عطر وجود

ترسیدم شبی بدهم تو را از دست
آن‌دم که شدم از عطر وجود تو سرمست
دلم لرزید با نگاه گیرای تو ای جان
کشتی دل با موج گیسویت به گل نشست
خم ابروی تو و ناز آن نرگس خرمایی
قفل این دل سنگی مرا یک دم شکست
من خسته بودم و غرق کابوسی بی انتها
با صدای دلربای تو غصه از وجودم رست
زیبایی و پری زاده از کدام دیاری تو
زیباتر از این ماه مگر قمری هم هست
نفس مسیحایی داری ای نگار شیرین
بهر شفا باید به دستانت دخیل بست
جلا دادی روح این بیمار رنجور را
با شکوه قامت تو هوش از سرم جست
بمان تا همیشه ای نسیم خوش بو
روزهای سخت با بودنت به قصه پیوست