#سروش
افسوس! این که غم انگیز/
افسوس! این که دلاشوب/
در انقلاب های جهان، موریانه هست. //
(وزن لَخت های یکم و دوم برپایه ی سبک عروضی انعطاف پذیر تازه است و از این قرار:
مفعولُ مفتعلن فع.
لَخت پایانی، دارای وزن عادی و برپایه ی عروض سنتی:
مفعولُ فاعلاتُ مفاعیلُ فاعلن
= مستفعلن مفاعلُ مستفعلن فَعَل.
توضیح:
برای آزادی عمل بیش تر و در عین حال، حفظ میزان مطلوبی از وزن، گاهی بخشی از سروده ای مانند سروش ویا سه گلشن را در سبک عروضی تازه یعنی همان سبک عروضی نوع سوم به کار می بریم.
در شعر چندآهنگ یعنی همان شعر سبز، تغییرات وزنی، چشمگیرتر و معمولا در محدوده ی وسیع تری از شعر و موجب انتقال از بحری به بحری دیگر است. ضمن این که سروش و سه گلشن در ساختار نیز با چندآهنگ، متفاوت اند.)
سروشی دیگر:
دین هست و این حکومت و تبعیض نیز هست/
تبعیض، بر دل ضعفا، تیز نیز هست/
یا هر دو شان فساد گرفتَه ند یا یکی. //
#سه_گلشن
گرچه بسیار گشته آفاتش/
من نخواهم زدن بر آن، آتش/
اکنون در این سرزمین
(مستفعلن فاعلن)/
با چه انگیزه؟
(فاعلاتن فع)/
به چه قیمت؟
(فَعَلاتن)/
کدام جایگزین؟
(مفاعلن فَعَلن)/
جنگ با این نظام، خودزنی است.//
#محمدعلی_رضاپور(مهدی) -
1399/4/22
اندیشه ی شهریار تهران
عالی بود