سرباز عشق

در عراق و، دست و پا و سر ز تن افراشته
گام آخر را چنین تا کربلا برداشته
مردی از عصر خمینی در مسیر نینوا
نام قاسم، بِن حسن، شور حسینی داشته
همچو مالک بود او سرلشکر خط علی
خواب را از چشم آن دد سیرتان برداشته
تیغِ حیدر، صفدر اهریمنان، سرباز عشق
ذوالفقارِ پاسدارِ وادیِ دریایِ عشق

قصه ی عمرش شبیه قصه ی پروانه بود
کعبه ی ایران برایش مسجد و هم خانه بود
او یلی از سرزمین رستم و سهراب بود
همچو آرش کاوه و همت، ز جان سیراب بود
در دفاع ِ از وطن هر سنگرِ حساس بود
در دفاعِ از حرم همسنگر ِ عباس بود
رُعب نامش در دل هر دشمنی بنشسته بود
چون سلیمان در جهان نامش طنین انداز بود
در کنار دلشده، جویا نشو از راز عشق
رد پایش را ببین، یابی ره دنیای عشق