سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری


عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

يکشنبه 2 دی 1403
    22 جمادى الثانية 1446
      Sunday 22 Dec 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        يکشنبه ۲ دی

        پست های وبلاگ

        شعرناب
        هیمن قربانی شاعر کردزبان عراقی
        ارسال شده توسط

        سعید فلاحی

         در تاریخ : دوشنبه ۳ مهر ۱۴۰۲ ۱۱:۳۲
        موضوع: آزاد | تعداد بازدید : ۱۰۲ | نظرات : ۱
        آقای "هیمن قربانی" (به کُردی: هێمن قوربانی) شاعر  کُرد، زاده‌ی سال ۱۹۸۳ میلادی در سلیمانیه‌ی اقلیم کردستان است.
        از او مجموعه شعر "زەلکاوی ژنە پیسەکان" (باتلاق زنان آلوده) چاپ و منتشر شده است.
         
         
         
        (۱)
        چونکه جنگ تمام شود
        کوچه‌ها را می‌شوییم و 
        سرزمینمان را 
        از نجاست وجود دشمنانمان پاک خواهیم کرد.
         
         
         
        (۲)
        جنگی لعنتی در گرفت 
        بسیاری از آن فرار کردند 
        جز شهیدان...
         
         
         
        (۳)
        جنگ‌ها
        پر است از توپ‌هایی،
        که پای کودکان را قطع می‌کنند.
         
         
         
        (۴)
        دخترک حلبی،
        تمام مرگ و میرها را به چشم خود دیده است
        از این روست که 
        عروسکش را در آغوشش پنهان می‌کند.
         
         
         
        (۵)
        مغازه‌دارهای کوبانی 
        هواپیماهای کاغذی را به پرواز در می‌آورند 
        تا گلایه‌ی کودکان را به نزد خدا ببرند.
         
         
         
        (۶)
        دروازه‌ها بسته شد
        پنجره‌ها از خون سرخ شد 
        زره‌پوش‌ها همه‌ی رویاها را با خود بردند.
         
         
         
        (۷)
        باران به آسودگی می‌کشاند مرا،
        ولی نه میان این همه دیدنی جهان!
        ...
        وقتی باران می‌بارد، دلم می‌گیرد 
        فارغ از پاک کردن آلودگی‌های زمین،
        بی‌نوایان را هم از قدم زدن، محروم می‌کند.
        ...
        باران، غم‌ست 
        که نازل می‌شود از آسمان 
        بر سر و روی مردم!
        و گاهی، سرگرمی‌ست 
        برای کودکان سر چهارراه‌ها.
        ...
        در میان باغ و باغچه 
        تشنگی درختان را رفع می‌کند و 
        دشت و دمن را خوشبو 
        و گاهی هم دستش 
        به خون گلی سرخ، آلوده می‌شود!
        ...
        زمین بایر، سبز می‌شود و 
        باران آن‌را زنده می‌کند 
        و گاهی کودکان را سرگردان  
        وقتی کوچه و خیابان پر از گل و لای می‌شود.
        ...
        گاهی هم میان این همه جمله و کلمه،
        باران، کابوس بشریت می‌شود،
        مثلن: 
        بمب‌ باران!
         
         
         
        (۸)
        اکنون در چشم‌انداز زندگانی‌ام،
        چندی‌ست که بی‌تو عمر را می‌گذرانم!
        لحظه‌هایم می‌گذرند، اما به سختی  
        و من خوب می‌دانم،
        باغچه‌ی خزان زده‌ی دلت،
        حتی نخواهد گذاشت 
        در خیال هم به وصال تو برسم.
         
         
         
        (۹)
        نفسم بند آمده و 
        رو به عکس‌های پر از ناامیدی‌ام می‌کنم!
        باور کن، یأس صدایی ندارد،
        اگر که داشت،
        تا حالا با سر و صدایش مرا کر کرده بود.
         
         
         
        (۱۰)
        یکی از شعرهایم خیلی شبیه توست!
        گویی که داغ و آتشین باشد،
        از این دست به آن دستش می‌کنم،
        و با یک نگاه قلبم را ربود،
        آری آن شعر من،
        زنی‌ست با دو انار!
         
         
         
        (۱۱)
        انقلاب،
        در آتش سوختن زنی حامله بود،
        که دوقلویی، دزد و راهزن به دنیا آورد!
         
         
         
        (۱۲)
        شب،
        کوله‌ی پشت زنی‌ست!
        که ماه را چون آیینه‌ای درونش جا داده و 
        ستارگان را چون دانه‌های گردنبند 
        به دور آن پیچانده است.
         
         
         
        (۱۳)
        شب،
        قلب زنی روژهلاتی‌ست!
        در حبس ابد،
        میان طبیعت.
         
         
         
        (۱۴)
        شب،
        پیراهن تن مادرم است،
        از آن روزی که،
        خواهرم به شهادت رسید...
         
         
         
        (۱۵)
        شب،
        دفتر خاطرات من‌ست،
        پر از یادگاری‌های
        رویاهای صبحگاهی که از من باقی مانده است.
         
         
         
         
        (۱۶)
        شب،
        قصیده‌ای‌ست بی‌پایان،
        مملو از زخم‌های من.
         
         
         
        (۱۷)
        شب،
        روی دیگر زمانه‌ست،
        آن زمان که بی‌حوصله‌ می‌شوی.
         
         
         
         
        (۱۸)
        شب،
        درختی‌ست 
        که مثمر به ستاره‌ شده است.
         
         
         
        گردآوری و نگارش و ترجمه‌ی اشعار:
        #زانا_کوردستانی
        ارسال پیام خصوصی اشتراک گذاری : | | | | |
        این پست با شماره ۱۴۰۰۱ در تاریخ دوشنبه ۳ مهر ۱۴۰۲ ۱۱:۳۲ در سایت شعر ناب ثبت گردید
        ۶ شاعر این مطلب را خوانده اند

        محمدرضا آزادبخت

         ،

        جواد کاظمی نیک

         ،

        عارف افشاری (جاوید الف)

         ،

        محمود اصلاحی

         ،

        سید هادی محمدی

         ،

        سیده نسترن طالب زاده

        نقدها و نظرات
        عارف افشاری (جاوید الف)
        عارف افشاری (جاوید الف)
        دوشنبه ۳ مهر ۱۴۰۲ ۱۲:۵۸
        خندانک خندانک خندانک
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        سید هادی محمدی سید هادی محمدی
        ۶ ساعت پیش         احمدی زاده(ملحق) احمدی زاده(ملحق)
        ۱۹ ساعت پیش         علی نظری سرمازه علی نظری سرمازه
        دیروز         مهرداد مانا مهرداد مانا
        دیروز         محمد شریف صادقی محمد شریف صادقی
        دیروز         مهرداد مانا مهرداد مانا
        دیروز         وحید سلیمی بنی وحید سلیمی بنی
        ۲ روز پیش

        نظرات

        مشاعره

        ساسان نجفی(سراب)

        دین خدا ز همت او جان گرفته است اا زن با نگاه فاطمه سلام الله علیها جان گرفته است اا زیباترین نمایش تابان روزگار اا زهراست آنکه مانده در اذهان روزگار
        نادر امینی (امین)

        بارکج نابرده ره در منزل اغیار ماند ااا وین سرشت بد چنین بی محابا در محفل انکار ماند
        ساسان نجفی(سراب)

        مهر رویت همچو آتش جسم و جانم سوخته اا هاله ی عشقت فراوان سینه ام افروخته اا سراب
        محمدرضا آزادبخت

        و شعربرهوت افق را نقد کنید تابیاموزم
        میر حسین سعیدی

        مست به هر نگاه او تا سحری به راه او ااا در طلب دیدن حق عاشق روی ماه او

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        2