پست های وبلاگ

سلام و درود خدمتتان بانو عجم عزیز

زیبا دیدید و ارج نهادید به پست
نگاه بنده به کلمه ی حجاب از دید عرفانی بود
که در نهایت امر در ظاهر آن را روی دوش بانوان عظیم الشان دیدم که البته چه در ظاهر و چه در باطن در آقایان عزیز هم رعایت آن بهشتی ساز است

درود بر شما

درود فراوان خدمتتان جواد عزیز

بینهایت سپاس جناب نجفی ارجمند
درود فراوان بر شما

چرا اسلام دستور به چادر مشکی داده که هم از لحاظ روحی باعث افسردگی می شه و هم از نظر جسمی باعث پوکی استخوان و ریزش مو می شه؟

پیش از پاسخ به این سؤال و ادعاهای مطرح شده در آن ذکر دو نکته ضروری می باشد:

اول. آیا جای تعجب نیست، اسلامی که بیش از ۱۴۰۰ سال قبل که بشریت در توحش به سر می برد بالاترین نکات بهداشتی را لحاظ نموده و با شعار «نظافت، نشانه ایمان است»‌ پا به عرصه گذاشت[۲۶۳] در دستور حجاب توجهی به سلامتی و بهداشت زنان نداشته باشد.

دوم. در شکل‌گیری بیماری هایی همچون پوکی استخوان، ریزش مو و افسردگی عوامل متعددی نقش دارند. ازاین‌رو بحث در مورد عوامل و اثر این گونه بیماری ها، به مدرک مستدل و بررسی های دقیق کارشناسانه نیاز دارد و هر ادعا و نظری در این مورد قابل استناد نیست.[۲۶۴]

اما در این سؤال سه ادعا مطرح گردیده که به هر یک به صورت جداگانه خواهیم پرداخت:

افسردگی و پوشش چادر
در پاسخ به این ادعا دو نکته حائز اهمیت است:

۱. مگر قرار است زن مسلمان همیشه و در همه جا چادر سرش کند تا رنگ مشکی آن، اثر منفی بر روح و روان او داشته باشد؟ دختران و زنان عفیف و مسلمان، هنگام ورود به منزل یا هر مکان دیگری که نامحرم در آن حضور ندارد، می توانند از لباس های خوش رنگ، مناسب و شادی آفرین استفاده کنند، که اسلام نیز بر این مسئله تأکید فراوانی دارد.[۲۶۵]

۲. اگر این حرف درست باشد، باید همه خانم هایی که از اقسام رنگ های شاد در خارج از منزل استفاده می کنند و نظرها را به سوی خود خیره می سازند، از نظر روانی، سالم ترین زنان باشند.

بر پایه این ادعا، جوامع غربی باید شاداب ترین و سالم ترین مردان و زنان را از نظر روحی و روانی داشته باشند و کمترین میزان مشکلات اخلاقی و خانوادگی، مانند طلاق و… را داشته باشند؛ حال آن که آمار و حقایق چیز دیگری را نشان می دهد. همه می دانند.

نتایج پژوهش سازمان همکاری اقتصادی و توسعه (oecd) نشان می دهد که مصرف داروهای ضدافسردگی توسط مردم در کشورهای ثروتمند بویژه ایسلند، استرالیا و کانادا به‌طور قابل ملاحظه‌ای افزایش یافته است.[266]

به عنوان مثال در سال ۲۰۱۱م. در ایسلند به‌طور متوسط در ازای هر یک هزار شهروند حدود ۱۰۰ دوز داروی ضدافسردگی تجویز شده است. این رقم در سال ۲۰۰۰ میلادی ۷۰ دوز بوده است.

در آلمان هم مصرف این داروها افزایش پیدا کرده است. درحالیکه در سال ۲۰۰۰میلادی به ازای هر هزار نفر شهروند ۲۰ دوز دارو تجویز شده، سال ۲۰۱۱ این رقم به ۵۰ دوز رسیده است. با این حساب آلمان با فاصله کمی زیر حد متوسط مصرف داروهای ضدافسردگی در کشورهای عضو سازمان همکاری اقتصادی و توسعه قرار دارد.[۲۶۷]

اسلام با شادی و نشاط مخالف نیست، بلکه شادی و نشاط و آرامش ر ابا شاخص های معین و تعریف شده ارایه نموده است. از نظر اسلام نشاطی که از حرام و گناه نشات گرفته باشد، نه تنها شادی نیست بلکه بن‌مایه اندوه، حسرت و عقوبت دنیوی و اخروی است.[۲۶۸]

پوکی استخوان و پوشش چادر

یکی از مهمترین عواملی که به بهانه آن ادعا می شود که چادر مشکی زمینه‌ساز پوکی استخوان می شود کاهش ویتامین d با پوشیدن چادر می باشد اما همان‌گونه که گفته شد خانم های مسلمان در تمام ساعت های عمر خویش پوشش مشکی ندارند تا به دلیل عدم جذب نور خورشید ویتامین d بدنشان را کاهش داده، آنها را به بیماری های همچون نرمی استخوان و… یا حتی بیماری های پوستی دچار سازد.[269]

گذشته از این‌که به نظر متخصصان، برای رسیدن به ویتامین d به بدن، لازم نیست حتماً تمام اعضا در معرض نورمستقیم خورشید قرار گیرد. دبیر اجرایی پنجمین همایش بین المللی بیماری های پوست در این باره تصریح می کند: «بحثی مطرح شده بود که چادر و مقنعه می تواند باعث آرتروز و نرمی استخوان شود، ولی اگر پوست به اندازه یک کف دست آفتاب بخورد، ویتامین d تامین می شود»[270]

ریزش مو و پوشش چادر

این ادعا نیز برای کسانی که کمترین آشنایی با جامعه زنان محجبه دارند بسیار مضحک و خنده دار می باشد و بهترین دلیل بر باطل بودن چنین ادعایی فراوانی آرایشگاه های زنانه در کشورهای اسلامی می باشد و از آنجا که موی زیبا نقش بسیار تعیین کننده ای در زیبایی زنان دارد، در روایات اسلامی تأکید بر آن شده است.

گذشته از این‌که نتایج جدیدترین مطالعات نشان می دهد پوشش سر و حجاب زنان نه تنها باعث زیرش مو نمی شود بلکه به حفظ مو نیز کمک می کند. در این تحقیق به زنان در غرب توصیه شده است در طول روز برای حفظ سلامت مویشان آن را بپوشانند. بر اساس این تحقیق علمی، پوشاندن سر سبب می شود مو از ذرات گرد و غبار و دیگر آلاینده های موجود در هوا محفوظ بماند.

همچنین پوشاندن سر به حفظ مو در برابر تغییرات آب و هوایی به ویژه در برابر رطوبت که در ضعیف شدن مو مؤثر است کمک می کند.[۲۷۱]

سلام و درود عارف جان
این اولین بار است که میبینم و میخوانم متنی از شما که هر چند از کتابچه ی درون شما می آید اما باز اصولی تر و دارای نکات قابل توجهی ست.

فقر
بیکاری
رانت
اختلاس
نابودی محیط زیست
اقتصاد وابسته به نفت و نه تکنولوژی محور
و ...

راستش من که مسئول دولتی نیستم که خود را موظف بدانم برای تک تک این موارد اینجا شروع کنم به پست گذاشتن من بارها و بارها گفتم این یک پست عرفانی ست که از دغدغه های عرفانی بنده می آید این یک مطلب

اما برای اینکه منصف هم باشم یک به یک مواردی که فرمودید را میشکافم

فقر

اخیراً یکی از اقتصاددانان کشور با اشاره به وضعیت نامناسب اقتصادی و معیشتی مردم، به شکست سیاست‌های اقتصادی کشور اذعان نموده و مدعی شده، نیمی از مردم کشور زیر خط فقر قرار دارند.

آیا ۵۰ درصد مردم زیر خط فقر قرار دارند؟

اخیراً یک عضو هیئت علمی دانشگاه الزهرا گفته است: «به نظرم بخش قابل‌توجهی از نیروی کار در کشور جز طبقات فقیر قرار می‌گیرند و ارزیابی‌های ما نشان می‌دهد حداقل ۵۰ درصد جمعیت کشور طبق شاخص‌ها زیر خط فقر مطلق قرار می‌گیرند.»

البته این کارشناس اقتصادی در خصوص جزئیات این محاسبات و نحوه ارزیابی خود، مطلب بیشتری ارائه نکرده است؛ نکته حائز اهمیت این است که منظور از «خط فقر» در این ادعا، به وضوح مشخص نشده است چراکه مفهوم فقر مطلق که بر اساس معیارهای بانک جهانی و سایر نهادهای بین‌المللی تعریف می‌شود عموماً مغایر با باور عامه مردم و برداشت آنها از واژه فقر است.

«فقر مطلق» به ناتوانی از تأمین حداقل سطح درآمدی معیشتی معین که به منظور ادامه بقا برای تأمین سه نیاز جسمانی اصلی یعنی خوراک، پوشاک و مسکن ضروری است، اشاره دارد اما فقر نسبی به مفهوم دیگری اشاره دارد. طبق تعریف فقر نسبی، افرادی که در زمانی یا کشوری، فقیر به شمار نمی‌روند، ممکن است در زمانی دیگر و یا در کشوری دیگر، فقیر محسوب شود؛ در این نوع فقر، درآمد افراد نسبت به هم سنجیده می‌شود و افراد با درآمد پایین‌‎تر، خود را نسبت به افراد پردرآمدتر، فقیر احساس می‌کنند. نکته واضح این است که معمولاً برداشت عموم جامعه از واژه فقر، به این تعریف نزدیک‌تر است تا تعریف فقر مطلق.

بررسی گزارش‌های رسمی در مورد پدیده فقر در کشور

برآوردها نشان می‌دهد که خط فقر در سال ۱۴۰۰ نسبت به سال ۱۳۹۹ رشد حدود ۵۰ درصدی داشته و به عدد ۱ میلیون و ۶۸۲ هزار تومان سرانه در ماه رسیده که بر این اساس خط فقر یک خانوار سه و چهار نفره به ترتیب ۳ میلیون و ۷۰۰ و ۴ میلیون و ۵۴۱ هزار تومان خواهد بود. شایان ذکر است که آخرین اعداد خط و نرخ فقر بر اساس آخرین داده‌های موجود، برای سال ۱۴۰۰ بوده و خط فقر برای سال ۱۴۰۱ بر اساس برآوردها به طور متوسط در کل کشور به طور سرانه ۲.۸۵ میلیون تومان برای خانوار چهارنفره در حدود ۷.۷ میلیون تومان است. این عدد برای خانوار چهارنفره و سه نفره در شهر تهران برای سال ۱۴۰۱ در حدود ۱۴.۷ و ۱۱.۹ میلیون تومان برآورد می‌شود.

با این وجود، آخرین گزارش جامع خط فقر که از سوی وزارت کار و رفاه اجتماعی منتشر شده، مربوط به سال ۱۳۹۸ و ۱۳۹۹ می‌شود. همچنین مرکز پژوهش‌های مجلس نیز هر از چند گاهی در مورد شاخص‌های فقر اطلاعاتی منتشر می‌کند که آخرین گزارش آن با عنوان «وضعیت فقر و ویژگی‌های فقرا در دهه گذشته» در خرداد سال جاری منتشر شد. بررسی این گزارش نیز نشان می‌دهد، آخرین اطلاعات استناد شده در آن مربوط به سال ۱۴۰۰ است. علاوه بر این، اظهارات مختلفی از وضعیت معیشت و فقر از مسئولان و نمایندگان مجلس وجود دارد. بر این اساس، به‌روزترین گزارش در مورد پدیده فقر در کشور، حداقل مربوط به یک سال گذشته است.

جمعیت زیر خط فقر در ایران چقدر هستند؟

بررسی اخبار و اظهار نظرات مسئولان مختلف که اخیراً در خصوص میزان نفرات زیر خط فقر منتشر شده است، نشان می‌دهد به جز آمار ارائه شده از سوی علی آقامحمدی و حسین راغفر، مابقی اعداد و ارقام ارائه شده توسط اشخاص و نهادهای مختلف، نزدیک به هم بوده و در یک رنج قرار دارند.

گزارش پایش فقر وزارت کار

۲۶.۵ میلیون نفر

محسن پیرهادی نماینده مجلس

۲۸ میلیون نفر

علی آقا محمدی عضو مجمع تشخیص مصلحت

۱۹.۷ میلیون نفر

حسین راغفر کارشناس اقتصادی

۴۲.۵ میلیون نفر (۵۰ درصد مردم)

مرکز پژوهش‌های مجلس (سال ۱۴۰۰)

۲۵.۸ میلیون نفر (۳۰.۴ درصد)

از طرف دیگر عدد ۵۰ درصد برای افراد زیر خط فقر کاملاً به‌صورت کلی و بدون ذکر جزئیات و نحوه محاسبات بیان شده و به همین جهت امکان مقایسه آن با آمارهای رسمی وجود ندارد. حتی اگر آمارهای رسمی مورد تأیید راغفر نباشد، باید برای ادعای خود مبنای محاسبه اعلام کند تا قابلیت صحت‌سنجی داشته باشد.

مرکز پژوهش‌ها: تعداد افراد زیر خط فقر در سال ۱۴۰۰، کاهش یافت

بررسی گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس که به‌عنوان به‌روزترین گزارش با محوریت فقر موجود است، حکایت از کاهش روند نرخ فقر در کشور دارد، به‌طوری‌که روند رو به‌افزایش تعداد افراد زیر خط فقر، در سال ۱۴۰۰ متوقف شده است.

بیکاری

بررسی نرخ بیکاری افراد ۱۵ ساله و بیش‌تر نشان می‌دهد که ۷.۹ درصد از جمعیت فعال (شاغل و بیکار)، بیکار بوده‌اند. بررسی روند تغییرات نرخ بیکاری حاکی از آن است که این شاخص، نسبت به فصل مشابه سال قبل (تابستان ۱۴۰۱)، ۱.۰ درصد کاهش یافته است.

جمعیت شاغلین ۱۵ ساله و بیشتر در این فصل ۲۴ میلیون و ۶۸۶ هزار نفر بوده که نسبت به فصل مشابه سال قبل ۹۰۷ هزار نفر افزایش داشته است.

در تابستان ۱۴۰۲، به میزان ۴۱.۶ درصد جمعیت ۱۵ ساله و بیش‌تر، از نظر اقتصادی فعال بوده‌اند، یعنی در گروه شاغلان یا بیکاران قرار گرفته‌اند. بررسی تغییرات نرخ مشارکت اقتصادی حاکی از آن است که این نرخ نسبت به فصل مشابه سال قبل (تابستان ۱۴۰۱) ۰.۶ درصد افزایش یافته است.

جمعیت شاغلین ۱۵ ساله و بیشتر در این فصل ۲۴ میلیون و ۶۸۶ هزار نفر بوده که نسبت به فصل مشابه سال قبل ۹۰۷ هزار نفر افزایش داشته است. بررسی اشتغال در بخش‌های عمده اقتصادی نشان می‌دهد که در تابستان ۱۴۰۲، بخش خدمات با ۵۰.۵ درصد بیش‌ترین سهم اشتغال را به خود اختصاص داده است. در مراتب بعدی بخش‌های صنعت با ۳۴.۰ درصد و کشاورزی با ۱۵.۵ درصد قرار دارند.

نرخ بیکاری جوانان ۱۵ تا ۲۴ ساله حاکی از آن است که ۲۰.۱ درصد از فعالان این گروه سنی در تابستان ۱۴۰۲ بیکار بوده‌اند. بررسی تغییرات فصلی نرخ بیکاری این افراد نشان می‌دهد، این نرخ نسبت به فصل مشابه در سال قبل (تابستان ۱۴۰۱) ۲.۹ درصد کاهش یافته است.

بررسی نرخ بیکاری گروه سنی ۱۸ تا ۳۵ ساله نیز نشان می‌دهد که ۱۵.۰ درصد از جمعیت فعال این گروه سنی در تابستان ۱۴۰۲ بیکار بوده‌اند. این در حالی است که تغییرات فصلی نرخ بیکاری این افراد نشان می‌دهد این نرخ نسبت به تابستان ۱۴۰۱، به میزان ۱.۲ درصد کاهش یافته است.

در تابستان ۱۴۰۲، بررسی سهم جمعیت ۱۵ ساله و بیش‌تر دارای اشتغال ناقص نشان می‌دهد که ۷.۹ درصد جمعیت شاغل، به دلایل اقتصادی (فصل غیرکاری، رکود کاری، پیدا نکردن کار با ساعت بیش‌تر و…) کم‌تر از ۴۴ ساعت در هفته کار کرده و آماده برای انجام کار اضافی بوده‌اند. این در حالی است که ۳۹.۸ درصد از شاغلین ۱۵ ساله و بیش‌تر، ۴۹ ساعت و بیش‌تر در هفته کار کرده‌اند.

رانت خواری

در سالهای اخیر، سوء استفاده مالی از قدرت و تصمیم گیری در جهت اهداف شخصی و محافل گروهی، نظر بسیاری از دلسوزان و اندیش ورزان را به خود معطوف کرده است. از آنجا که این امر، تبعیض و فساد به حساب می آید، رهبر فرزانه انقلاب همگان را به مبارزه بی امان با فقر، فساد و تبعیض فرا خوانده اند. ناگفته پیداست که فقر زاییده فساد است و فساد نیز زاییده تبعیض. تبعیض نیز به معنای امتیاز نارواست و مصداق بارز تبعیض در ادبیات اقتصادی، رانت یا مفت خواری و کسب ثروتهای بادآورده در سایه این پدیده است.

سوگمندانه باید گفت که فساد اقتصادی - سیاسی و سوء استفاده از قدرت برای به دست آوردن ثروت یا قدرت بیشتر به طرز مرموز و نگران کننده ای به یکی از مهمترین معضلات جامعه تبدیل شده است. فساد مالی، انگیزه کار و تولید را تضعیف و خلاقیتها و نیروهای تولیدکننده را به سوی کجی و ناراستی می کشاند. در این حال منابع ثروت، آموزش و قدرت انحصاری می شوند و تبعیض و فساد، کم کاری، رشوه خواری و ملاحظه ضابطه به جای رابطه، عزل و نصبهای خارج از ضابطه و... جامعه را فرا می گیرد. بر این اساس، این نوشتار در پی آن است که با کالبد شکافی پدیده رانت، اطلاع رسانی اولیه را در اختیار قرار دهد. باشد که با شناخت بیشتر این معضل، کاربست های عملی در پاکسازی جامعه از این آسیب جدی فراهم آید.

مفهوم شناسی رانت و رانت جویی
رانت در لغت به معنای کرایه و اجاره گرفتن چیزی است. در مورد معنای اصطلاحی آن، تعاریف متعددی گفته شده است. بنابراین، می توان گفت مفهوم رانت مانند سایر مفاهیم اجتماعی دچار بحران تعریف و اغتشاش معنایی است. رانت در وهله نخست یک مفهوم اقتصادی است که بتدریج به سایر حوزه ها نیز سرایت کرده است.

رانت جویی کنشی است در جهت کسب رانت. در این فرایند فرد یا افرادی که از وجود زمینه های رانت مطلعند به کسب آن مبادرت می کنند و به دلیل آن که فعالیتی کم زحمت و پر سود است طرفداران زیادی پیدا کرده است. در رانت جویی، شخص یا گروهی صاحب نفوذ، در صدد تحصیل سود ویژه به بهای تمام شدن هزینه آن به حساب جامعه هستند.

به طور خلاصه می توان گفت رانت عبارت است از درآمدی خارج از عرصه فعالیتهای مولد اقتصادی که به لحاظ مفهومی، امکان سرایت به حوزه های دیگر را نیز دارد. رانت در ساده ترین معنا، سوء استفاده از فرصت ها و امکانات جامعه است. رانت به ثروت بادآورده و به هر پرداختی گفته می شود که بیشتر از ارزش واقعی محصول یا خدمت باشد. و رانت جویی عبارت است از جست و جو برای دست یافتن به این درآمد مازاد.

زمینه های بروز رانت و چگونگی پیدایش رانت خواران
برخی معتقدند خلأهای قانونی، ضعف یا ابهام در قوانین، اجرا نشدن برخی قوانین و عدم برخورد جدّی دستگاه های نظارتی و قضایی با مفسدان، کم توجهی به خشکانیدن ریشه های فساد و... از عوامل مهم و اساسی در پیدایش رانت به حساب می آیند.

برای مثال، مقررات بازرگانی به افراد خاصی اجازه می دهد که با استفاده از رابطه و ملاحظات ویژه از موقعیت انحصاری خود برای انجام معامله بهره مند شوند و ثروتهای بادآورده و بی شماری را کسب کنند. یکی از عرصه های فساد خیز، مربوط به قراردادهای داخلی و خارجی، سرمایه گذاریهای بزرگ، طرحهای ملی و عمرانی و مراکز مهم تصمیم گیری پولی، مالی و بورس است. البته نباید از واگذاری اموال عمومی به شکل انحصاری یا رانتی به افراد خاصی غافل شد. در کنار این عوامل، قانون شکنی نیز جایگاه ویژه ای در به دست آوردن ثروتهای ناروا دارد.

رانت خواران افراد حقیقی یا حقوقی ای هستند که بدون انجام کار مفید و حتی گاهی مضر برای اقتصاد کشور، در ازای پرداخت رشوه یا با پارتی بازی به امتیازنامه های انحصاری مانند دریافت مجوز موردی برای سهمیه های وارداتی، صدور کالا، توزیع، خرید و فروش موافقت اصولی واحدهای صنعتی تجاری، اختصاصی سازی منابع و صنایع دولتی، فروش اطلاعات مالی، تخصیص ارز ارزان قیمت و اعتبارات بانکی و زمین، قاچاق کالا، قانون شکنی و هرگونه امتیازات دولتی خارج از برگزاری مناقصه و... دست می یابند.

این عمل باعث نهادینه شدن فساد مالی، حذف وجدان کاری، گسترش قاچاق کالاهای مشمول رانت، تضعیف تولید ملی، تبعیض ناروا، تحمیل هزینه های سرسام آور بر دوش طبقه ضعیف خواهد شد.

در میان رانت خواران افراد محدودی هستند که با توسل به ابزارهایی که دیگران بدان دسترسی ندارند مانند دسترسی به قدرت سیاسی، وابستگی به افراد صاحب نفوذ، دسترسی به مجوزهای خاص و منابع مالی کلان بانکها و در اختیار داشتن برخی اطلاعات، استفاده از تسهیلات بخش دولتی به نفع افراد حقیقی و شرکتهای خصوصی و...، برای کسب منافع گسترده تلاش می کنند و تمام توان خود را برای حفظ و گسترش ثروتهای آن چنانی بکار می بندند. این عمل نوعی اشرافیت اقتصادی ایجاد می کند که پیامد آن ناهمگونی اقتصادی و بی کاری در سطح وسیع و موجب از بین رفتن عدالت در عرصه تولید و انباشت سرمایه در دست گروهی خاصی خواهد شد.

زیانها و آثار مخرب رانت خواری
رانت خواری آثار مخرب اقتصادی و تبعیضهای ناروا در پی دارد و موجب اتلاف وقت و بدبینی می شود. بین مردم فاصله می اندازد و مشکلات و تنشهای سیاسی را تشدید می کند. یکی از عوامل رکود اقتصادی وجود این رانت هاست که انگیزه کارآفرینی، تولید واقعی و ارج گذاشتن به خلاقیت در جامعه را از بین می برد؛ و حتی افراد با استعداد نیز برای این که از این قافله عقب نمانند، استعدادهایشان را به جای کمک به تولید در خدمت رانت قرار می دهند. در نتیجه با گذشت زمان، رانت به نوعی فرهنگ تبدیل می شود.

به طور خلاصه محورهای زیر را می توان از مهمترین زیانهای رانت خواری برشمرد:

1) سرگرم شدن نیروی انسانی به کسب رانت و بازماندن از کار مولد؛

2) پایین آمدن انگیزه تولید؛ 3) افزایش رشد بی کاری؛ 4) گسترش دلالی؛ 5) توقف رشد تکنولوژی درجامعه؛ 6) کاهش بهره وری؛ 7) افزایش تورم؛ 8) حذف وجدان کاری؛ 9) تضاد طبقاتی و دو قطبی شدن جامعه؛ 10) فساد گسترده مالی؛ 11) ناعادلانه شدن سیستم توزیع و تأمین منافع گروه خاص. 12) خروج سرمایه به خارج؛ 13) مصرف زیاد؛ 14) ناامنی در بخش تولید؛ 15) رشد فعالیتهای ناسالم و گرایش سرمایه ها به بخشهای خدماتی و واسطه گرایانه است.

باید دانست که مبارزه با فساد سیاسی و اداری و اقتصادی و به طور کلی مبارزه با رانت خواری به قاطعیت، بدون ملاحظه کاری سیاسی نیاز دارد. تقویت قانون گرایی و مهمتر از آن تقویت نظام کنترل و اقتدار قضایی، در خشکاندن ریشه ها بسیار ضروری است. در غیر این صورت، رانت اقتصادی باعث تضعیف انگیزه تولید و کاهش درآمدها خواهد شد و با اشتغال افراد با استعداد به کسب رانت اقتصادی، پیشرفت و رشد تکنولوژی آسیب می بیند و بهره وری پایین می آید.

اگر در جامعه ای، حجم رانت زیاد شد سیستم اقتصادی دچار فروپاشی می شود. به عبارت دیگر رانت باعث می شود که ذهنهای خلاّق جامعه به دنبال سرمایه گذاریهای عادی و تولید نروند؛ در نتیجه، بی کاری زیاد می شود و سیستم توزیع درآمد نیز ناعادلانه می گردد. بدین معنا که برخی، درآمدهای هنگفتی که ناشی از کار نیست، به دست می آورند و این بی عدالتی و فساد، تمام سیستمها را در سطح جامعه در هم می ریزد و افراد را ناراضی می سازد.

این بحرانهای اقتصادی یعنی بحران سرمایه گذاری تولید و بی عدالتی در توزیع درآمد بتدریج به حوزه های اجتماعی کشیده می شود و کم کم تبدیل به بحرانهای اجتماعی خواهد شد. در این حال فساد سیاسی کلان در بالاترین سطوح دستگاه سیاسی رخ می دهد و منظور از این نوع فساد، معامله با افراد بلندپایه ای است که از سمت خود برای به دست آوردن رشوه های کلان از شرکتهای ملی و بین المللی یا داوطلبان اجرای پروژه ها و انعقاد قراردادها استفاده می کنند یا مبالغ هنگفتی از خزانه عمومی به نفع خود، اختلاس کرده و به حساب بانکی خویش واریز می کنند. بتدریج فساد اداری در دستگاه دولتی در انتهای طیف اجرایی سیاست اتفاق می افتد که به آن فساد مالی سطح پایین می گویند و این همان است که در هر روز در مراکز مختلف مانند بیمارستانها، ادارات، گمرکها، پلیس، مدارس و... اتفاقات ناخوشایندی رخ می دهد و این ادارات آفت زده، توان ایفای نقش و مسؤولیت خود را از دست می دهند و نمی توانند جوابگوی مراجعه کنندگان و جلب رضایت آنان باشند و بتدریج چالش جدی بین آحاد جامعه و دولت مردان به وجود می آید.

وجود فساد در ادارات را می توان به چند صورت تصور کرد. اول: وجود فساد در ساختار اداری و تشکیلاتی سازمان؛ دوم: وجود فساد در بین رهبران، مدیران و مجریان اصلی ادارات و سوم: وجود فساد اداری بین کارمندان رده های پایین. هر چه این فسادها عمق بیشتری داشته باشند تأثیر بیشتری بر ناامنی اقتصادی و اجتماعی دارند؛ زیرا در تأمین نظم ناکارامد خواهند بود و زمینه های فساد، بی اعتمادی و قانون گریزی را فراهم می آورند. البته گسترش چنین فسادهای اداری علاوه بر آثار اجتماعی ممکن است پیامدهای فردی نامناسبی مانند خدشه دار شدن امنیت شغلی، بروز ناهنجاری های روحی و روانی، پایین آمدن انگیزه کار و مقدم داشتن منافع فردی بر منافع سازمانی، ایجاد جو بی اعتمادی و... را نیز به همراه داشته باشد.

انواع مفاسد اقتصادی
1- فساد در خریدهای دولتی: مأموران خرید دستگاه های دولتی موظف هستند کالاهای مورد نیاز را از داخل یا خارج با پول ملی یا ارز خریداری کنند، در اینجا امکان فساد با استفاده از تبانی بین مأموران خرید یا مسؤولان بالاتر آنها و فروشندگان وجود دارد.

2- قرارداد با پیمانکاران داخلی یا خارجی: حکومتها بویژه در کشورهایی که دولت در آنها سرمایه گذاری عمرانی را خود بر عهده دارد با پیمانکاران بخش خصوصی قراردادهای مقاطعه کاری منعقد می کنند در این صورت، احتمال رانت خواری وجود دارد.

3- فساد در فروش املاک حکومتی: بر اساس قانون، فروش اموال و املاک حکومتی باید از طریق مزایده صورت پذیرد. متقاضیان خرید اموال می توانند از طریق تبانی و همکاری مسؤولان فروش، قیمت معامله را تا سرحد امکان کاهش دهند. چنانچه قیمتها از پیش تعیین شده باشد، افرادی که واجد شرایط نیستند، می توانند از طریق رشوه دادن موفق به خرید شوند.

4- فساد در صدور مجوزهای بازرگانی: برای انجام بسیاری از فعالیتهای اقتصادی، کسب مجوز از حکومت الزامی است. اختیارات دستگاه های دولتی برای صدور مجوزهای گوناگون و تقاضای زیاد بخش خصوصی برای کسب مجوزها، زمینه را برای فساد اقتصادی آماده می کند.

5- فساد در صدور احکام قضایی: در صورت وجود فساد در دستگاه قضایی با خاطیان برخورد قانونی صورت نمی گیرد و بسیاری از مفسدان اقتصادی با ترفندها و شگردهای ویژه و حتّی با دادن رشوه از مجازاتهای قانونی فرار می کنند و در نتیجه دیگران نیز جرأت لازم را برای ورود در چنین فعالیتهای فسادبرانگیزی را پیدا می کنند.

6- فساد در تصمیم سازی و تصمیم گیری: این نوع فساد ریشه در فسادهای دیگر دارد. به عنوان نمونه، می توان به فضاسازی گسترده در انحراف موضوع مبارزه با مفاسد اقتصادی، تبلیغات فزاینده علیه تولیدات ملی و توجیه تراشی واردات خودرو از خارج اشاره کرد.[2]

گذری بر انواع رانتها
در تقسیم اولیه، رانتها به انواع گوناگونی تقسیم می شوند که مهمترین آنها عبارتند از:

1- رانت قضایی: رانت قضایی را باید در دو محور دولتی و خصوصی بررسی کرد.

اساسا حذف رانت قضایی برای نهاد دولت علاوه بر ایجاد امنیت بیشتر برای بخش خصوصی، زمینه لازم برای کاهش فساد در نهاد دولت را فراهم می سازد. شاید بشود ادعا کرد که یکی از مهمترین عوامل ناکارایی در بوروکراسی دولتی، فقدان یک نهاد تنبیهی علیه نهاد دولت بوده است. مردم باید بتوانند در صورت تخلف نهاد دولت به محاکم قضایی مراجعه و علیه دولت شکایت نمایند و دولت نیز با گرفتن وکیل از حقوق خویش دفاع نماید. در مقابل، اشخاصی هم که به دلیل وابستگی و نزدیکی به مراکز قدرت از امنیت قضایی بهره مند می شوند و یا با رشوه دادن از چنگ قانون فرار می کنند، بتدریج، عدالت اقتصادی، اجتماعی و قضایی را در هم می ریزند و باعث بی اعتباری قانون می گردند.

2- رانت اطلاعاتی: یکی از راه های به دست آوردن ثروتهای بادآورده، آگاهی از اطلاعات اقتصادی یا افشای آنهاست. عده ای از طریق دست یابی زودرس یا خرید این اطلاعات در زمینه تغییرات قوانین و مقررات سرمایه گذاری، سود کلان به دست می آورند. نبود اطمینان از چنین اعمالی، صاحبان سرمایه را به طرف فعالیتهای اقتصادی کاذب مانند خرید تلفن همراه، اتومبیل، ارز، سکه و ملک سوق می دهد؛ در نتیجه، سرمایه ها از بخش توسعه اقتصادی و عمرانی خارج می شوند.

یکی دیگر از رانتهایی که با اطلاعات سر و کار دارد، رانت ناشی از سرمایه گذاریهای عمرانی است. آن گاه که طرحهای عمرانی مانند ایجاد جاده یا راه آهن یا کارخانه دولتی و یا احداث شهر جدید باعث افزایش قیمت زمینهای اطراف این طرحها می شود، عده ای با اطلاع قبلی املاک اطراف این طرحها را خریداری و به درآمدهای نجومی دست می یابند.

3- رانت خواری مؤسسات به اصطلاح خیریه: بسیاری از مؤسسات خیریه خلق الساعه ای که در سالهای اخیر به وجود آمده اند و در مدت کوتاهی با رانت خواری باعث اختلاف شدید طبقاتی و گسترش فقر در جامعه شده اند، از نمونه های بارز این نوع رانت خواری هستند.

4- رانت جهش قیمتی یا تورمی: تورم قابل پیش بینی نیز یکی از راه های کسب رانت اقتصادی است. تورم حاصل از کسری بودجه دولت، اعم از کسری آشکار یا پنهان، ابزاری در اختیار گروهی از افراد و شرکتها برای اندوختن مال و ثروت فراهم می آورد و از این رهگذر، گروهی توانسته اند عوامل موجود در تورم را شناسایی کنند و با در دست داشتن امکانات، از تورم بیشترین بهره را بگیرند، بدون این که ارزش افزوده ای را در جامعه ایجاد کرده باشند. خرید تراکم ساختمانی قبل از تصمیم توقف فروش تراکم در مناطقی از شهرداری تهران، خرید قبر قبل از افزایش هزار درصدی و برخی تحولات به نام یکسان سازی نرخ ارز از جمله این موارد است.[3]

وجود این رانتها گاهی سبب می شود که حتی افراد متعهد و مولد جامعه نیز به گروه های رانت خواری ملحق شوند و دست از تولید بردارند و موجب شوند تا رانت به صورت یک فرهنگ در جامعه وارد شود. در صورتی که اگر فعالیتهای افراد مستعد در جهت تولید و خدمات مورد نیاز جامعه باشد بی تردید در بهبود تکنولوژی و بهره وری تأثیر می گذارد. در غیر این صورت، افراد به جای کمک به افزایش درآمد ملی، از درآمد موجود، ارتزاق خواهند کرد. بنابراین، وجود نوآوران و افراد مستعد کارآفرین برای رشد و توسعه جامعه کافی نیست؛ بلکه مجموعه قواعد و فرهنگ جامعه است که می تواند از این افراد در جهت رشد و توسعه استفاده کند یا آنان را ناکارامد نماید و از نیرویشان استفاده نادرست نماید.

رابطه رانت سیاسی با رانت اقتصادی
رانت سیاسی تلاش و رفتار فرد یا گروه خاصی برای کسب امتیازات و انحصارات اقتصادی یا حفظ آن به وسیله اعمال نفوذ سیاسی است.[4] همان طور که از این تعریف پیداست، شگردهای سیاسی برای کسب رانت و امتیازات اقتصادی را رانت سیاسی می گویند نه تلاش برای تحصیل پست سیاسی.

بی تردید رانت جویی سیاسی با ماهیت نظام سیاسی، کارگزاران، فرهنگ جامعه، روابط اجتماعی و روابط قدرت ارتباط نزدیکی دارد. در نتیجه این عوامل، برخی از نظامهای سیاسی، بستر مناسب برای رانت جویی و فساد را فراهم می آورند. در نظامهای سیاسی سنتی بیش از آن که نیروهای اجتماعی، فرصت رقابت سیاسی و اقتصادی داشته باشند این اشخاص صاحب نفوذ هستند که با شگردهای سیاسی به رانتهای اقتصادی دست می یابند. در این نظام، حکام مستبد برای تثبیت حکومت خود ناگزیرند رانتها و امتیازها را به اشخاص صاحب نفوذ واگذار کنند تا پدیده حامی پروری شکل گیرد:

جذب رهبران حامی، قومی، نژادی، گروههای سیاسی و غیره با دادن پاداشهای اقتصادی و رانتهای سیاسی از نمونه های بارز نظامهای سیاسی حامی پرور است.[5]

نظامهای حامی پرور چند پیش شرط دارند که عبارتند از:

1- وجود منابع مالی قابل کنترل توسط یک یا چند گروه خارج از قدرت دولت مرکزی؛ 2- کنترل کنندگان این منابع باید قانع شوند که برای حفظ آن باید از کارگزاران خود حمایت و بخشی از درآمدهای خود را به آنها اختصاص دهند؛ 3- منابع مالی منحصرا در کنترل ما باشد نه کارگزار یا پیرو؛ 4- نبود یک نظام اطلاع رسانی شفاف و نیز نبود فرصتهای برابر سیاسی و اقتصادی برای همه.[6]

دولتهای رانتیر، منابع حاصل از درآمد ملی را کمتر در جهت منافع و خدمات عمومی به کار می بندند. در بیشتر اوقات، شبکه های ارتباطی خانوادگی، فامیلی و نفوذ سیاسی را به راه انداخته و پاره ای از افراد و گروه های با نفوذ را با دادن وامهای طولانی مدت و کم بهره و قراردادها و پاداشهای دیگر به خدمت می گیرند.

به طور کلی دولتهای رانتیر برای تثبیت حکومت خود نوعی حامی پروری را ایجاد می کنند و با توزیع رانتها بین اشخاص با نفوذ و گروه های خاص، روحیه رانتی را بر کشور حاکم می کنند. منظور آن است که با غلبه روحیه رانتی، رقابت برای رانت و درآمدهای بدون زحمت، از فعالیت تولیدی و اقتصادی سبقت می گیرد و مصرف گرایی و تجارت پیشگی بر تولیدگری غلبه می یابد.[7]

رانتهایی که با ساز و کارهای سیاسی دریافت می شوند، متنوعند، از جمله: صدور پروانه یا لیسانس، امتیاز انحصاری در واردات یا صادرات کالاها و محصولات، امتیاز انحصاری تولید کالای خاص، امتیاز تأسیس کارخانه، اعتبارات وامها و....

در این میان از کمک «لابیها» یعنی افرادی که در راهروها یا ورودی پارلمانها قدم می زنند و سعی می کنند نمایندگان پارلمانها را برای تحقق منافع گروه خاصی تشویق کنند، نمی توان چشم پوشید.

همچنین، کمکهای انتخاباتی یکی دیگر از عوامل مؤثر در کسب رانت خواری سیاسی است. به طور کلی، فراهم کردن هزینه های انتخاباتی کاندیداهای خاص و پیروزی احتمالی آنها در به دست آوردن امتیازات اقتصادی مانند تأسیس کارخانه ها و گرفتن وامهای طولانی مدت و... بسیار تأثیر گذار است. البته باید از به انحصار درآوردن بازار به عنوان یکی دیگر از ساز و کارهای رانت خواران نیز نام برد؛ زیرا در این حال، تشکیلات اقتصادی، بازار را از حالت رقابتی خارج و به انحصار خود در می آورند.

رانت جویی سیاسی در ایران قبل و بعد از انقلاب اسلامی
الف) گذری بر رانت خواری قبل از انقلاب
بی شک در ایران، ساخت قدرت سیاسی و نوع نظام اقتصادی، تأثیرهای متقابلی در یکدیگر داشته اند. در عصر پهلوی اول و دوم، شالوده حکومت بیشتر مبتنی بر خویشاوندسالاری و پارتی بازی بود و این امر نیز فسادهای سیاسی، اداری و مالی فزاینده در دوره محمدرضا شاه را در پی داشت. افزون بر شاه، خانواده سلطنتی (همسر، خواهر و برادران شاه) به منابع مالی فراوان دست یافتند و منافع شخصی خود و خانواده را بر منافع جمعی ترجیح دادند. در بررسی تاریخ پهلوی می خوانیم:

«بنیاد پهلوی در داخل و خارج از کشور سهام دار بسیاری از بانکها و مؤسسات سرمایه گذاری بود و به صورت بزرگترین سازمان اقتصادی کشور و منبع عظیم درآمد خانواده شاه عمل می کرد. بنیاد پهلوی تقریبا در تمامی شرکتها و کارخانه های نساجی، اتومبیل سازی، صنایع ساختمانی، غذایی واحدهای کشاورزی، دامداری، خدمات و بازرگانی سهام عمده داشت و فعالیت می کرد.»[8]

خانواده پهلوی با پیوند مستقیم با شخص شاه و نیز با دولت مردان بلند پایه کشوری و لشکری، بخش عمده رانتها را با در اختیار داشتن قوای سه گانه، خودسرانه و بدون نظارت مؤثر هیچ قوه ای به خود اختصاص دادند. قطعه تاریخی زیر گویای این مدعاست:

«بنیاد پهلوی در دویست شرکت بیمه و مؤسسات سرمایه گذاری، پانزده شرکت تولید صنایع فلزی از جمله شرکتهای جنرال موتور ایران، دوازده شرکت شیمیایی و تولید لاستیک، دوازده شرکت صنایع نساجی، ده شرکت معدنی، پنجاه شرکت ساختمانی، چهل و شش شرکت صنایع غذایی و دامداری، از جمله کشت و صنعت ایران و حدود شصت شرکت بازرگانی و خدماتی، از جمله سهامداران عمده بود یا این که کلیه سهام را در اختیار داشت.»[9]

البته سرمایه داران بزرگ دیگر در ردیفهای بعدی رانت جویان سیاسی بودند. می توان به خانواده های کاشانی، وهاب زاده، القانیان، فرمانفرماییان، خسروشاهی، لاجوردی، اخوان، مهدوی، حجتی زاده، خیامی، ایروانی، هروی، فولادی اشاره کرد.

رژیم پهلوی در اعطای اعتبارات بین اجزای بخش خصوصی تبعیض قائل می شد. بیشتر اعتبارات را به بورژواها با بهره کم و بازپرداخت طولانی مدت می داد. همچنین زمینه را برای دولتمردان و کارمندان عالی رتبه فراهم می آورد:

«در رأس هرم دیوان سالاری دولتی، نخست وزیران، معاونان وزرا، مشاوران و مدیر کلها بودند که در بخشهای صنعتی و تجاری به رانتها و امتیازهای فراوان رسیده بودند و شاه با توزیع بخشی از درآمد و رانتهای نفتی بین کارمندان عالی رتبه و وزرا، آنها را به سرمایه داران بزرگ مبدل ساخت.»[10]

ب) رانت خواری پس از انقلاب
«در بررسی رانت خواری در این برهه می توان آن را به دو دوره تاریخی تقسیم کرد:

1- دهه اول انقلاب اسلامی (1357 - 1367) که شاهد مشکلات سیاسی واجتماعی در مسیر تثبیت انقلاب و جنگ تحمیلی هشت ساله بودیم. در این دوران حضور معنوی حضرت امام رحمه الله و کنترل دولت بر اقتصاد و تجارت و مشارکت مردمی تا حد زیادی از فسادهای سیاسی و اداری و رانت خواری جلوگیری کرد.

2- دهه دوم انقلاب (1368 به بعد) در این دوره که با آغاز سیاست تعدیل اقتصادی همراه بود خصوصی سازی به شکل گسترده ای انجام گرفت و همچنین شاهد جانشینی اقتصاد بازار به جای اقتصاد دولتی زمان جنگ بودیم.

از این دوره به بعد، ارزشهای دهه اول انقلاب شامل عدالت، نوع دوستی، معنویت و... بتدریج کم رنگ شد و در عوض ثروت، زندگی لوکس، تجمل گرایی و نمایش ثروت در عمل جانشین ارزشهای دهه اول انقلاب گشت. در عمل، خصوصی سازی بدون برنامه و بدون نظارت، گسترش فسادهای اداری و سیاسی در دوره پس از جنگ منجر به تشدید نابرابریهای اجتماعی شد.[11]

در این برهه بین مراکز مختلف قدرت سیاسی و نظام اداری و اشخاص و گروه های قدرتمند و صاحب نفوذ نوعی رابطه بده - بستانی برقرار شد و زمینه رانتهای اقتصادی فراهم آمد. رانت جویان سیاسی با نزدیکی به مراکز قدرت و بستگان آنان در جریان واگذاری مؤسسات اقتصادی دولتی به بخش خصوصی، خود و بستگانشان را در اولویت قرار دادند و حتی مؤسسات تولیدی را کمتر از قیمت تمام شده و آن هم به صورت اقساط دراز مدت، به چنگ آوردند.

صدور مجوزهای فراوان رانتی برای اشخاص خاص و به وجود آمدن گروه نوظهوری به نام آقازاده ها و به تبع آن تحرک و تضاد طبقاتی، جامعه را دچار بی عدالتی اجتماعی و اقتصادی ساخت. این رانت جویی سیاسی پس از روی کارآمدن دولت کنونی نیز ادامه یافت تا بدانجا که آقای خاتمی در گزارش خود به مجلس ششم بر این امر صحه گذاشتند و گفتند:

«افزایش غیرمنطقی سهم بخش خدمات و مشاغل واسطه ای، ایجاد کننده یک بخش جدید و مؤثر در جامعه ما بود. شکل گیری تراکم ثروت به شکل تازه، منجر به پیدایش کسانی شد که با کمترین تلاش و با در دست داشتن امکاناتی که در اختیار عموم نبود و با استفاده از رانتها یک شبه به ثروتهای بزرگی رسیدند و همین امر سبب بدگمانی کارآفرینان، نخبگان و صنعتگران در جامعه می شد و می شود.»[12]

برخی از صاحب نظران از جمله خلیل الله سردارآبادی[13] و دیگران، زمینه ها و عوامل به وجودآورنده چنین از هم پاشیدگی اقتصادی و اجتماعی را در موارد زیر جست و جو می کنند:

1- انحصار واردات کالا یا محصول توسط دارندگان رانتهای تجاری که امروزه به مافیای تجاری معروفند؛

2- اخذ وامهای کلان و دراز مدت با بهره کم به وسیله ساز و کارهای سیاسی؛

3- آغاز خصوصی سازی یا تعدیل ساختاری و شدت گرفتن بدون برنامه آن؛

4- وجود نرخهای چندگانه ارز که باعث شکاف زیاد بین قیمت بازار آزاد و دولتی ارز بود؛

5- نرخهای چندگانه بهره به دلیل شفافیت کمتر در عملکرد نظام بانکی و تبعیض فراوان برای قدرتمندان سیاسی و نزدیکان صاحب منصبان عالی رتبه در کاهش نرخ بهره؛

6- انحصاری شدن، امتیازات مربوط به خریدهای خارجی برای مقامات سیاسی و مدیران و به دست آوردن پورسانتها و سودهای کلان برای آنان.

7- واگذاری امتیاز احداث واحدهای اقتصادی، تولیدی و تجاری با بهای پایین به اشخاص با نفوذ؛

8- واگذاری زمین در بخش مسکن یا امتیاز ساخت منازل و برجهای مسکونی و ساختمانهای اداری به رانت جویان سیاسی و اقتصادی؛

9- نفوذ سیاسی و اقتصادی در بورس سهام کارخانه ها و واحدهای تولیدی به اشخاص با نفوذی که در اثر ارتباط با مدیران بازار بورس سهام و اطلاع یابی از افزایش قیمت سهام، اقدام به خرید در سطح گسترده کردند؛

10- چشم پوشی در برخورد با دانه درشتها و برخورد سطحی با معلول و علت فسادها؛

11- وجود مشکلات زمینه ای و نیز کوتاهی در امر نظارت و کنترل و عدم وجود بازرسی و نظارتهای بازدارنده و....

با وجود این عوامل و زمینه ها به نظر می رسد در مرحله قانون گذاری و وضع قوانین عادلانه برای رقابت آزاد و بدون تبعیض بین سرمایه گذاران بخش خصوصی مشکل یا مانعی نباشد. مشکل اساسی در بخش نظام اداری است. برقراری نظام اطلاع رسانی شفاف، کنترل کافی بر حوزه های اداری و اقتصادی، بویژه در بخش صدور مجوز برای واحدهای تولیدی وتجاری و بازرگانی، فراهم کردن زمینه رقابت آزاد و عادلانه برای صاحبان سرمایه، ریشه کن کردن انحصارات، ارائه اعتبارات بانکی به افراد کم سرمایه و بازگرداندن رانتهای واگذار شده پس از تحقیقات لازم و اجرای آن بدون ملاحظه کاری سیاسی می تواند گامی در جهت ریشه کنی چنین پدیده نامبارکی باشد.

بی شک کالبد شکافی عمیق این موضوع نیاز به مجال بیشتری دارد که متناسب با این نوشتار نیست. امید که اندیش ورزان این مسیر ناتمام را با دقت و وسواس بیشتری به پایان رسانند.

محیط زیست و زنگ خطر

زنگ خطر برای محیط زیست ایران به صدا درآمده است
اما اگر از آلودگی خاک که بگذریم انسان در آلوده شدن هوا نیز نقش مؤثر و مستقیمی داشته است؛ ورود مستقیم یا غیرمستقیم هر عنصری که توسط انسان ساخته می‌شود منجر به آلودگی هوا شده، گرد و غبار، ذرات معلق هوا و از بین رفتن اوزون نتیجه این دخالت‌های انسانی است.

ایران کشوری چهارفصل و با تنوع زیستی بسیار

به دلیل شرایط اقلیمی ایران تنوع حیوانی در کشور ما بالاست بر اساس آخرین بررسی‌ها بیش از هزار گونه جانوری از پستاندار، پرنده، خزنده، دوزیست و ماهیان در ایران زندگی می‌کنند همچنین نزدیک به ۸ هزار گونه گیاهی در کشور شناسایی شده که حدود ۱۸۰۰ مورد آن بومی است.

البته به دلیل چهار فصل بودن ایران وضعیت کشور ما در مقایسه با دیگر کشورهای جهان از لحاظ تنوع زیستی مناسب است و بر اساس گزارشات ایران جز هشت کشور اول برخوردار تنوع زیستی است.

حدود ۷۴ گونه از حیوانات کشور ما در زمره حیواناتی قرار دارند که در معرض انقراض هستند و از گونه‌هایی همچون شیر ایرانی و ببر مازندران نیز جز نام باقی نمانده است

اما متأسفانه علیرغم گونه‌های زیاد حیوانی که در ایران وجود دارد حدود ۷۴ گونه از حیوانات کشور ما نیز در زمره حیواناتی قرار دارند که در معرض انقراض هستند و از گونه‌هایی همچون شیر ایرانی و ببر مازندران نیز جز نام باقی نمانده است.

ایران نیز مانند سایر کشورهای جهان طی قرن اخیر با مشکلات زیست محیطی مواجه شده است به گونه‌ای که بر اساس گزارش سازمان ملل متحد در سال ۲۰۱۸ میزان فرسایش خاک در جهان ۲۴ میلیارد تن بوده است که یک دوازدهم این رقم یعنی ۲ میلیارد در ایران رقم خورده و این به معنای آن است که میزان فرسایش خاک ایران ۸ برابر جهان شده است.

زنگ خطر برای محیط زیست ایران به صدا درآمده است

محیط زیست مهمترین عامل بقای زندگی انسان

اما ممکن است مهمترین سوالی که مطرح شود این باشد که چرا حفظ محیط زیست ضروری است؟ در پاسخ به این سوال باید گفت محیط زیست یکی از مهمترین موارد برای بقای زندگی انسان است و در صورت تخریب آن جان و زندگی انسان نیز با مشکل مواجه شود.
الگوی زندگی انسان در سال‌های اخیر منجر به تغییر بارندگی‌ها، وقوع سیل، خشکسالی، انقراض گونه‌های نادر، برداشت بی رویه از سفره‌های زیرزمینی و نابودی تنوع زیستی شده است از میلیون‌ها گونه گیاهی و حیوانی که در سال‌های اخیر بر روی زمین زندگی می‌کردند تعدادی از آنها باقی مانده‌اند و بسیاری از آنها به معرض نابودی کشیده شده‌اند.

ایران در سال ۲۰۲۰ با کسب ۴۸ امتیاز در رتبه ۶۷ جهان قرار گرفت و این به معنای آن است که کشور ما در میان کشورهایی با عملکرد ضعیف در حوزه محیط زیست قرار دارد

بر اساس شاخص توسعه کشورها در حوزه عملکرد زیست محیطی و توسعه زیست محیطی، ایران در سال ۲۰۲۰ با کسب ۴۸ امتیاز در رتبه ۶۷ جهان قرار گرفت و این به معنای آن است که کشور ما در میان کشورهایی با عملکرد ضعیف در حوزه محیط زیست قرار دارد و این یعنی محیط زیست ایران دارای نوسانات فراوانی است.

به گفته لیلا زمانی مدیرکل دفتر اقتصاد و فناوری محیط زیست سازمان حفاظت محیط زیست، در سال ۲۰۲۲ ایران در حوزه شاخص عملکرد زیست محیطی نسبت به سال‌های قبل با توجه به افزایش شاخص‌ها امتیاز خوبی نداشته است و کارشناسان می‌گویند زیست بوم ایران در سال‌های آینده گرفتار بحران‌های بزرگ زیست محیطی خواهد شد در حال حاضر ۲ هزار و ۵۰۰ گونه گیاهی کشور در معرض خطر نابودی قرار دارند و زنگ خطر تنوع زیستی آنها به صدا درآمده است.

همانطور که گفته شد حفاظت از محیط زیست و نگهداری آن موضوعی حیاطی است و با توجه به اهمیت این حوزه در بقای زندگی انسان و لزوم نگهداری مناسب آن باید ضمن تغییر الگوی زندگی انسان‌ها فرهنگ استفاده درست از آن نیز آموزش داده شود تا بتوان در شاخص‌های مختلف رشد داشت و ایران را در میان کشورهای حامی محیط زیست ارتقا داد.

و اما در مورد نفت و اقتصاد نفت و گاز محور و تبدیل و جایگزینی آن

آنقدر مطالب خواندنی هست که واقعا باید به متخصص آن رجوع کرد و من از گذاشتن یک یا دو مطلب امتناع کردم

راستش را بخواهید جناب عارف عزیز از آوردن آن قسمت که نوشتید چگونه فضای دو قطبی ایجاد می شود خیلی خوشم آمد

و باز راستش را بخواهید از تکرار کلماتی چون فقر بیکاری اختلاس رانت و ... که همیشه عامه مردم کره ی این کلمات را در جامعه میگیرند بدون بازنگری مجدد آن در بروز رسانی ها نه خوشم نیامد

درود فراوان بر شما

سلام و درودی مجدد عارف عزیز

سه سوال اساسی که کردید و جواب هایی در پی این سوال ها

استقلال آزادی جمهوری اسلامی

و اما سوالات

آیا در کشور ما استقلال به معنای خودکفایی حداکثری وجود داره؟

شما میفرمایید جواب نبود
بر خلاف نظر شما بنده میگویم تمام جواب همین است
که بارها و بارها و بارها گفته ام از طریق مختلف در جاهایی که با شما روبرو شدم بزرگوار با علم و شناخت و آگاهی و بینش صحیح از منابع منصف و درست جواب خواهی کنید

شما با سوالهایی که در ذهن خود دارید که نمیدانم اصلا دنبال جواب هستید یا نه آیا اصلا به جواب های منصف و متقن آن بهایی میدهید؟

این مثالی هم که آوردید اگر من باز برایتان دایره ی مکتوبات بیاورم چه از لحاظ حقوقی و چه از لحاظ امکان عرفی باز

احتمال زیاد جوابتان دست آخر همین کامنت آخرتان باشد

به هر تقدیر بزرگوار امیدوارم التیام روحی پیدا کنید

پیشنهادم برایتان انتخاب همسر و یار است
که کمی فضای ذهنی تان را از این دست مشوشات دور کند
کمی فضای باز برایتان در ذهن حاصل کند و امیدوارم قبل از ورود به این انتخاب یار ادبیات برخورد صحیح با بانوان را رعایت کنید که خروجی خوبی حاصل شود

با درود سوال انتهایی این بود چرا با وجود چند دههه فرصت هزاران میلیارد سرمایه و هزاران پیشرفت علمی

چرا دولت حکومت در احقاق حق کارگران خوب عمل نمیکند چرا هزاران نفر آرزوی خرید خانه دارند چرا اعتیاد و طلاق فراوان کجود دارد وو چراهای دیگر


خیلی عجیب بود راهکار شما من از درد کارگران نوشتم و شما پیشنهاد ازدواج رو مطرح کردید و عجیبتر اینکه برخورد صحیح با بانوان رو بیان کردید که واقعا نمیفهمم از کجا و چگونه و کدام نوشته من چنین برداشتی شده

عارف جان اینکه من بگم شما کمال گرایید و این ایراد را در شما می بینم درست بود؟

آخه کجای دنیا و حکومت های دنیا را دیده اید که صد در صد همه چیزشان درست باشد باید پله پله سختی به سختی ساخت و سوخت گاهی رو به رشد گاهی جاهایی نزول و شکست مهم پی ریزی های اولیه ی درست است که این حکومت دارد

در مورد ازدواج هم نظر شخصی به عنوان یک رفیق به شما دادم قصد جسارت نداشتم یا خدای نکرده تیکه انداختنی و این که در مورد برخورد با جنس مخالف نقطه ی بدی از شما ندیدم فقط احساس کردم باید روحیه ی شاد و احساس بیشتری با ایشان داشته باشید

درود بر شما

سلام و درود
جناب سلیمی ارجمند

خانم ها خود واقفند
مگر خدا برای من است
یا من حرف شخصی زدم؟

کوتاه گفتن برای کسی که تنبل خوان است بهتر که نخواند و نبیند
پیگیری روشنا هزینه دارد

بزرگوار بحث سکسی در پست بنده دیدید؟

این پایین ترین برداشت بود از این پست
که خیلی متاسفم از این برداشت

موفق باشی عارف عزیز
برات بهترین ها رو آرزو میکنم
از آن دسته عزیزانی بودی که رحمت خدا درون تو منو شگفت زده کرد

و این هم از عجایب عرفان و حکمته

عاقبت به خیر باشی رفیق
برای منم دعا کن

شما لطف دارید من کسی نیستم

تمام ما ذراتی کوچک از ذات حق هستیم

همیشه شادکام و موفق باشید

سلام و درود بانو

بانویید و چه خوش قدم گذاشتید بر این پست

مرد از دید اسلام نان آور خانواده است و خون آن به این دلیل دو برابر زن بها دارد در ثانی در برابر فوت آن خونبها در اولین قدم زن و فرزندان هستند

شهادت مرد بخاطر عدالت نظام مند فکریست در برابر وظیفه ی حضوری او در جامعه ی فکری

مرد می تواند چهار زن اختیار کند اما زن نه؟

زن عده اش بگذرد در تعدد صیغه اش تعداد ندارد
اما اگر منظورتان عقد دائم همزمان است

در دوران حکومت امام علی علیه السلام این مسئله مطرح شد
حضرت تشت آبی درخواست کردند فرمودند چهار مرد هر کدام مقداری آب در این تشت بریزند تشت که پر شد فرمودند خوب هر کدام آبی که خود ریختند را بردارند. هر کدام از چهار نفر با تعجب از این که عاجزند عدم امکان این کار را اعلام کردند

حضرت فرمودند دلیل اینکه زن نمیتواند همزمان در عقد دائم با چهار نفر باشد همین است

توصیفات بهشتی خیلی تفسیر پذیرند آیا شما لولو مکنون را دست کم گرفتید والا ما در جامعه خودمان که می بینیم زنان از شوهرشان غلام میخواهند پس بهشت درست گفته

شما از اینکه محمد نبی از مردان سخن گفته به این رسیدید که حرف شخصی زده اما از اینکه اینهمه لطایف و نکته سنجی ها و امداد های غیبی که در قرآن آمده و اعجاز هایش و داستان های گذشتگان که یک فرد امی گفته نرسیدید که وحی شده برایش؟

قرآن میگوید شش شبانه روز

یله آیا برای تفسیر رجوع کردید
با چه معیاری شبانه روز برای زمینی که هنوز شبانه روز را در خودش درست نکرده متر زدید؟

قرآن آیاتی دارد که کاملا تاویل پذیرند آیاتی دارد که کاملا تفسیر پذیرند و آیاتی که متن آن روشن است

تکامل روزی با فرگشت جایش را عوض میکند
فرگشت روزی جایش را با چیز دیگری

فعلا ۱۴۰۰ سال است که قرآن ثابت است

درود بر شما

هییی آقا
ما دنبال اینیم اصلا ما رو راه دادن مسلمان پذیرفتنمون
شما دنبال اینید ما قبول کنیم اسلام صحیح است یا نه؟

ما کجاییم در این بحر تفکر تو کجا؟

من اینجوری گفتم ؟
من گفتم ادم باید بقدری واقع بین باشد که حقیقت نگرباشد نه طریقت
وگرنه من با اسلام کاری ندارم

نه بزرگوار
شاید همین جاست که گاهی مفهوم عمیق حکم ارتداد از منظر عرفانی فقط فهم میشه. گاهی یک عارف میفهمه که چه داری زده میشه بر کسی که خود خواسته از دین حق خارج میشه

چه به ظاهر حکم بر او جاری شود چه نشود

شما که میخواستید واقع بینی من را بسنجید
من مطالعات مختلف دارم بارها گفتم میخوانم
می بینم ولی الان نمی شود تواضع کنم بگویم
مثلا فلان فیلم هالیوودی که میبینم درش حکمت بینی نمی کنم
یا بر فرض با گناه برخوردم همان طوری ست که شما گفتید ممکنه
فریب آنی بخورم اما چهارچوب کلی ابعاد روحیم بهم نمیریزد

پی ریزی عمیق روحیم به برکت اسلام محکم بنا شده
خوب دستاورد های دیگر آنقدر زیاد است که مجال نوشتار یکی یکی نیست

آیا مثلا شما با باد صحبت میکنید؟
آیا برگ درخت که میریزد پیام خود را برایتان دارد؟
هزاران حرف و نکته ی عالم بین

این ها محصول چیست
نگاه عرفانی به آیه ای لطیف و لله جنود السماوات والارض

کاش اهلیتی بود تا صبح حرف میزدم دور از بی احترامی به شما
شما که از خوبان هستید منظورم حرف در منظر عمومه

سلام و عرض ادب خدمتتان یانو زند ارجمند
به پست خودتان خوش آمدید
تضارب آرای خوبی بود
من. هم در میان جمع و دلم جای دیگری ست
البته که می آموزم در محضر کون و مکان عالم

درود فراوان بر شما

نیازی به خواهش نیست
مسئله کاملا بینی و بین الله است بزرگوار
تذکرتان شاید از لحاظ شرایط خودتان باشد
و زندگی که دیدید و کشیدید
به هر تقدیر این تحفه ای نیست که نیاز باشد به زور به کسی داده شود

من ویلای گرانقیمتم زا با زور به شما نمی دهم
شاید شما دوست نداشته out of box زندگی کنید

درود بر شما

پاینده و برقرار باشید بانوی متین
سرکار خانم مهدیس رحمانی ارجمند

ممنونم از نگاهتان و تامل در پست بنده
درود فراوان بر شما. و نگاهتان به نظرات دوستان