انسانم آرزوست

با سلام بسیار بسیار زیباست
ولی چون اجازه نقد داده اید با احترام و اختصار بعرض میرسد گاهی اضافه وزنهای کوچکی دارید در حد یک هجای کوتاه که به برخی از مصراعهایتان که اینگونه ان اشاره میشود
1-بیگانه گهی از سر لطف مرحمتی کرد
در این مصراع آخرین حرف کلمه (لطف) ""ف "از وزن خارج است
2-هر جا که کنند صحبت دین روی بتابم
در این مصراع نیز آخرین حرف واژه ( کنند) از وزن خارج است با راحتی میتوانی به جای آن از وآژه ( شَوَد) استفاده کنید
3-در میکده بیهوده نرفت زاهد و عارف
در این مصراع نیز آخرین حرف واژه ی ( نرفت) از وزن خارج است
4-از عالم و از هر چه در آن از بریدم
دراین مصراع بگمانم اشتباه تایپی صورت گرفته است - به جای (از) باید بفرمایید (است) یعنی بوده است
( در عالم و از هرچه دران است بریدم )
گذشته از اینها سروده تان از عنصر خیال که همان آرایه ی ادبی باشند
کمتر بر خوردار است
اطاله کلامم را به بزرگواری و سعه ی صدرتان خواهید بخشید
با آرزوی بهترینها برای شما