دانشگاه کپنهاگ میزبان رونمایی از نخستین ترجمه آثار سیمین بهبهانی به زبان دانمارکی بودخانم یزدی «شکستن فرم غزل» را دشوارترین بخش در ترجمه غزلیات بهبهانی به زبان دانمارکی معرفی کرد و گفت همراه با لارسن به جای قالب، معنا را مبنا قرار داده‌اند که مهم‌ترین تصمیم آن‌ها در برگردان شعرها بوده است.دردسرهای ترجمه یافتن دقیق معادل‌ها نیز دردسرهایی به همراه داشته است. مثلاً «شمع فروزان» در دانمارکی می­ شود شمع روشن. شمعی که روشن است، در ادبیات دانمارکی حرارت و فروغ شمع فروزان در ادب فارسی را ندارد. بر همین منوال، برگردان بسیاری از تصاویر ترسیم شده در شعر سیمین با همان صراحت و تیزی، به غایت دشوار بوده است.اصطلاحات شعری متعددی مانند "آنی که افتد و دانی"، به جای ترجمه تحت‌اللفظی، باید مجدداً در زبان دانمارکی خلق می‌شدند. مهستی یزدی می‌گوید ماریانه با شیوایی کلام و تسلط خیره کننده‌اش به ادبیات دانمارکی توانسته چنین کند. به باور او اگر سیمین قالب کلاسیک غزل را شکست و شهره است به غزل‌بانوی شعر ایران، معادل او در شعر دانمارکی، خود ماریانه است.از ماریانه و مهستی پرسیدم آیا پیش آمد که ترجمه شعری را آغاز کرده باشند اما به دلیل همین مشقات رهایش کنند؟ می‌گویند بارها. حتی تعداد اشعاری که به ناشر داده شد هم کمتر از کارهایی بود که ترجمه کردند. قبل از آن هم ماریانه شعرهایی که قابلیت تبدیل به زبان دانمارکی داشت را برگزید.خانم لارسن می‌گوید این ترجمه دوپا داشت. شناخت بسیط از شعر سیمین را از جانب مسهتی داشتیم و شناخت از مخاطب دانمارکی را هم از جانب من. یک پا در شناخت شعر سیمین و یک پا در شناخت زبان و جامعه دانمارک. ما شعرها را کلمه به کلمه ترجمه نکردیم. تلاش ما ثبت تصاویر و درج معانیِ سیمینی بود.ماریانه بر این باور است که وقتی داستان ترجمه می‌شود، ترجمه می‌شود. اما وقتی شعر ترجمه می‌شود، بازآفرینی می‌شود. الزام در انتقال جو شعر، مترجم را ناگزیر می‌کند به ایجاد مجدد. ترجمه شعر، تفسیری است از همان شعر.چاپ ترجمه شعر در دانمارک به خاطر تسلط عموم دانمارکی‌ها به زبان انگلیسی رونقی ندارد. آثار ترجمه از سایر زبان‌ها نیز با موانعی مانند دشواری‌ در ترجمه و عدم استقبال مخاطب مواجه است. ماریانه می‌گوید ما در دانمارک نوعی از سانسور را داریم، سانسور ناشران! آنان به خاطر استقبال مخاطب از رمان و داستان کوتاه، به آسانی زیر بار نشر شعر، خصوصاً شعر ترجمه نمی‌روند.او با شنیدن این توضیحات، ابراز خوشحالی می‌کند از وقت و انرژی فروانی که در یک‌سال گذشته همراه با مهستی یزدی، صرف ترجمه آثار سیمین بهبهانی کرده. در پایان گفتگو، از خانم لارسن می‌پرسم چگونه می‌توان به روند برگردان آثار نویسندگان و شاعران ایرانی به زبان دانمارکی کمک کرد؟می گوید: "ایجاد روابط متقابل، بازدید مستمر نویسندگان ایرانی از دانمارک و برعکس، برپایی شب شعر و داستان در کپنهاگ و تهران به هر دو زبان، توافق و تفاهم‌نامه دو دولت برای عرضه و حمایت از آثار ادبی دو کشور، غیر از این ها راهی وجود ندارد. البته ما شعرهای سیمین بهبهانی را بدون این‌که چنین شرایطی وجود داشته باشد ترجمه کردیم. اما این فقط یک کتاب است. وقتی بستر فرهنگی که اشاره کردم مهیا باشد، آن‌گاه می‌توان جریان‌سازی کرد و عناوین پرشماری از رمان‌ها، مجموعه داستان‌ها و شعرهای فارسی را در قفسه‌های کتابفروشی‌های دانمارک دید."