سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

دوشنبه 25 فروردين 1404
  • روز بزرگداشت عطار نيشابوري
16 شوال 1446
    Monday 14 Apr 2025

      حمایت از شعرناب

      شعرناب

      با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

      هر كه كسي را در گناهي رسوا كند چنان است كه آن گناه را خود كرده است و هر كه مؤمني را به چيزي سرزنش كند از دنيا نرود تا آن را خود بكند.حضرت محمد (ص)

      دوشنبه ۲۵ فروردين

      پست های وبلاگ

      شعرناب
      آنگاه که انسانیت به لرزه می افتد !
      ارسال شده توسط

      علیرضا امیرخیزی

      در تاریخ : سه شنبه ۲۲ مرداد ۱۳۹۲ ۲۰:۱۱
      موضوع: آزاد | تعداد بازدید : ۲۷۸۲ | نظرات : ۲۳

         
         آنگاه که دلمان می لرزد ....
      و زمین زیر پایمان به لرزه می افتد ....
      و اشک بی دریغ می بارد .....
      و خون بی حساب  می گرید .....
      600
      و فریاد ها بر آسمان میرسند ....
      و آه  تنها حکمران انسانیت است ...
      600
       
      آه ... 
      آغوشت را برایم بگشای .... 
      که تنها پناه من آنجاست .... 
      که تنها مامن و تنها نیاز من آنجاست .... 
      آغوشت تمام موجودیت من است ! 
      آغوشت دنیای من است .... 
      دنیای جاویدان من است ! 
       
      و چشمها .... 
      و چشمهای زیبای وحشت زده ..... 
      آه ....
      خدا یا  چشمها کجا را نگاه می کنند ؟؟؟ 
       چشمهای کوچک زیبا سراغ چه کسی را میگیرند ؟؟
      600
      و زندگی ......
      ادامه می یابد  ....
      600
      زلزله بزرگ و دلخراش آذربایجان شرقی در دلهای انسانیت  تاثیر عمیقی می گذارد و
      حماسه کمکهای مردمی این مرز و بوم به اندازه ای هست که  نیازی به فراموشکاران
       نباشد برای   ادامه انسانیت .....
       سلام بر ملت بزرگ آذربایجان که همیشه از هر بلایی با افتخار  سر بر آورده اند !
      600
        
        گوز یاشیم ، چشمه اولوب    ---              سرشکم چشمه شد
      داغدان آخیر          ---       ز کوه میریخت
      من بو داغی آغلاییرام    ---    من این کوه را گریستم
       
      داغ آدینی مندن آلیب                ---      کوه (داغ ) نام از من گرفت
      سینه مین آهیندان آلیب           ---          از داغ سینه ام گرفت
      آه چکیرم.....       ---        آه بر کشم...
       یاندیریرام  ...       ---            بسوزانم...
      اود یاغیرام ...       ---           آتش بارم...
       من یاخیرام وارلیغیمی        ---         نابود کنم هستی خویش
      من آخیرام گوز یاشیلا         ---       با اشک خود بریزم من
      آیریلیرام .... آیریلیرام           ---            جدا گردم ...جدا گردم
      1390/6/6
      نمیدانم چرا این شعری را که دو سال پیش نوشته بودم ....
      یک سال  صبر کردم برای انتشارش ....
      واقعا نمی دانم !!!
       
      *********
       
       یک سال از زلزله در آذربایجان گذشت !
       
      روح رفتگان شاد باد .
       
      null
       
       
       

      ارسال پیام خصوصی اشتراک گذاری : | | | | |
      این پست با شماره ۲۰۵۱ در تاریخ سه شنبه ۲۲ مرداد ۱۳۹۲ ۲۰:۱۱ در سایت شعر ناب ثبت گردید

      نقدها و نظرات
      تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.



      ارسال پیام خصوصی

      نقد و آموزش

      نظرات

      مشاعره

      معصومه خدابنده

      ما که رسوای زمینیم چه حسرت که شبی ا مشت تمان پیش اهالی زمان وا بشود
      المیرا قربانی

      نیست بر لوح دلم جز الف قامت یار اا چه کنم حرف دگر یاد نداد استادم
      سیده نسترن طالب زاده

      س با واژه های کاری میکرد کنده کاری ااا بر روح نازک من ااا الواح ماندگاری اااا چون دارکوب میکاشت بر گوشه دل من ااا از شوق از تپیدن از عشق یادگاری ااا از شب عبور میداد سررشته های نوری ااا با ناوک نگاهش میکرد زرنگاری اا گفتم تو را چه حاصل زین رنجهای بیگنج ااا گفتا که میتراشم هر لحظه ای نگاری اااا از شادروان دکتر روحانی ااا تقدیم به پادشاهان سرزمین معنی ااا معلمان و اساتید بزرگوار ااا با مهر دوصدچندان
      شاهزاده خانوم

      ا گفتم چشاتو وانکن دنیا پراز گرگه ااا گفتم چشاتو وا نکن دنیا که دنیا نیس ااا رو ابر و باد و موج و دریا خونه باید ساخت ااا این خاک خنجرخورده دیگه خونه ی ما نیس
      محمد رضا خوشرو (مریخ)

      وکجایِ این شبِ تیره بیاویزم بیاویزم قبایِ ژنده خود را قبایِ ژنده خود را

      کاربران اشتراک دار

      محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
      کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
      استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
      1