بلوغ جوانه ها

پرده را برداريم :

بگذاريم كه احساس هوايي بخورد.

بگذاريم بلوغ ، زير هر بوته كه مي خواهد بيتوته كند.

بگذاريم غريزه پي بازي برود

كفش ها را بكند، و به دنبال فصول از سر گل ها بپرد.

بگذاريم كه تنهايي آواز بخواند.چيز بنويسد.به خيابان برود.

ساده باشيم.

ساده باشيم چه در باجه يك بانك چه در زير درخت.

كار ما نيست شناسايي "راز" گل سرخ ،

كار ما شايد اين است كه در "افسون" گل سرخ شناور باشيم.

پشت دانايي اردو بزنيم.

دست در جذبه يك برگ بشوييم و سر خوان برويم.

صبح ها وقتي خورشيد ، در مي آيد متولد بشويم.

هيجان ها را پرواز دهيم.

روي ادراك فضا ، رنگ ، صدا ، پنجره گل نم بزنيم.آسمان را بنشانيم ميان دو هجاي "هستي".

ريه را از ابديت پر و خالي بكنيم.

بار دانش را از دوش پرستو به زمين بگذاريم.

نام را باز ستانيم از ابر،از چنار، از پشه، از تابستان.روي پاي تر باران به بلندي محبت برويم.

در به روي بشر و نور و گياه و حشره باز كنيم.

كار ما شايد اين است

كه ميان گل نيلوفر و

قرن پي آواز حقيقت بدويم،،،

سهراب سپهری

بهار پیش رویتان خجسته و سرشار زندگی



چکیده مقاله درباره طبیعت گرایی در اشعار سهراب سپهری وفروغ فرخزاد به قلم مریم کیانی فاخر

از تاثیر احساسات، اندیشه ها و تخیلات شاعر و توجه به مناظر طبیعت و وصف آن ها این نکته مفهوم می شود که وصف طبیعت می تواند در ردیف موضوعات شعری قرار گیرد. تجسم مناظر طبیعت به گونه ای که شاعر آن را می بیند نمودار آن است که انفعالات نفسانی آدمی پس از دیدن مناظر طبیعت به لباس کلمات در می آید و با توجه به نوع نگرش شاعر، جلوه ها و کاربردها آن در شعر نمایان می شود. در شعر سهراب و فروغ فرخزاد از جنبه های گوناگون به طبیعت نگرسته شده است که در دوره های مختلف شعری شاعر، نمود یافته است. سهراب و فروغ از میان شاعران معاصر ارتباط شاعرانه و دوستانه بیشتری با هم داشته اند درست است که فروغ و سپهری در سطح فکر ی و محتوا یی از موضوعات مشابه ی مانند اندوه، مرگ و زندگی، طبیعت، عشق سخن گفته اند هریک از آنها با دیدگاه و ذهنیت خاص خود به این موضوعات مشترک نگریسته اند و در هر یک از این موضوعات و درونمایه ها تفاوت های فکری و اساسی و ساختاری وجود دارد. سپهری و فروغ، هردو به طبیعت نگاه های دقیقی دارند. هر دو، عناصر طبیعت را در تشبیه ها و استعاره هایشان به کار می برند. از دیدگاه سپهری، تمام اجزای طبیعت دارای روح و حرکت است. به همین دلیل، شخصیت بخشی به عناصر طبیعت از ویژگی های اصلی شعر سپهری است . اما این ویژگی، در شعر فروغ به برجستگی شعر سپهری دیده نمیشود،،،
روحشان شاد یادشان جاودان

سخنی درباره افراغ اندیشه
منبع نت
این سبک خاص است و در پیروی از هیچ سبکی نیست.

اگر چه چنین به نظر میرسد که این سبک بدون قاعده و قانونی است اما به هیچ وجه اینگونه نیست.افراغ اندیشه نیز همچون دیگر سبک هایی که همگی با آنها آشنایی داریم قوانین خاص خود را دارا است.

شاعر این سبک کاملا مسلط به احساس خود است.و در بیان احساس خود نه تنها در گیر و دار قالب ها و قوانین نمیشود بلکه به راحتی میتواند ماورای احساس خود را نیز بیان دارد.مخاطبی که بر عمق دید شاعر اشراف داشته باشد آنچه فراتر از یک شعر است را خواهد خواند.چه بسا در نقد شعر نیز این اشراف تاثیر به سزایی داشته باشد.

احساس آنی است.

شاید با خود بگویید که این یک تعریف متفاوت از بداهه سرایی است.دقیقا چون بداهه احساس آنی است , بیان احساس آزاد است و بدون در قید و بند بودن سروده می شود اما با مبنی بر دلایلی که ذکر خواهم نمود , نظاره گر این امر خواهید بود که میان این دو امر تفاوت وجود دارد.

بداهه بیان یک احساس آنی است که در ادامه ی یک شعر , الهام از یک سخن یا از یک صورت یا حتی یک لبخند روی کاغذ جاری میشود.در واقع بداهه یعنی بیان احساس شاعر نسبت به یک واقعه یا شعری که قبلا سروده شده است و یا اتفاقی که قبلا افتاده است.

اما افراغ اندیشه بیان احساس آنی شاعر در مورد واقعه ای است که شاعر خود آن را میبیند یا احساسش میکند و آنچه که بیان میکند یا میسراید فراتر از آنچه که مخاطب میخواند است.

شاعر افراغ اندیشه نیز بداهه میسراید , اما حتی بداهه های افراغ اندیشه نیز از قوانین خاص خود پیروی میکند.موضوعی که توجه حقیر را به این سبک جلب کرده است , پیچیدگی این سبک در عین سادگی آن است.اگر تنها نظاره گر این مبحث باشیم بیان اندیشه ی شاعر را میبینم ولی آنچه پشت پرده است را درک نخواهیم کرد