کعبه عشق

تو که شهنازی و دل دیوانه ما برده ای
خویت این چین بوده،جمله دل ها برده ای
شکن موی تو،جملگی را،گرفتار بساخت
پرتو چشم تو، از ماه، پیشی بتاخت
خیره ماندم که چگونه عشق تو غوغا کند
مرد و زن پیر و جوان را، رسوا کند
قبله گاه جمله عالم شده ای
تو چه داری که دلیل سجد ادم شده ای
کعبه عشق تویی، دورت طواف میکنم
من که از عشق تو، گاهی گزاف میکنم
چشمه زمزم عالم، تو دلیل خروشانشی
تو زیباترین خلقتت عالم، تو ماهشی
دو رکعت نماز عشق،من به جا اورم
موقع تکبیر عشق،من بی صدا شوم
تو خودت کعبه عشقی،دخیلم به تو
من که از دوری تو،بس ثقیلم به تو
تو شدی تمام حاجات جهان
عشق ما میرود درخرافات جهان