غزل «دلخون» روایت درد و انتظار است، آکنده از التماس عاشقانهای که در هر بیت طنینانداز میشود. بازی ماهرانه با واژهها، مانند «قلب پارهپاره»، «مسیح دل»، و «لعل لب»، ترکیبی بینظیر از سوز و اشتیاق را پدید آورده که مخاطب را با خود تا انتهای شعر همراه میکند. بیت پایانی نیز همچون لالایی پر از آرامشی است که خواننده را در آغوش شعر نگاه میدارد.
کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست . استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
برقرار باشید