شاخه

شاخه از ريشه ي خود گشت جدا ميداني ؟

آفتي زد به باغ دل ما ميداني ؟

كو ؟ كجا ؟ غنچه شكوفا شود از دشت خزان

برگ ريزان دل ما شده ها ميداني ؟ 

زندونی

تو غبارسرد پائیز دلم و زندونی کردم

شده عاشق بی مروّت چشمشو بارونی کردم

قفل به سلولش زدم من تا بمیره توی زندون

که برای این دل زار خومو قربونی کردم  

لانه

به روی شاخه ای من لانه ام بود

تمام سالها آن خانه ام بود

نسیمی آمد و از جای کندش

دلم در گوشه ویرانه ام بود