پست های وبلاگ

 معرفی شعر سبز / چندآهنگ 
و گونه های مختلف آن

 

1- شعر سبز/چندآهنگ (از نوع نیمایی+ آزادِ عروضی)

ترانه های خنده ات/ 
بهانه ای به دست من/
 که هیچ، از تو نگذرم/ 
اگر چه در خیال خود/
 به چالِ وسوسه، دچار….//

اما یار!/
 نگار!/
 دلبر و دلدار!/
 دلگیرم از تو/
 و خودت می دانی/ 
مهربان من!/ 
جهان من!/
 باش بعد از این/

مهربان ترین/
 مهربان من!/ 
جهان من!/ جان من!/
 جاودانه باش مهربان!/ 
به جان من.///

2- شعر سبز/چندآهنگ (از نوع سنتی+ آزادِ عروضی)

به عشقت دچارم؛ خوش ام در هوایت/ 
خوشا دل؛ خوشا جان؛ خوشا مُبتلایت//
شرمنده ام؛ اما/ 
از روزهایی که … از شب هایی که/ 
رفتند/
 و نماندند/
 با معرفتِ عشقت/
آی! عشقِ با معرفت!/ 
جانانه!/ 
بی کرانه!/ 
بی نهایت!/ 
آن چنان که شایانِ خود/
ببخشای و ببخش!//

3- شعر سبز/چندآهنگ (از نوع نیمایی+ آزادِ عروضی یا به عبارت بهتر:
آزادِ عروضی+ نیمایی)

غمگین ام/
 اکنون که نیستی/ 
مثل زمستان/ 
همچون بیابان/
 چونان بیابانی که آه! گم شده باشد/
یا نَه/ 
ناپیدا شده باشد/
 مدفون شده باشد/ 
زیر چکمه های زمستان/ 
اما امیدوارم/ 
به آمدنت/
که می آیی/ 
که گفتی که می آیی//
پس بیا/
 زودتر بیا/ 
مثل التفات نوبهار/
 بر نیاز کوه/
مثل پیک پاک آسمان/
 بر فراز دشت/
 مثل آب، مثل آفتاب/ 
مثل هر چه خوب، هر چه ناب/
ای یگانه ی دلِ خراب!/ 
زود تر بیا/ 
زودتر بیا و بعد از آن/
 تا ابد، کنار من بمان!///

4- شعر سبز/چندآهنگ
(از نوع نیمایی+ آزادِ عروضی یا به عبارت بهتر:
آزادِ عروضی+ نیمایی)

زمانی سپید بودم/
 پاک و روسفید/
 زمستان وَش/ 
برف آسا/
 به دور از بهار/
 تا تو تابیدی/
 عشق آسا/
و خندیدی/ 
باران وَش//
از همان زمان/ 
مهربان!/
 یک به یک، شکوفه در شکوفه شد/ شاخه-شاخه-شاخه-شاخه های دل/ 
عاشقی سرای دل/
آفرین!/ 
می سرایمت که خود، سرودی ام/ 
شاعر عزیز شعر سبز من!/
آفرین!/ 
خوشنوا ترین!/
 شعر سبز من!///

5- شعر سبز/چندآهنگ
(از نوع سنتی: سنتی با چند آهنگیِ تغییر در بُحور عروضی)

(فاعلاتُ فاعلاتُ فاعلن:)
با تو بودنم گلم! بهانه است/ این ترانه، این غزل، نشانه است/
با تو بودنم عزیز جان من!/ 
وای نازنین! چه عاشقانه است//

(فعولن فعولن فعولن فعولن:)
ولی گرچه هستی در آغوش شعرم/ 
جداییِّ تلخند در نوش شعرم/
نگاه تو را دوره کرد(ه)م دوباره/ ببینم نگردد فراموش شعرم///

(مفاعلن فَعَلاتن مفاعلن فَعَلاتن:)
خوشا دوباره ببینم تو را؛ دوباره بخندی/ 
شبیه زمزمه ی روشن ستاره بخندی/
مثال عاطفه ی خیس نوبهار بیایم/ 
به سبک حادثه ی ابر بی قرار بخندی////

(مفاعلن مفاعلن:)
بیا نگار ماه من!/ 
طلوع مهرگاه من!/
به دیده ام خوش آمدی/
 یگانه ی نگاه من!/////

6- شعر سبز/چندآهنگ (از نوع نیمایی+ آزادِ عروضی)

دوست دارم ای تمامِ عشقِ من!/ 
باز، بر تو رو کنم/
 با تو گفتگو کنم/
حس کنم نوازش لطیف دست هات را/
 روی شانه ی دلم/
وان حمایتِ نجیبِ چشم هات را/ بر ترانه ی دلم.//
افسوس!/ 
گاهی/
 از من دور می شوی/ 
از تو دور می شوم/
و چه بی اندازه سنگدل است/ واژه ی منفورِ جدایی/
هیچ ام بی تو/ 
ای همه چیز من!/
 برگرد!///

7- شعر سبز/چندآهنگ
(از نوع نیمایی+ آزادِ عروضی یا به عبارت بهتر:
آزادِ عروضی+ نیمایی)

روزهایی که رفتند/
 روزهایی که می روند/
 روزی که باید بیاید//
چه باک!/ 
به قول آن عزیز:/
 اَلا که نیست چون تو پاک/ (برای عاشقان)/ 
بمان خودت بمان!///

8- شعر سبز/چندآهنگ (از نوع نیمایی+ آزادِ عروضی)

صبح صادق است/ 
نوجوان هوای عاشق است/
 در دلم تَغَزُّلِ شقایق است//
اگر بتوانم/ 
عاشقانه/ 
جان بسپارم/
 در آغوشِ دلفریبیِ چشم هایت/ 
تا جانانه شوم/
در عشقت ای جانانه ی من!/ دوست دارم/ 
صبح صادق را.///

 شعرسبز/چندآهنگ،
قالبی شعری است که با انتقال از وزن و بحری به وزن و بحری دیگر، توان بهتری در ترسیم فضای روانی
شعر دارد و در معمول ترین نوع خود، شیوه ای در میانه ی سپید و نیمایی است و بطور کلی، از نظر ترکیب وزنی، دارای انواعی است از این قرار:

1- نیمایی+ آزادِ عروضی یعنی دارای عروضِ آزاد مثل سپید
2- نیمایی اما دارای وزن ها و به عبارت بهتر: بحرهای مختلف عروضی
3- سنتی اما دارای وزن ها و به عبارت بهتر: بحرهای مختلف عروضی
4- سنتی+ آزاد عروضی
5- سنتی+نیمایی با وزن ها و بحرهای مختلف عروضی
6- سنتی+نیمایی+ آزاد عروضی با تفاوت در اوزان و بُحور عروضی

لطفا در شناساندن و گسترش بیش تر قالب های تازه و توانمند سروش و سه گلشن هم مددکار باشید!
سپاس تان

محمدعلی_رضاپور (مهدی)