پست های وبلاگ

کدام ابلهِ خطاکاری گفته است «از حلواحلوا گفتن دهان شیرین نمی‌شود»؟ نیمی از دهان‌ها در این دنیا فقط با حلواحلوا گفتن شیرین می‌شود. همان‌گونه که یک آشپز خوب می‌تواند با صنار، آشی بس خوشمزه‌تر از آن بپزد که آشپز نادانی با چند تومان سبزی و گوشت می‌پزد، همان‌طور هم هنرمندی زبردست می‌تواند با چند جملهٔ ساده و دل‌پذیر کاری کند بس کاری‌تر از نعمت‌های فراوان که در دست شلخته‌ای باشد. و بالاتر از این، می‌دانیم که نعمت‌های فراوان غالباً پاره‌ای شکم‌ها را به درد می‌آورد، حال آن‌که بیشترِ مردمْ کلماتِ زیبا را، هرقدر زیاد باشد، هضم می‌کنند و همواره هَل من مزید می‌گویند.

بازار خودفروشی - ویلیام تکری
منوچهر بدیعی

خانم‌ها، من معتقدم که ما حق نداریم میس شارپ را سرزنش کنیم که چرا تصمیم گرفته بود این مرد خودآرای تنومند را به چنگ آورد؛ درست است که امر خطیر شکار شوهر عموماً و با شرم و حیای بجا، از جانب دختران جوان به مامان‌هایشان سپرده شده است اما این را هم در نظر داشته باشید که میس شارپ پدر یا مادر مهربانی نداشت که این امر ظریف را برای او ترتیب دهد و اگر خود برای خود شوهری دست‌و‌پا نمی‌کرد، در این دنیای بزرگ هیچ کس دیگر نبود که بار این زحمت را از دوشش بردارد. به غیر از آرزوی نجیبانهٔ زناشویی چه چیز جوانان را از گوشهٔ عزلت بیرون می‌کشد؟ چه چیز آنان را دسته‌دسته به کنار دریا می‌کشاند؟ چه چیز سبب می‌شود که در سراسر فصلی طاقت‌فرسا تا ساعت پنج صبح به رقص مشغول باشند؟ چه چیز باعث می‌شود که رنج فراگرفتن نواهای پیانو را بر خود هموار کنند و از معلمی که اهل موسیقی روز باشد چهار ترانه بیاموزند و بابت هر درس يک ليره بپردازند، و اگر بازوان زیبا و آرنج پاکیزه ای داشته باشند چنگ بنوازند و لباس سبز بپوشند و کلاه پردار کمانگیران را بر سر بگذارند؟ آیا جز این است که می خواهند جوان «دلخواه» را با آن تیر و کمان قتّال خود از پای درآورند؟ چه چیز باعث می‌شود که والدین مکرم فرش‌های خود را بگسترانند و خانه تکانی کنند و خمس در آمد خود را برای تهیه شام و شامپانی خنک خرج کنند؟ آیا این فقط محض محبتی است که به هم‌نوعان خود دارند و به صرف آن است که بی هیچ ریا می‌خواهند شادی و رقص جوانان را تماشا کنند؟ معاذالله! می‌خواهند دختران خود را شوهر دهند.

بازار خودفروشی - ویلیام تکری
منوچهر بدیعی

-چه‌طور جرأت می‌کنی این فکرهای زشت و کینه‌توزانه را به خودت راه دهی؟
-کینه شاید زشت باشد اما طبیعی است.

بازار خودفروشی - ویلیام تکری
منوچهر بدیعی

محبت دختران جوان به سرعت ساقهٔ لوبیا رشد می‌کند و يک‌شبه به آسمان می‌رسد. ملامت‌شان نباید کرد که چرا پس از ازدواج این تب تند عشق فرو می‌نشیند. اهل احساسات که با حرف‌های گنده‌گنده سروکار دارند این حال را طلب کمال مطلوب می‌گویند و این به زبان ساده یعنی زنان عموماً خرسند نمی‌شوند مگر وقتی که شوهری و فرزندانی پیدا کنند تا محبتی را که به قول معروف مثل پول خرد این‌جا و آن‌جا خرج می‌شود یک‌جا نثار آنان کنند.

بازار خودفروشی - ویلیام تکری
منوچهر بدیعی

در مورد میس ماریا آزبورن، درست است که او به فردريك آگوستوس بولاک عضو مؤسسهٔ هالکر، بولاک و بولاک، دل بسته بود، اما دل‌بستگی وی بسیار آبرومندانه بود و به جای او می‌توانست همان دل‌بستگی را به بولاکِ بزرگ داشته باشد زیرا همان‌طور که شایستهٔ زنان با اصل‌ونسب است، تمام هوش و حواسش متوجه خانه‌ای در برلین، خانه‌ای ییلاقی در ويمبلدون، کالسکه‌ای زیبا و دو اسب و پادوهای تنومند و بلندقد و يک‌چهارم سود سالانهٔ مؤسسهٔ برجستهٔ هالكر و بولاک بود که همهٔ این مزایا در وجود شخص فردريک اگوستوس جمع شده بود. اگر در آن زمان شکوفهٔ نارنج اختراع شده بود (یعنی همان علامت دلکشِ عفتِ زنانه که آن را از فرانسه، کشوری که در آن دختران مردم عموماً در ازدواج فروخته می‌شوند، وارد کرده‌ایم) يقين بدانید که میس ماريا يک دسته شکوفهٔ نارنج بی‌عیب به دست می‌گرفت و با غرور تمام در کنار بولاکِ بزرگِ نقرسیِ پیرِ کله‌طاسِ دماغ‌گنده سوار کالسکه می‌شد و وجودِ زیبای خود را در کمال فروتنی وقف سعادت او می‌کرد. اشکال فقط این بود که آن پیر بزرگوار قبلاً ازدواج کرده بود؛ پس میس ماریا محبت جوانانهٔ خود را نثار شريک کوچک‌ترِ او کرد.

بازار خودفروشی - ویلیام تکری
منوچهر بدیعی

اگر وسوسه‌هایی را که در دل مردم پدید می‌آید ملاک قضاوت قرار دهیم کیست که بتواند بگوید از همسایهٔ خود بهتر است؟ نازپرورد تنعّم بودن اگر هم مردم را درست‌‌کار نسازد، باری، درست‌کاریِ آنان را حفظ می‌کند. فلان عضو شورای ولایتی که از ضیافت بوقلمون می‌آید دیگر از کالسکه‌اش پایین نمی‌پرد تا ران گوسفندی بدزدد، اما همین آدم را گرسنگی بدهید می‌بینید که از کش‌رفتن یک قرص نان هم ابایی ندارد.

بازار خودفروشی - ویلیام تکری
منوچهر بدیعی

غمِ ما از این است که مبادا رازمان فاش شود یا آبرویمان بریزد یا مجازات شویم؛ در بازار خودفروشی کمتر کسی پیدا می‌شود که به صِرفِ احساسِ گناه کامش تلخ گردد.

بازار خودفروشی - ویلیام تکری
منوچهر بدیعی

آه، ای برادر من، در وقت تنعّم خاکسار باش! با آنان که اگر هم از تو سزاوارتر نیستند، باری، کم‌سعادت‌تر از تو هستند مهربان باش. با خود بیندیش، تو که تنها حسنت آن است که به وسوسه‌ای نیرومند گرفتار نیامده‌ای، تو که تنها به مدد بخت کامیاب شده‌ای، تو که اگر منزلتی یافته‌ای به حکم آن بوده است که پدرانت چنین و چنان بوده‌اند، تو که رونق و آبت، به بسا احتمال، شوخیِ تقدیر بوده است چه حق داری که دیگران را خوار بشماری.

بازار خودفروشی - ویلیام تکری
منوچهر بدیعی

کدام محبت و کدام وفاداری و کدام پشتکاری است که به پای محبت و وفاداری و پشتکار پرستاری که مواجب کافی می‌گیرد برسد؟ بالش‌ها را صاف می‌کنند؛ هریره درست می‌کنند؛ در دل شب از خواب بیدار می‌شوند، غرولند و اخم‌وتخم را تحمل می‌کنند؛ آفتاب درخشان بیرون را می‌بینند اما به بیرون رفتن میل نمی‌کنند، در صندلی راحتی می‌خوابند و غذای خود را تنها می‌خورند. چه شب‌های درازی را بی آنکه کاری بکنند می‌گذرانند و به آتش خاکستر شده و به داروی بیمار که در ظرف می‌جوشد چشم می‌دوزند. خانم‌ها، محبت کدام مرد است که یک سال تاب پرستاری از محبوب خود را داشته باشد؟

بازار خودفروشی - ویلیام تکری
منوچهر بدیعی

این صورتِ قشنگ است که در دلِ مردها هم‌دردی پدید می‌آورد، راستی که چه هرزه‌های خبیثی هستند این مردها! ما مردها به زنی که قیافه‌اش بی‌نمک باشد، حتی اگر عقل و عفت «مینِروْ» را داشته باشد، اعتنا نمی‌کنیم. کدام حماقتی است که یک جفت چشمِ شهلا آن را بخشودنی نسازد؟ کدام کودنی است که لب‌های گل‌گون و صدای شیرین آن را خوشایند نکند؟ از این روست که خانم‌ها با همان انصافی که معمولاً دارند استدلال می‌کنند که هر زنی که خوشگل است لاجرم احمق است. ای بانوان، ای بانوان! هستند در میان شما کسانی که نه خوشگلند و نه عاقل.

بازار خودفروشی - ویلیام تکری
منوچهر بدیعی

اگر می‌دانستیم که یاران و خویشانِ عزیزِ ما دربارهٔ ما چه می‌اندیشند دنیایی که در آن به سر می‌بریم به صورتی درمی‌آمد که از وداع با آن غرق شادی می‌شدیم و در چنان وضع روحی و وحشت مدامی به‌سر می‌بردیم که ابداً طاقت نمی‌آوردیم.

بازار خودفروشی - ویلیام تکری
منوچهر بدیعی

در میان ما مردم کیست که بتواند بگوید حتی در پرشورترین عنایاتی که به دیگران داریم تا چه اندازه خودفروشی نهان است و محبتمان تا چه اندازه خودپرستانه است؟

بازار خودفروشی - ویلیام تکری
منوچهر بدیعی

ما مردها از رنج و عذاب زنان چه خبر داریم؟ اگر يک‌صدم از آن دردهایی که بسیاری از زنان هر روز بی‌سروصدا می‌کشند بر ما عارض می‌شد دیوانه می‌شدیم. بردگیِ بی‌وقفه بی هیچ اجر و پاداش؛ نرم‌خویی و مهربانی دایمی در برابر ظلمی که آن هم دایمی است؛ محبت و زحمت و شکیبایی و مواظبت بی‌آنکه حتی با یک کلامِ خوش قدر ببینند؛ این‌ همه را چه بسیار از زن‌ها که در باطن تاب می‌آورند و در ظاهر چنان چهره‌های گشاده‌ای دارند که گویی هیچ احساس نکرده‌اند.

بازار خودفروشی - ویلیام تکری
منوچهر بدیعی

درود بانو
چقدر این حرف درسته واقعا
ممنون از شما برای اشتراک این مطالب مفید
ادامه چیز هایی که در نظرات نوشتید رو هنوز نخوندم و حتما سر فرصت خواهم خوند

درودبرشما سمیعی بزرگوار بسیار پست پرمفهوم ومفید رابیان کردید احسنت برشما 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
🌺🌺🌺🌺🌺
🪻🪻🪻🪻
🌼🌼🌼
🥀🥀
💮🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
🌺🌺🌺🌺🌺
🪻🪻🪻🪻
🌼🌼🌼
🥀🥀
💮🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
🌺🌺🌺🌺🌺
🪻🪻🪻🪻
🌼🌼🌼
🥀🥀
💮🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻
💙💙💙💙💙💙💙💙
🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵
💐💐💐💐💐💐
🌼🌼🌼🌼
💟💟💟
❤️❤️
❤️

در ودها
بسیار به حق گفته ..البته بقیه کامنت ها رو هم می خونم ..
ممنون بابت اشتراک مطالب
موفق باشید :

درودتان بانو سمیعی ادیب ارجمند🌻🏵️🌹

از انجایی که بنده اوریجینال این داستان زیبا را خوانده ام ، قطعا نظرات و ایده های متفاوتی در خصوص ان وجود دارد خصوصا تفاوتهای فرهنگی در آن موج میزند🌹🤞

سپاس از اشتراک زیبا و زحمت شما🤞🌹🏵️🌻

🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
🌺🌺🌺🌺🌺
🪻🪻🪻🪻
🌼🌼🌼
🥀🥀
💮🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
🌺🌺🌺🌺🌺
🪻🪻🪻🪻
🌼🌼🌼
🥀🥀
💮🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
🌺🌺🌺🌺🌺
🪻🪻🪻🪻
🌼🌼🌼
🥀🥀
💮🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
🌺🌺🌺🌺🌺
🪻🪻🪻🪻
🌼🌼🌼
🥀🥀
💮