چال پرنده

چال پرنده پر از هوای تمیز
چال پرنده اتاق دنج و قشنگ
چال پرنده به زیر سایه ی برگ
مستم کند صدای قمری ناز
یک شب به کنج خرابش خزیده ام
آن چال پر چل و چوب بلند را
فریادم از سرشوق بود و انتظار
آواز جوجه کاکل به سر نبود
هرلحظه از ته آن چال پر ز برگ
می خواندمت که مرا آب و دان بیا
می گفتمت که مرا جسم و جان بیا
در فکرپرّتو آواره گشته ام
دیگرنمانده برایم نه کرک وپر
با یاد گرمی آغوش مهر تو
کِز کرده ام به کناری و لاجرم
درآشیانه ز سرما خزیده ام
از مارو قرقی و زاغان رمیده ام
یک شاپرک درِ گوشم یواش گفت
  بیدارشو سرجایت برو بخواب
اینجا برای جوجه کوکو فراهم است