دمی هم غم سنه همدم اولا، عالم پَره دیمز
مِئیه سات کهنه پالتاریم کی بوندان بهتره دیمز
وِئرن باده ساتانلار کویینه بیر جامه آلمازلار
کی بَه بَه پاک لیقین سجّاده سی بیر ساغره دیمز
رقیبیم دانناییر بو آستاندان رُخ گوتیر دوندر
بیزیم بو باشه نولموشدور کی توپراقِ دَرَه دیمز
بو شاهلیق تاجی کی جان قورخوسی اوستونده درج اولمیش
اورک شاد اِئیلییَن بورکدیر ولی ترکِ سَره دیمز
نه آسان گورسنیر دریا غمی ایلک ، فایدا فکریله
غلط اِئتدیم کِ بو طوفانیده یوز گوهره دیمز
سنون خیرون اُ کی مشتاقلاردان رُخ اِئدن پنهان
آلیپ دنیانی شادلیق اِئتمه، غملی لشکره دیمز
قناعتله کِئچین حافظ کیمی دنیایِ دوندان کِئچ
کی پیسدن آرپاجاق منّت گورن بیر تُن زره دیمز
(۱۹۸/۱۴۰۳/۰۸/۲۸)
$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$
دمی با غم به سر بردن جهان یک سر نمیارزد
به می بفروش دلق ما کز این بهتر نمیارزد
به کوی می فروشانش به جامی بر نمیگیرند
زهی سجاده تقوا که یک ساغر نمیارزد
رقیبم سرزنشها کرد کز این باب رخ برتاب
چه افتاد این سر ما را که خاک در نمیارزد
شکوه تاج سلطانی که بیم جان در او درج است
کلاهی دلکش است اما به ترک سر نمیارزد
چه آسان مینمود اول غم دریا به بوی سود
غلط کردم که این طوفان به صد گوهر نمیارزد
تو را آن به که روی خود ز مشتاقان بپوشانی
که شادی جهان گیری غم لشکر نمیارزد
چو حافظ در قناعت کوش و از دنیای دون بگذر
که یک جو منت دونان دو صد من زر نمیارزد
عالی بود
موفق باشید