من همانم

آمدي

و با نگاهت ديدم گفتي

چرا اينگونه اي

ولي من همانم

باهمان چهره

با همان رفتار

با همان تار و پود

و با همان عشق

حرفهايي تازه ميزدي

حرف تو نبود

و زبان زبان ديگري در دهان داشتي

گيسوانت در باد ميرقصيد

چشمهايت فرياد ميزد

دروغ بود كه گفتي

خسته ام

اي كاش نميامدي

واي كاش....

من دلتنگ

مات و مبهوت

وتو هواي جدايي در سر داشتي

چرا

دستم را جلو آوردم

عقب رفتي

و من تنها چقدر دلم تنها ماند

وقتي تو رفتي

با خودم عهد كردم تنها باشم

تنهاي تنها