سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید
منو کاربریمعرفی شاعران معاصرانتشار ویژه ناب
محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
♪♫ صدای شاعران ♪♫پر نشاط ترین اشعار۱- نهاد نیک ۲- طُعمه .. ۳- دنیا ۴- نوبت مطب ۵- خویشاوندان بی مقصد ۶- خورشید به تاراج رفته ۷- هوای هار ۸- چی چی نی ۹- ☄️ به من چه☄️ ۱۰- آدم و حوّا حمایت از شعرنابکانال تلگرام شعرنابتقویم روزپنجشنبه 1 آذر 1403 20 جمادى الأولى 1446 Thursday 21 Nov 2024 |
اشتراک گذاری این شعر
۸۱ شاعر این شعر را خوانده اند
آرزو نامداری،محمد خسروی فرد،آذر مهتدی،حدیث عبدلی (یارا)،مریم کاسیانی،طوبی آهنگران،منوچهربابایی،امید کیانی (امید)،یوسف ساعدموچشی(یوسفا)،طاهره حسین زاده (کوهواره)،مجید قلیچ خانی،اميرحسين علاميان(اعتراض)،عليرضا حكيم،حسن مصطفایی دهنوی،اصغر ناظمی،رضا رضوی تخلص (دود)،مدیر ویراستاری،منیژه قشقایی،گلاله ناصری،فروغ فرشیدفر،محمد جواد عطاالهی،قصه بکند،مهدی سلیمانیان(پژمان)،مهدی محمدی،فاطمه افکن پور،نرگس تیموری متخلص به جانا،احسان صادقی،محمد قنبرپور(مازیار)،مهرداد مانا،آرزو عباسی ( پاییزه)،محبوبه امیری،محمد خوش بین،سلمان مولایی،مجتبی شهنی،ایمان اسماعیلی (راجی)،عاطفه بابازاده خمیران،پژمان بدری،مسعود میناآباد مسعود م،سید حامد حسینی(حامی)،بهمن بیدقی،عباسعلی استکی(چشمه)،هادی محمدی،مسيحا الهیاری،محمد امیری،سیدحسن خزایی،احمدی زاده(ملحق)،بهرام معینی (داریان)،مهرداد عزیزیان بی تخلص،شعله(م جلیلی)،پریسا مصلح،مجتبی شفیعی (شاهرخ)،حسن لطفی،زیبا بنماران (زیبا)،تاراناصری راد (خاطره)،فاطمه سلطانی،بابک فغفوری (پور)،محمد حسین اخباری،دکتر محمد مهدی بخارائی،سحر غزانی،ابوالحسن انصاری (الف رها)،مینا فتحی (آفاق)،بهنود کیمیائی،عمار کیخائی(عمار)،اله یار خادمیان(صادق)،علیرضا صفری عاهد،آرمان پرناک،علیرضا اسماعیلی همایون،مهدی بدری ماشمیانی(دلسوز)،پریسا کلهر،سارا رحیمی،امین خلیل زاده (امین)،یوسف همایون،موسی ظهوری آرام(آرام)،علی سهامی،محمدحسين ايراندوست (نشاط)،قربانعلی فتحی (تختی)،محمد صادق جلیلی موحدی،حانیه سادات باغبانی تخلص رزسوخته،بیژن شیخ زاده،حمید فیروزآباد،زهره باقری
نقدها و نظرات
 دوشنبه ۲۷ ارديبهشت ۱۴۰۰ ۱۳:۴۵
سلام بانوی ادیب درود ها بر شما ممنونم از اینکه اندیشه و احساس زیبایتانرا به اشتراک می گذارید  
 دوشنبه ۲۷ ارديبهشت ۱۴۰۰ ۱۱:۳۰
درود بر شما سر کار خانم عباسیو ممنون از همه دوستان گلم برای نقد این نوشته مانای دانای عزیز، امیر حسین علامیان نخبه، سرکار خانم عبدلی خوش قریحه، جناب قنبرپور نکته سنج و پژمان بدری علامه و همه دوستانی که بعدا صفحه ی سبز خواهند گشود خصوصا از عزیز دلم سلمان مولایی شاعر تمام قد سایت و اما نوشته ی شما سر کار خانم عباسی اولا در برخی بندها زیاده گویی و اضافه نوشتن برخی کلمات از زیبایی نوشته ی شما کاسته است چه بندی که مانای عزیز اشاره کرد و چه بند اولتان که با اشاره به بن بست نیازی به عنوان کلمه ی کوچه نیست . که در برخی بندها هم که مصداق نمی آورم وضع به همین منوال است. نکته ی بعدی که مازیار اشاره کرده و درست هم اشاره کرده وجود گسست در بندهاست. هر بندی زیباست و زیبا تصویر شده اما چیزی کم است که این بندها را در هم بتند و شاکله ی نوشته ی شما را منسجم کند. در اشعار کلاسیک و یا نیمایی، وزن عروضی وجود دارد. این وزن عروضی مثل نخ تسبیح، کلمه ها و مصراع هارا با همدیگر مرتبط می سازد. اما در شعر سپید این نخ دیده نمی شود، باید چیزی را جستجو نمود که بتواند میان واژه ها، حلقه ی ارتباطی برقرار نموده جلو گسست آنها را بگیرد. به نظرم اموری می تواند شعر سپید را از این ناحیه کمک برساند: ذهن شاعر: شعر برخاسته از فضای ذهنی شاعر است. موجودات ذهنی شاعر در قالب کلمه ها تمثیل می یابند. پس چیزی که می تواند میان واژه ها پیوندی برقرار سازد، ذهن شاعر است. اگرشاعر در یک شعر، به ایجاد چندین صورت خیالی دست بزند، طبعاً روابط عاطفی و صوری واژه ها دچار اختلال و شکست خواهد شد. اما اگر سیر ذهنی شاعر، در فضای واحدی باشد، واژه ها می توانند با اتحاد خوب تری در پرده ی شعر ظاهر گردند. فضای کلی شعر: گاهی کلمه ها به صورت مستقیم با همدیگر ارتباط برقرار می سازند و گاهی به صورت غیر مستقیم. ارتباط مستقیم کلمه ها از همنشینی و پیوند معنایی آنها به وجود می آید و ارتباط غیر مستقیم از طریق قرار گرفتن واژه ها در فضای مشترک شکل می گیرد. واژه ها با تنفس در هوای مشترک دست در دست همدیگر داده صورت درونی شعر را بازسازی می کنند. آهنگ : چیز دیگری که می تواند کلمه ها را باهم مرتبط سازد، آهنگ آنهاست. کلمه ها به غیر از وزن عروضی، موسیقیی دیگری هم دارند که به آنها موسیقی داخلی و کناری گفته می شود. قافیه، تجنیس، تضاد وطباق از عناصری می باشند که آهنگ کلمه ها را تامین می نمایند. معنا: محتوای یک شعر هم می تواند در ایجاد پیوند میان واژه ها نقش داشته باشد. چه اين كه واژه ها، بنیه و اساس یک شعر را تشکیل می دهند. هر مفهومی برای بیان، واژه ی خاص خود را می طلبد. در صورتی که یک شعر در مفهوم واحدی سروده شده باشد، طبعاً کلمه ها آن هم به نوعی از پیوستگی و خویشاوندی برخوردار خواهد بود. و نکته ی آخر اینکه آشنا زدایی در شعر سپید به اعتقاد من میتواند خیلی گره ها را بگشاید اشاره مستقیم به کلمات و زمخت به کار بردن حسن شاعر نیست چه موزون چه غیر موزون مهم تصاویر بدیع خلق کردن است که تا ابد در ذهن ها حک شود. درود بر شما قلمتان نویسا سید هادی محمدی  دوشنبه ۲۷ ارديبهشت ۱۴۰۰ ۱۸:۱۵
درودها بانوشاعرانگیتان مستدام
 دوشنبه ۲۷ ارديبهشت ۱۴۰۰ ۲۱:۴۳
درود بانوبسیار زیبا و دلنشین بود مبین مشکلات جامعه موفق باشید
 چهارشنبه ۲۹ ارديبهشت ۱۴۰۰ ۰۹:۴۱
با هزاران درود زیباست موفق باشید
 چهارشنبه ۲۹ ارديبهشت ۱۴۰۰ ۲۰:۱۵
سلام اولسون آبجی آرزو مینلرجه  بارماخلاریم یورگون دی امّا سن اوچون یازار عشقی هر نَفَس ده آرزو سئوزون(بداهه تقدیم )قلم تان نویسا درشادی و عزت و سلامتی الهی آمین
 يکشنبه ۲۶ ارديبهشت ۱۴۰۰ ۰۰:۵۱
سلام و عرض ادب و احترام به دوست هنرمندم آرزو جان خوش ذوق با اجازه ے شما و بزرگان به واکاوی اثر زیبایت بپردازم... شاعر در شعر به جامعه وقایع و حادثه هاے محیط زندگے اش واکنش نشان داده از این که مے بینم شاعر به مشکلات و معضلات بے تفاوت نیست اورا تحسین میکنم "خیابان اخمو و خموش خیره به بن‌بستِ کوچه‌هایی‌ست که میان شب‌زدگی‌هایش هزار و یڪ در روے پاشنۀ درد می‌چرخد! " خیابان نظاره گر رفت و آمدها آمد و رفت ها بوق و کرنا ها داد و بیداد ها فحش و ناسزا ها و .... حق دارد اگر اخمو و خاموش باشد خیابان استعاره ای از شاعر است به بن بست رسیدن همیشه یڪ واژه ے دردناکے ست کوچه ها استعاره از هرچیزے مے تواند باشد آرزو ها / رویاها/ هدف ها / تلاش ها یا حتے انگیزه هاے زندگے آن هنگام که ظلمت ، سیاهے و ستم باعث ضربه زدن به روح و جسم انسان می شود دیگر انگیزه اے برای زندگی نمے ماند و همه ے این ها روے پاشنه ے درد مے چرخد و حقیقتش غم انگیز است پاے آشنایے هم باشد در خستگے ها و تنهایے هاے خودش غوطه ور است و گاهے عامل جدایے و تفرقه هم میشود... "گریه می‌کند پنجره براے دلتنگے حسن یوسف‌هاے منتظر..." پنجره در اینجا نماد احساسات و ارتباطات هست و این احساسات به شدت دلتنگ اند براے چهره ے آدم هایے دوست داشتنے زندگے شان آدم هایے که به انتظار آن ها بنشیند رفیق هاے بے کلڪ و واقعی... که واقعا با ارزش هستند ... امید داشتم بند پایانے شعر در فردا و پس فردا ها آفتابے بیاید و ظلم و ستم ها را سرنگون کند اما و سایه سایه مرگ به وقت ساعت شماطه‌دار می‌گوید که هیچ فردایی آمدنے نیست... آرزو جان شعر بسیار غمگینے بود اما باید بذر هاے امید را ترسیم نمود و نگاه خوش بینانه ترے داشت در کل توانستے غم و رنج را به مخاطبان منتقل کنی و امیدوارم حال دلت هماره خوب باشد شاعرانگی هایتان مستدام 🌿 ❤️ 🌿  يکشنبه ۲۶ ارديبهشت ۱۴۰۰ ۰۵:۴۵
سلام به دوستان و همراهان گرامي همچنين خواهرم سركار خانم عباسي خوب بهتر است ابتدا به يك نكته جالب اشاره كنم؛ عنوانِ (شاعر شب) لابد ميپرسيد چرا؟ به دليل شب زدگي هاي خيابان حواس شب شب بو ها و حتي خوابهايي كه فردا ندارد!!! خوب حتما در اين (شب) خبريست كه شاعر چندين بار گفته است! پس برويم و ببينيم چه خبر است در اين شب هايي كه بي فرداست و ظاهرا قرار نيست صبحي پديدار شود... (به روايت شاعر) ميدانم كه خيلي ها ميگوييد فضا ابزورد و سياه و لابد نا اميدي در اين اثر برجسته است، خوب دروغ نيست، بله متاسفانه حقيقت كنوني چنين است. البته (شب) تحليل روانشناسانه هم ميتواند داشته باشد كه البته هدف اينجا پرداختن به اين شعر است و بماند براي بعد. پس به علل اين دغدغه هاي شاعر نگاهي بيندازيم: \\\\\\" ناگفته نماند برداشتها و زواياي ديد متفاوت است\\\\\\" خيابان كه ميتواند فضاي كلي جامعه باشد اخمو و خاموش ست \\\\\\"همه ناراحت، عصبي، ناسزا پشت ناسزا، بوق، ترافيك ،سبقت، تصادف، همه ي اينها در كنار خاموشي چه معجوني ميشود، وقتي در باور ما جوانه ي ساقه اي سبز نميشود و چراغ اگاهي روشن نباشد (چون پول برق زياااااد ميشود) خاموشي چيز عجيبي نيست\\\\\\" كوچه ي بن بست استعاره از هرچه رفتن و نرسيدن يا تلاش هاي بيهوده ميتواند باشد در چنين حالتي سر سفره ها بجاي نان (درد) تناول ميشود، كه شاعر بخوبي اين فضا را ساخته است. در خانه ها آشنايي نيست يا اگر هست... اين روزها تعريف خانه با گذشته متفاوت است، زماني خانه يعني محل امن و آرامش، يعني مادر يعني پدر در كل يعني خانواده، اما وقتي ما در طول روز چهار كلمه با يكديگر حرف نميزنيم و مدام سرها در گوشي موبايل است پس درواقع (در خانه كسي نيست) و صرفا به استراحتگاهي بدل شده كه بي شباهت به كمپ هاي ترك اعتياد هم نيست، چرا كه يا داريم عشقمان، يا عزيزانمان، يا كرونا، يا نزديكي با دوستان، صميميت، حق همسايه، و يا اصلا همين اعتياد به مخدر و محرك كوفتي را ترك ميكنيم، پس دليل خميازه هاي متعدد ميتواند خماريِ انسانيت باشد، كه بدجوري پس ميدهيم. ورم كرده دستهاي خالي خاك در همهمه ي مبهم رنج... رنج وقتي از يك ذره دو ذره كه بيشتر شود باد ميكند تاول ميزند به شكل غمباد، در هزارتوي حرفهاي مفت و مفتيِ حرفها، خاك كه بركت و رحمت ندارد گيج و مبهم فقط سر و صداهاي گوش خراشي ميشنود كه جز هيچ باقي نميگذارد. خاك نماد سرزمين است كه در اينجا هيچ حاصلخيزي بهمراه ندارد. وقتي قفس باور پرنده باشد و آسمانش را گرفته باشند، تبديل به موجودي ميشود كه فقط شبيه پرنده است و جز خوابمردگي هيچ نميبيند. حتي در خواب هم نميتوان خواب پرواز ديد، امروزه تمام كبوتران بيشتر جَلده قفس هستند.\\\\\\" استعاره اي براي باورهاي منجمد شده و كساني كه دلشان ميخواهد پرواز كنند اما...\\\\\\" گريه ميكند پنجره براي حسن يوسفهاي منتظر... چيزي كه برايم جالبه انتخاب گل حسن يوسف است كه تابحال در شعري نديده بودم استفاده شود و اين پرهيز از بكار بردن نامهاي تكراري حركتي رو به جلويي است. انتخاب اين گل تصادفي نيست و حتما شاعر دليلي داشته از خواص حسن يوسف ميشود به: سرزندگي و نشاط القای حس آرامش طراوت در محیط و تهويه هوا اشاره كرد. پس دليل ناليدن پنجره ميتواند جاي خالي اين مواردي كه نام بردم باشد. كاربرد انتظار و پنجره هوشمندي جالبي است كه آنرا به نگاه گلها گره ميزند. پرت ميشود حواس شب به شب بوهاي مرده... همانطور كه گفتم شب كاربردي ترين و شاكله ي اصلي اين شعر است و در كل شاعر فضاي تاريك شعر را مدام بازگو ميكند، اين حواس كه ميتواند دلايل مختلفي داشته باشد به شب بو هاي مرده كه به نظرم مفهوم مورد نظر در سطرهاي بالا منتقل شده و كافي بود، اين تكرار كمي اطناب است كه البته جاي تامل دارد. گلهايي كه از اسمشان پيداست شب بو هستند، شب و گل در كنار هم معني شب زنده داري هم دارد كه در اين نوع پرداخت نميگنجد. و اين (استعاره) ميتواند كساني باشند كه در دل اين تاريكي ها افسرده اند، و شب را با غصه صبح ميكنند. در بند آخر شاعر مُهر باطل ميكوبد به فردا و در دل شب شعرش را به پايان ميرساند. كه زمان مفهوم پوچي را منتقل ميكند و نسخه اي بجز ماندن در اين شب نميدهد، در واقع روايت شاعر گرچه تلخ و سياه است... اما به هرحال واقعيت دارد و براي باور شاعر و ادراكش احترام قائل هستم، چون همانطور كه نشان دادن اميد و روشني صبح، هنر و رسالت شاعران است،ساختن فضاهاي خاكستري يا حتي سياه هم خالي از رسالت و هنر نيست. پس نتيجه ميگيريم فعلا قرار نيست اين شب فردايي داشته باشد، در انتقال اين مفهوم موفق بوديد. \\\\\\" البته لازم به ذكر است: شب براي اهالي شب پر از معرفت و حكمت است پر از عرفان و انديشه و آرامش\\\\\\" جالب است بدانيد تمام اتفاقات مهم تاريخي(سياسي،اجتماعي، فرهنگي و...) در دل شب رخ داده و ميدهد. بخاطر همين است كه هر روز از خواب بلند ميشويم ميبينيم يه هوا بدبخت تر شديم😅 ولي در آخر چند پيشنهاد به خواهرم دارم: ١، ميتوانستي حداقل يك يا دو مورد كمتر از كلمه ي شب استفاده كني( حواس شب، گل شب بو) چون حسن يوسف را گفته بودي، گلي ديگر لزومي نداشت. ٢،تا جايي كه امكان دارد در بكار بردن واژه هايي كه باهم تناسب دارند و همچنين نحوه ي پرداخت،براي انتقال مفهوم، خسيس باش، اين تنها جاييست كه خساست خوب است. ٣، هرچقدر آرايه و الفاظ شاعرانه هم بكار برود، باز بايد از مستقيم گويي، اجتناب كرد. و به تخيل خيلي بيشتر وسعت بده. قصدم نقد مفهومي روي كليات شعر و باز كردن زاويه اي ديگر از فضاها و تصاوير شعرت بود كه خوب يا بد، كم يا زياد، انجام شد. اميدوارم حال دلتان همواره خوب باشد و بالاخره اين شبهاي تاريك با طلوع صبحي بيدار به فردا بيانجامد. نبض قلمت سبز يا حق
 يکشنبه ۲۶ ارديبهشت ۱۴۰۰ ۱۸:۰۵
با سلام بر اهالی شعر و بانو عباسی اگر یادتان باشد در شعر قبلی مطلبی نوشتم که باعث رنجشتان و حتی مسدودت بنده شد آنجا که گفتم اگر همه اشعار شمارا در قالب یک شعر بیاوریم هیچ اتفاقی نخواهد افتاد چون چیز جدیدی در شعرهایتان نیست و همان تکرار مکررات اول اینکه همه ما برای یاد گیری اینجا هستیم و نقد شدن(در چهارچوب احترام )وگرنه غرض ورزی هیچ نفع و سودی برای کسی ندارد و خدای ناکرده کسی قصد رنجش خاطر کسی را ندارد پس پیش از اینکه وارد عرصه شعر و شاعری شویم جنبه نقد شدن خود را بالا ببریم بر گردیم به سخن ابتدایی ام که گفتم در اشعار قبلی از آن ورِ بام تکرار و تکرار و عدم تنوع افتاده بودید میخواهم بگویم اینبار از اینور بام افتاده اید البته جای زیبایی هم افتادید نگران نباشید چون اشعارتان امروز زیبا بود چرا گفتم اشعارتان چون متاسفانه یا خوشبختانه باید بگویم هر سطر از این شعر خود شعری ست جدا گانه و پراکنده و صد البته زیبا پر تصویر و اینکه سطور به هم اتصال معنایی نداشت علی رغم زیبایی و قدرت دلیل بر ضعف هم نداشت چون نوید نوآوری قلم شما را می دهد خیابان اخمو و خموش خیره به بن‌بستِ کوچه‌هایی‌ست که میان شب‌زدگی‌هایش هزار و یک در روی پاشنۀ درد می‌چرخد! به تنهایی یک شعر بود با هزار حرف از فقر و کهنگی اشاره به پایین شهر آشنایی نیست در خانه یا اگر هست خمیازه می‌کشد در انزوای خستۀ دیوارها. این هم سطری که قواعد شعر بودن نداشت و به متن نزدیک بود و البته با کلی سخن از خانه ای که شوقی مانند گذشته در آن نیست مثل خانواده های امروزی که تقریبا با هم غریبه اند و یک جورهایی همه در لاک خود ورم کرده لاشه ی پرندگان روی دست‌های خالی در همهمۀ مبهم رنج... این هم شعر زیبای ست اگر اینگونه بود و سطرهای دیگر که که در عین زیبایی و تصاویر و استعاره های خاص که متعلق به عواطف شاعر بود ولی اتصال و اشتراکی قابل درک باهم نداشت و با پایان در اوج نا امیدی البته شروعی هم نبود و باز هم تکرار میکنم هر سطر شعر جداگانه ای بود و نمی شد شروع و پایانی را متصور شد و کاش شاعر با کمی وسواس و دقت اتصالی بین سطور ایجاد می‌کرد و شعر از پراکندگی مبرا می شد و تبدیل به شعر واحدی می شد تکرار /شب /و /مرده /مناسب نبود و کاش شاعر کمی روزنه ی امیدی در انتها باقی می‌گذاشت لذت بردم از سطر سطرِ *اشعارتون* یاحق🌿  يکشنبه ۲۶ ارديبهشت ۱۴۰۰ ۱۸:۵۴
سلام ... و دست مریزاد ... آرزو جان شعرت را خواندم و نظرات دوستان را ، در این مجموعه که صفحه بسیاری ازعزیزان ممکنست ماهها تیک نقد را به خود نبینند ، وجود سه چهار کامنت نقد تا این لحظه نشان از اهمیت قلمت میدهند و امیدوارم از این اقبال استفاده ی لازم را ببری خصوصا مازیار و امیر و حدیث که زحمت کشیدند و از تضارب آرای آنها بشخصه بسیار لذت برده ونکته ها آموختم فقط یک نکته هم به نظرات دوستان اضافه کنم که در شعر توضیح اضافه ممکنست به کار لطمه بزند . مثلا در این جا : گریه می‌کند پنجره برای دلتنگی حسن یوسف‌های منتظر... که اگر ^ منتظر ^ هم نبود ، از دید بنده هیچ مشکلی برای شعر پیش نمیآمد . درست مانند بند بعدی که بسیار محکم است و دارای ساپورتی قوی و منطقی شاعرانه : پرت میشود حواس شب به خیال شب‌بوهای مرده...  دوشنبه ۲۷ ارديبهشت ۱۴۰۰ ۰۰:۵۸
سلام بر پاییزه تریناولا بگم یکی از نقدهای آموزنده رو در صفحه از امیرحسین عزیز خوندم که اشراف کاملشو به مقوله ی نقد میرسونه... عموما در اشعاری که دارای خط واصل(ارتباط عمودی) هستند ما دو نوع سرایش داریم از جز به کل یا کل به جز از جز به کل رسیدن: مثلا ما میخوایم درباره ماه حرف بزنیم باید مثل تلسکوپ عمل کنیم که در حال زوم شدن است ابتدا جزییات و از زمین شروع میکنیم و مرحله به مرحله وارد فضای بزرگتر و بزرگتر میشویم به کهکشهان می رسیم البته نباید از مراعات نظیر که در تناسبها بسیار سازنده هستند غافل شیم. مراعات نظیر چیست: مُراعات نَظیر یا تناسب آوردن واژه‌هایی از یک دسته است که با هم هماهنگی دارند. این هماهنگی میتواند از نظر جنس، نوع، مکان، زمان یا همراهی باشد. مراعات نظیر سبب تداعی معانی است. بنظرم مراعات نظیر حکایت پی ساختمان را برای شعر دارد. ز شمشیر و گرز و کلاه و کمر ز خود و ز درع و سنان و سپر فردوسی یا در شعر شبهای بی فردا خیابان،کوچه،بن بست در،خانه،پنجره،دیوار و... از کل به جز رسیدن: یعنی شاعر از یه عامل یا فعل کلی به کوچیک ترین فرد از همون خانواده میرسه. مثل همین شعر که شاعر از خیابان شروع کرده به کوچه و بن بست رسیده از اونجا به خونه و بعد به پنجره سرزده خیابان یه مکان کلی هست که شامل کوچه اس کوچه شامل خونه اس و خونه... دقیقا مو به مو خط واصل رعایت شده اما امیرحسین دقیق خال زده بود یکی از معظلات اشعار خانوم عباسی مستقیم گویی هستش. شاید از روزی که شعر پا به عرصه ی خیال گذاشت به همراه آن ابهام هم زاده شد این ابهام می تواند منشا و سرچشمه های متفاوتی داشته باشد که مخاطبان شعر گاهی از ان رنج برده و چه بسا تلاش بیهوده ای را در کشف رمز و راز آن بکار می بندند و زمانی در آن غرق شده و به همراه شعر به عمق عوامل ناشناخته نفوذ کرده ودر لذت بیکرانگی آن سهیم میشوند. کلا ابهامات ۳ دسته اند ۱)ابهامی که ناشی از پیچیدگی های ذهن و اندیشه است مثل غالب اشعار مولانا و بیدل که برای درک آنها باید گرهای فکری آنها را گشود. ۲)ابهامی که ناشی از رویکرد برخی شاعران به تکلف و تصنع است آنان که می کوشند تنک مایه گی خودشان را در سایه ی تصنع کاذب مخفی کنند. ۳)و بالاخره ابهام شاعرانه که از ساختار هنری زبان ناشی می شود و این قدیسه وارترین نوع ابهام است کلمات به داشتن دلیل دلالت های معنایی گوناگون تصویر مجاز استعاره کنایه نماد سبب ابهام زبان می گردند. بد نیست بدانید نیما ابهام را به دو نوع تقسیم کرده ابهام گنگ:همان تکلفهای تصنعی و بیهوده که هیچ کلیدی قفل آنهارا باز نمیکند(البت شاید کلید روحانی موثر باشد😄😄) ابهام صریح همان ابهامات شاعرانه است که شاعر با یکی از آرایه ها زبان شعر را رمز مسلک می کند و ردپاهایی برای کشف آن می گذارد. این ابهامات همان مسئله کشف و شهود است که منتقدان قهوه به دست سیگار برگ بر لب امروزی دنبالش می گردند که ممکن است در زبان شعر،مضمون،محتوا،حتی در قالب و قافیه این اتفاق صورت بگیرد. مثلا در این شعر بند اول از خیابان تا می چرخد بند ششم گریه می کند پنجره تا منتظر بند هفتم تمامی خواص یک شعر خوب را دارند و بقیه ی بندها با تتابع اضافات یا گزافه گویی دچار سکته ی مغزی شده اند مثلا بند دوم و سوم شاعر کاملا مستقیم حرف زده آشنایی نیست در خانه یا اگر هست خمیازه می کشد در انزاوی خسته ی دیوارها اولا خسته واجب القتل است چون انزوا همراه خستگیست اما اگر این بند را به شکل زیر می نوشتیم شاعرانه تر نبود؟ در انزوای دیوارها خانه خمیازه می کشد.... خلاصه خوشحالم که خانوم عباسی هم روی ریل صور خیال قرار گرفته و با ممارست شعرهایش از این ضایعات پالایش میشود. مخلصات  يکشنبه ۲۶ ارديبهشت ۱۴۰۰ ۰۰:۱۰
سلام بانو آرزوی عزیز بسیار زیبا و غمگین شاد و سلامت باشید
 يکشنبه ۲۶ ارديبهشت ۱۴۰۰ ۰۰:۲۶
درود بر شمابسیار زیباست
 يکشنبه ۲۶ ارديبهشت ۱۴۰۰ ۰۰:۵۱
درود بانوجان مهرت بی پایانسپید تلخی خواندم شیرین کام و دلتان شاد 🌺🍃🌺🍃🌺🍃  يکشنبه ۲۶ ارديبهشت ۱۴۰۰ ۰۱:۰۵
درود بر شما
 يکشنبه ۲۶ ارديبهشت ۱۴۰۰ ۰۱:۴۰
گاهی از صدای بال پروانه می آموختم عشق را گاهی هم از دیار خاموشان گاهی هم ااز سرودن شعری تر لحظه هایم. در وجؤد طا طم بی خردی آشفته بود صدایی می طلبید مرا نا خدا گا دریایی مجسم می شد گذر که می افتاد ماهی های زیز و درشت که در حال ارامش بی خبر از کوسه خون خار که دندانش تیز و پی شکار ماهی ها دریا از آرامش به تلاطم می افتاد و ماهی ها هر یک به گوشه ای این بود که نور در زنجیر و ظلمت آشکارا عده ای از ماهی ما به فکر خود و جوجا های خود بودند انگا ر نه انگار که هم نوع را می خورد کوسه چقدر بی احساسی تا کی و کجا در این میان گجشکان دست به دعا شدند تا کوسه از خون آشامی دست بردارد يکشنبه ۲۶ ارديبهشت ۱۴۰۰ ۰۱:۴۱
 يکشنبه ۲۶ ارديبهشت ۱۴۰۰ ۰۳:۱۵
درود و دسخوش خواهر خوب و هنرمندم
 يکشنبه ۲۶ ارديبهشت ۱۴۰۰ ۰۷:۴۸
سلام و درود بانو بسیار زیبا است سربلند و پاینده باشید  يکشنبه ۲۶ ارديبهشت ۱۴۰۰ ۰۸:۲۱
سلامودرودها
 يکشنبه ۲۶ ارديبهشت ۱۴۰۰ ۰۸:۲۷
سلام و درودزیبا بود
 يکشنبه ۲۶ ارديبهشت ۱۴۰۰ ۰۹:۰۵
سلام آرزو عزیزم شب بوهایت سرشاراز رایحه ی شکفتن وگذرازحصار زیبابود نازنینم به امید روزی که از عشق وعشق و عشق بنویسی به وسعت وزیبایی آرزو، دوست دارم که-------------------------
 يکشنبه ۲۶ ارديبهشت ۱۴۰۰ ۱۱:۳۷
درود برآرزو بانوی عزیزم🌹شعری بسیار زیبا با غمی بسیار جانسوز... امیدوارم غم از وجود نازنینتون دور دورباشه. 🙏🌹🙏🌹🙏🌹🙏🌹☘  يکشنبه ۲۶ ارديبهشت ۱۴۰۰ ۱۱:۵۳
درود فراوان بانو عباسی بزرگوار بسیار زیبا قلم زدید
يکشنبه ۲۶ ارديبهشت ۱۴۰۰ ۱۱:۵۸
 يکشنبه ۲۶ ارديبهشت ۱۴۰۰ ۲۱:۴۱
درود فراوان بر بانو عباسی بزرگوار مثل همیشه بسیار زیبا بود
 دوشنبه ۲۷ ارديبهشت ۱۴۰۰ ۰۰:۱۷
سلام و ادب و درود زنده باد ادیب بزرگوار قلمتان دلنشین است همواره
 دوشنبه ۲۷ ارديبهشت ۱۴۰۰ ۰۰:۵۹
با درود بی مرز و عرض ادب و احترام ...... « و سایه سایه مرگ به وقت ساعت شماطه‌دار می‌گوید که هیچ فردایی آمدنی نیست... » آرزوی مهربان و نازنین ام اگرچه برگزیدن یک گل سرخ از میان گلستانی از سرخی سخت است و نا خواستنی اما از آن روی که برای خودم همواره دانستن نقاط اوج شعر از دید مخاطبان بسیار مهم است پس به قاعده ی این تجربه این کار را انجام دادم . حسن یوسف های پنجره ی قلب ات همیشه سبز و خندان ...
 دوشنبه ۲۷ ارديبهشت ۱۴۰۰ ۰۱:۰۹
آرزوی عزیزم شعرت را با چاشنی نقدها و نظرات دوستان عزیز و شاعرم خواندم.سپاسگزارم از تو که زیبا سرودی و سپاس از مانای عزیز و امیرحسین مهربانم بابت نقد خوبشان.حس و حال خوبی را در شعرت رقم زدی.آرامش شعرت از شب می آید و قلب مهربانت هرچند غمگین بود اما تلخ نبود...صور خیال خوبی را در شعرت شاهد بودم و از تو میخواهم در اشعار بعدی هم آن را حفظ کنی...دوستت دارم آرزوی ابدی🌹
 دوشنبه ۲۷ ارديبهشت ۱۴۰۰ ۰۱:۵۱
خیابان اخمو و خموش خیره به بن‌بستِ کوچه‌هایی‌ست که میان شب‌زدگی‌هایش هزار و یک در روی پاشنۀ درد می‌چرخد! ........... .............. هنوز چند روزی بیش نیست که شاعر عزیز پای در این خراب اباد نهاده و اینگونه درد مندانه سخن میراند وای به حال آنانکه سالهاست در این خیابان های اخمو و پریش وکوچه های بن بست شب زده اش پریشانند سلام بانو عباسی عزیز ودرود بر ذهن واقع بین وخلاقت امید که شب بوها و حسن یوسف و گلهای شمعدانی لب پنجره ها وایوان دوباره شادابی را از سر گرفته و لبخند بر لب خانه ها بنشیند --------------  دوشنبه ۲۷ ارديبهشت ۱۴۰۰ ۰۶:۲۰
با سلام وعرض احترام بزرگوارزیبا بود درود بیکران بر شما
 دوشنبه ۲۷ ارديبهشت ۱۴۰۰ ۱۲:۳۴
سلام قلم شیوا و اندیشه باشکوه داری احسنت
 دوشنبه ۲۷ ارديبهشت ۱۴۰۰ ۱۳:۵۶
درود های فراوان سر کار خانم عباسی ادیب فاضل ووارستهبسیار شیوا و موزون وسر شار از احساس قلمتان مانا مسرور ومستدام در پناه حق ایام بکام 🌷🌷🌷  دوشنبه ۲۷ ارديبهشت ۱۴۰۰ ۱۷:۲۹
درودها برشما مهربانوی عزیزم
 سه شنبه ۲۸ ارديبهشت ۱۴۰۰ ۰۷:۲۰
بسیاااااار عاااااای چه شعرنابی چه صفحه ی سبز وپر باری وچه مخاطبین درخشانی درود بی پایان تبریک میگم مهربانوی عزیزم  قلم زیبا نگارو درخشانتون مانا  سه شنبه ۲۸ ارديبهشت ۱۴۰۰ ۱۵:۳۴
ورم کرده دست‌های خالی خاک در همهمۀ مبهم رنج... بسیار لذت بردم
 چهارشنبه ۲۹ ارديبهشت ۱۴۰۰ ۱۰:۲۱
غمی حقیقی را به زیبایی شرح دادید درود بر شما بانو عباسی بزرگوار
 چهارشنبه ۲۹ ارديبهشت ۱۴۰۰ ۱۰:۵۶
سلام آرزوی عزیزمبه به چه غوغایی شد برای شعرت  واقعا هم یکی از متفاوت ترین و زیبا ترین شعرات بود آشنایی نیست در خانه یا اگر هست خمیازه می‌کشد در انزوای خستۀ دیوارها... چقدر این بند برای من جذاب بود میتونم ساعت ها بشینم و راجبش حرف بزنم اما از اتاق فرمان اشاره میکنن برو درستو بخون حرف زدن بمونه واسه بعد  سنی چوخ ایستیرم آرزوی شاعرم
 چهارشنبه ۲۹ ارديبهشت ۱۴۰۰ ۱۲:۱۹
درود بر شما
 پنجشنبه ۳۰ ارديبهشت ۱۴۰۰ ۰۰:۵۶
درود بانوجانبسیاااار زیباست ساعت شماطه‌دار می‌گوید که هیچ فردایی آمدنی نیست... دقیقا درسته فردا را باید ساخت مرحبا بانوی گل  جمعه ۳۱ ارديبهشت ۱۴۰۰ ۰۶:۴۴
درود بر شما بسیار قابل تحسین است اما همیشه دریچه ایبه سمت روشنایی هست و اگر نیست باید شاعر دریچه ای روبه امید بگشاید تا شعر با خمودی کسالت و نا امیدی ختم نشود سر بلند باشی و کوشا  شنبه ۱ خرداد ۱۴۰۰ ۱۶:۲۱
درود های بیکران بسیار احساسی و زیبا 🌷🌷🌷  شنبه ۱ خرداد ۱۴۰۰ ۲۱:۳۷
درود زیبا بود و عالی موفق باشید
 يکشنبه ۲ خرداد ۱۴۰۰ ۰۵:۱۲
سلام بانوی بزرگوارببخشید دیر رسیدم بالاغیرتا من شما رو هرگز فراموش نمیکنم چون اولین نفری بودین که به من بینوا خوش آمد گفتین در بدو ورود به همین سایت سردرگم موفق و سلامت باشید
يکشنبه ۲ خرداد ۱۴۰۰ ۱۸:۵۳
 دوشنبه ۳ خرداد ۱۴۰۰ ۱۵:۰۸
درودبسیار زیبا بود  چهارشنبه ۵ خرداد ۱۴۰۰ ۱۰:۲۷
درود برشما شاعر گرامی بانو عباسی عزیز و بزرگواربسیار عالی و به حق وجالب بود
 يکشنبه ۲۶ ارديبهشت ۱۴۰۰ ۲۱:۰۵
سلام و درود
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.
|
نقد و آموزشنظراتمشاعرهکاربران اشتراک دار
محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
|
|||||||||||
شاعر درخواست نقد دارد
ارسال پیام خصوصی
داود تیموری 
ابراهیم هداوند
محمد رضا خوشرو (مریخ)
احسان فلاح رمضانی 
محمد منصوری بروجنی 
کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.