پست های وبلاگ

در شعر "کاج" شاعر زیبایی شعر بعد از نیمایی را  به نمایش گذاشته است. و پیگیری عنصر پیام در این شعر زیباست . و رسالت شعر را می توان در آن جسجو کرد .
بی گمان شاعر "شاعری دردگراست"  یعنی برای قلمش رسالتی فراتر "نگاه شعر برای شعر"دارد و در شعر به دنبال انتقال پیامیست، شاعر به عنوان یک جراح دملِ چرکینی را در جامعه باز و به بررسی آن پرداخته است .علت گیرایی پیام در حافظ دردشناسی و درمانگری حافظ است و همین رمز ماندگاری این شاعر غزل سرای بزرگ است . رسالتی فراتر از "هنر برای هنر"برای قلمش قائل شده است و به جای عریان کشیدن انسان به عریان کشیدن درد انسان پرداخته است.
در اشعاری چون شعر زیر که بسیاری از رهپویان راه نیما در سرایش آن موفق عمل کرده اند، نگاهی مسئولانه به جامعه دیده می شود. که در این نگاه مسئول دردی را بیان و چشم جامعه را به روی آن باز کرده و عنصر اندیشیدن را به جان جامعه تزریق می کنند:
این روز ها کاج ها،
به خانه بخت می روند و
سر "سرو"ها
بی کلاه مانده ست!

این شب ها؛ بابا نوئل،
دوئل می کند و
حاجی فیروز، با چشم باز؛
بی "کِراس"
خوابِ "ژله" می بیند!
و دودِ از کله ی برج ایفل و
مجسمه ی آزادی؛
به چشمِ ستاره ها
می رود!...
***
تقدیم به مسیحیان عزیز سراسر جهان،
به ویژه مسیحیان فقیر و بی خانمان!
 شاعر:محمد ترکمان

1دکتر محمد یاحقی می گوید که درباورهای اسطوره ای ایران انتساب صفت آزادگی به سرو یادگار ارتباط آن با ناهید است که در اساطیر و افسانه ها رمزی از آزادی و آزادگی به شمار می رود.همچنین اضافه می کند سرو راست قامت، مانند مورد و هوم مقدس و از دیرباز، علامت خاص ایرانیان بوده است. که مطابق روایات ایرانی، زردشت این درخت را از بهشت آورد و در پیش در آتشکده کاشت(سرو کاشمر).

گرت زدست برآید چو نخل باش کریم / ورت زدست نیاید چو "سرو" باش آزاد(حافظ)
-2-نظر دکتر حبیب ا... در کتاب تخت جمشید از نگاهی دیگر این می باشد که سرو نماد اهورامزدا، نخل نماد میترا و نیلوفر نماد آناهیتاست که در مکان های مخصوص در تخت جمشید حجاری شده و بازگوکننده اعتقادات و احترام آنها به این هدیه اهورایی می باشد.
-3-درختان همیشه بهار مانند سرو و سرو آزاد و کاج، نزد بسیاری از اقوام مدیترانه ای و آسیایی نماد جاودانگی، یعنی حیات پس از مرگ است. و از اینجاست که کنارگورها در یونان باستان، ایتالیا، خاورمیانه(ایران)، هندوستان و چین و همچنین اروپای مسیحی یافت می شود و از این لحاظ، مربوط به امور تدفینی بود، که بدن را پس از مرگ از فساد حفظ می کرد. بر روی یادمانهای مربوط به میترا(مهر)، هفت سرو دلالت بر هفت سیاره دارد، که روح، در سفر خود به سوی آسمان، از آنها می گذرد
-4-یکی از اصلی ترین نشانه های مسیحیت به عنوان اکثریت مذهبی در جهان، کریسمس و درخت کاج تزئین شده به عنوان نماد آن است.
...........
بیان "حاجی فیروز"و بابا نوئل" که پیک شادی هستند و رمز نهان در شعر که از کلیدواژه ها خوانده می شود غم می باشد. تقابل زندگی بشر را در این جهان خاکی به نمایش گذاشته است که به نظر می رسد "دود بلند شده از کله برج ایفل و مجسمه ی آزادی تفاوت ها را بیان می کند و غم ریشه ای در زندگی بشر را حتی در روزهای شادی.یعنی فاصله ی طبقاتی را فریاد می زند .
سیال بودن غم در هستی زندگی مادی در جان هستی شعر جریان دارد و از تطابق ابتدایی سرو و کاج در شعر این سیال بودن نمایان است .
دوئل بابانوئل ، دوئل انسان مسئول دردمند است در جامعه ای شی زده که صنعت حتی برایش سنت نیز می تراشد انسان گرفتار آمده در مکتب اصالت سود که در جامعه ی ما کاریکاتوری نیز رفتار می کند. هم بهشتش را می خواهد حفظ کند و هم رفائش را بدون درک درد هم نوعش. آن گاه که در شادی خود غرق است نمی داند در پیرامونش زوزه ی فقر بیداد می کند.
آری بابانوئل به دوئل آمده است تا رسالتش را درست انجام داده باشد و انسان به خواب رفته را بیدار کند . پس عنصر پیام مسئولانه در شعر امروزی جزء جان مایه شعر شده است و گر نباشد شعر از شعریت می افتد .
وقتی دود از کله ی برج ایفل (اروپا- فرانسه مهد دمکراسی و آزادی خواهی) و مجسمه آزادی(آمریکا) نیروانای پروتستانیسم بلند می شود. یعنی این درد مکان و زمان ندارد . افسار بریده است . در همه جا هست و به نوعی به چالش کشیدن انسان امروز است که " این تذهبون"