پست های وبلاگ

🌺

درود بر استاد عزیز
و خدا قوت
سپاس بابت اشتراک این مطالب

باسلام به دوستان
ذهن شرطی شده ی ما ، برایمان یک زندگی نمایشی می سازد ومارا سرسخت گرفتار آن نمایش زندگی می کند وناخودآگاه وادار به حفظ وحراست از آن نمایش ..... که فهم آن برای ما دشوار می شود ، بسیاری از عوامل پیرامون ما دخیل در سرسپردگی ما به زندگی نمایشی می شوند ، جوِّ جامعه ، موقعیت ما ، فقر یا دارندگی ما ، تبلیغات وسیع پیرامون آن وغیره ....اما حقیقت ما درک واقعیت است که از آن شدیدا دور می شویم ....... ماباید بتوانیم ، ابتدا حقیقت خودرا درک کنیم ، وبعداز آن شکل چگونه زندگی کردن با درک حقیقت خودمان برایمان میسّر می شود ....
در سریال بچه مهندس۲ که قبلا از شبکه ۲ صداوسیمای ایران پخش گردیده و درحال حاضر از شبکه تماشا پخش می شود ، آقای پرویز پور حسینی در نقش بابا اسماعیل ، مستخدم مرکز نگه‌داری کودکان بی سرپرست بعداز آنکه خواهرخوانده ایشان پرده از کار وی کنار می زند و می گوید ؛ بابااسماعیل همان محمدرضا سرلک است . بابااسماعیل دست به اعترافی صمیمی می زند که قابل توجه است . می گوید ؛ من سعی کردم خاموش وبی صدا خودم را مستخدم این مرکز معرفی کنم نه سرپرست ومدیر آن مرکز به نام محمدرضا سرلک .... چون در سکوت و خاموشی ست که هیچ قضاوتی درمن وجود ندارد و آرام می توانم حقیقت خودرا کشف نموده و به دیگران نیز خدمت کنم ، اگر می خواستم خودرا محمدرضاسرلک معرفی کنم با قضاوت های مسمومِ ذهن مواجه بودم که مرا فریفته ودرجایگاهی بالاتروبرتراز دیگران می نشاند ومرا از خدمت خالصانه بر حذر می داشت( درسکوت و خاموشی ذهن آرام وبی جنب وجوش است) ....بلی ، این ذهن شرطی شده است که در هر موقعیت و مقامی وبا اخذ هر مدرک و سمتی ، ناخودآگاه آدمی را گرفتار قضاوت شوم ومسمومِ خودبرتربینی و خودبزرگ بینی ، و آرمان آفرینی می کند و خلوص را در فرد نابود کرده و با گمراهی وی هرکسی را به بی راهه سوق می دهد . تنها خودآگاهی می توانر هرکسی را از لغزش حتمی نجات بدهد ....
ما باید ابتدا ذهن شرطی شده را در خودمان ، باشناخت عمیق و کامل آن ، از هم بشکافیم و مرکزی را که در ذهن ما ، جایگزین ماهیت و یا هویت واقعی ما شده ، در آن تارومار کنیم . بعداز آن ، خدمت ما به عنوان شاعرو نویسنده ، سیاستمدار ، هنرمند ، ورزشکار وغیره ... به دیگران خدمتی خالص و ناب وبی غرض خواهد بود . در غیر این صورت مااسیر مرکزی کاذب در خود هستیم که این نقطه بی رحمانه مارا بی اختیار تحت کنترل و هدایت مغرضانه وزیان بار خود دارد . ما گرفتار شلوغی و جنب و جوش های کور ذهن شرطی شده ی خود هستیم ، در حالی که آن را اغلب الهام و ندای درونی و یا قلبی برای خود تصور می کنیم...
** قضاوت ذهن یعنی تحمیل ذهن به خود ، عملی که با قضاوت ذهن در هرکسی محقق می شود . و ماهیت ذهن همان میل وتمناست که ناخودآگاه توسط هر کس به خودش تحمیل می شود .انسان موجود آزادی ست و بااین آزادی هیچ ترس و بیم و رنج واندوهی باآدمی نیست اما ذهن شرطی شده ، هرکس را به سمت قدرت و ثروت و شهرت وشهوت و...و... می راند که همین تمایلات سبب رنج و اندوه و نگرانی افراد می شوند واورا از واقعیت (تمامیت خود) دور می کنند واز آدمی موجودی نگران و مستاصل می سازند.....

حس خوشبختی یک امر ذهنیه و بهشتی را که آدمی از دست داده دردرون خود وی نهفته است که باید آن را در خود بچنگ بیاورد .بورگ بادوستانش درمیان خیابان در ازدحام و ترافیک ماشین ها ، باصدای بوق و بدوبیراه رانندگان روبروست که نتیجه آن جز تنش درونی و ناآرامی برایشان نیست در همان لحظات از پشت بام آپارتمانی ، قشنگی آسمان و خورشید و زیبایی رودخانه و درختان را نگاه می کنند وبا درونی بی دغدغه ودر کمال آرامش بسر می برند . تفاوت در همین دونگاه متفاوت است که هرکسی را ناآرام و دغدغه مند می سازد و یکی را آرام و بی دغدغه .....
ترسی ناخودآگاه در آدمی کاشته شده که این ترس درتمام اعمال وحرکات وبروز صفات با او همراه است و سبب تعدیل وتقلیل هرکسی می شود که با خودآگاهی ، رهایی از این ترس هرکسی را به رستگاری و سعادت و خوشبختی و خوش روزی می رساند .
. .

سلام و عرض ادب استاد توانا جناب ناظمی عزیز
بسیار عالی وپر مفهوم و
آموزنده بود موفق باشید

سلام استاد بزرگوار. ضمن تشکر از ارائۀ این مطالب مفید. موضوع ذهن شرطی شده قابل تأمل است. برای اولین بار است که در این مورد می خوانم. البته این کاش خود این مفهوم باز می شد تا اثرات و راه های مقابله باآن. من البته در مورد ذهنی شدن ذهن چیزی نمی دانم اما خود شرطی شدن یا بازتاب های شرطی یکی از ارکان سازنده رفتارهای انسان ها بوده و عادات و خصلت ها و اخلاق های خوب و بد از آن متأثر می شوند. یعنی فی نفسه مفهومی دارای ارزش های مثبت و منفی نیست اما منشاء رفتار های اینچنینی می تواند باشد.

سلام دوست بزرگوار
ما، در خود از چیزی حرف می زنیم که آن ذهن _ضمیر _ حافظه درماست ، که تمام رویداد ها ، حوادث ، سود وزیا ن ، ورنج و اندوه و مرارت ها در ما از همین ذهن وحافظه سرچشمه می گیرند . یعنی کینه و رشک و آز ما رنج و اندوه و نگرانی ما بروز هر گونه تضاد و تناقضی  از این نقطه نشات گرفته  و گریبان هرکسی را می گیرند . و نظریات زیادی نیز در باره ی ضمیر وحافظه و مغز وجود دارد . اما فراتراز ذهن و ضمیر نیز جایگاه برتری در انسان وجود دارد که در حوادث ورویدادها ، فرد را گرفتار رنج واندوه و غم ، بروز تضاد و کینه و رشک و حرص وآز ، اسیر جدال وستیز نمی سازد . دراین جایگاه ، آدمی چون پرنده ای آزاد ومبراست که ناشناخته های دیگری برایش دمادم قابل ادراک می گردد که برای ذهن شرطی شده هرگز قابل ادراک ودریافت نیست ، اما هنوز هیچ نظریه و استدلال علمی درباره ی آن وجود ندارد. و با تخلیه کامل وسبک کردن ذهن ، آدمی  می تواند به آن سرزمین بیکران ولایتناهی ورود پیدا کند .
پس می بینیم ، ظرفیت دیگری با آدمی وجود دارد ، استعداد برتری که هنوز اغلب نسبت به آن اگاهی لازم را ندارند . باکسب خودآگاهی وتخلیه ذهن ، آدمی می تواند دراوقاتی از شبانه روز آگاهانه به آن سرزمین بیکران وارد شود واکتشافاتی فراتراز شناخته شده ها را بطور مداوم ونوبه نو و تروتازه نصیب خود گرداند ، که این گنج ناشناخته قابل انتقال به دیگری نیست اما در هرکسی وجود دارد که فرد باید خوداگاهانه آن را در خود کشف کند . آنچه از ذهن شرطی شده تراوش می کند یک انرژی کاذب است که فرد را به سوی ستیز وجدال و جنگهای ناخواسته و رنج و اندوه و دلتنگی می کشاند ، می توان دردیگران افعال خطا را دید ، اما آدمی از مشاهده ودیدن این محرک کاذب درونی خودرا همیشه دور و برحذر نگاه می دارد . تمام تلاش ما اثبات خود است ونه درک و کشف خود ، از رفتار وکردار وگفتار افراد معمولی تا رفتار و کردار وتفکر افراد دانش پژوه و متحصصین همه سعی در اثبات وحفظ ناخوداگاه خود داریم.
ما گرفتار ذهنی شرطی شده در خود هستیم که مارا ناخودآگاهانه ونااگاهانه در خود اسیر تناقضات مخرب درونی خودش می کند وتمام کنش وواکنش و افکار خوب وبد ما زاییده ی همان ذهن شرطی شده اند که این افعال بامشاهده ی مستقیم ذهن قابل دیدن هستند. باید خودآگاهانه خودرا برای همیشه ازاسارت ذهن شرطی شده نجات دادکه این امر میسّری برای ماست.
ما ذهن و ضمیر خودرا به دوشاخه ی خودآگاه وناخودآگاه و نیک وبد تقسیم کرده ایم و اعمال ورفتار متناقض ذهن را در خود ، حقیقت خود تصور می کنیم واغلب نیز فریفته همین تدبیرو نرفند در خود هستیم ، درحالی که ذهن و حافظه دولایه ویاچند لایه نیستند . وهمانطور که گفتم فراتراز ذهن ، جایگاه برتر وملکوتی برای ما درهرکسی وجود دارد که فرد باید آن جایگاه را که مبرای از هر تناقض وتضادی هست در خود پیدا کند که با به چنگ آوردن آن ، آدمی به آرامش و خوشبختی و سعادت ابدی می رسد..... در حال حاضر کلاسها وانجمن های مدیتیشن Meditation ) در هرکجای جهان و در ایران برای آرامش علاقمندان برگزار می شود . اما این ارامش مقطعی و گذراست ، برای کسب ارامش دائمی و همیشگی ، هرکسی باید بر افکار خود غلبه پیدا کند و این مهم با خوداگاهی و کاوش ذهن در خود و مشاهده ی رویکردهای فکر در خود قابل تحقق و دست یابی ست .
خانه را من روفتم از نیک وبد
خانه ام پر گشت از نور احد ......مولانا
بلی ، افعال خوب وبد در ما بازتابهای ذهن شرطی شده ی ما هستند که مولانا باکنارزدن تفکرات خوب وبد از ضمیر و ذهن و حافظه ی خود ، با محو و بی اثر نمودن انها ، به حریم بیکران دیگری وارد می شود که آن حریم وحدت ویگانگی و تمامیت هستی است....