یار دیدن معجزه است

مظهر عشقی، ... برایت شعر گفتن معجزه است

عشق و امّیدی، به امید وصالت چشم بستن معجزه است

جنّ و انس و خاک و آب و آتش و صحرا و دشت                                                              

این فلک، شمس و زمین، این چرخ خوردن معجزه است

ای نگارا، یک مثال از ما مثال مرغ بی بال و پر است

بی پر و بال تا خدا پرواز کردن معجزه است

تو همیشه یار ما بودی و هستی، نارفیقی کار ماست

این همه بخشندگی، این یار ماندن معجزه است

یاد تو افتادن ما لحظه ی واماندن و درماندگیست

لحظه ی عجز و نیاز، یاد تو بودن معجزه است

ای سراپا مهر و نور ، ای عالمِ هر چه که هست

با همه علم و درایت، عیب پوشیدن معجزه است

گرچه بی یادت نفسهامان همه بر جان نشست

هی فرو رفت و برآمد، این کشیدن معجزه است

می تپد دلهایمان این آیتی که اندرون سینه است

بی لزوم اختیار و انتخاب ما تپیدن معجزه است

در زمین و آسمان و هر چه که در بینَش است                                                           

این جهان و آن جهان، بودن نبودن معجزه است

چشمهامان صد هزار افسوس، نامحرم برای دیدن است

با دل بی تاب و تنها یار دیدن ، معجزه است.

(بهمن86- 2:30 بامداد)