بهای موندن

هوای ساحلِ حالم ، شلوغ  و شیر تو شیره
هوسهایش پراکنده ، کلافی دست و پا گیره 
در و دیوار احساسم ، خراب و رقّت انگیزه
دلم تنها و سرگردون ، همش با غم گلاویزه
چقد خوبه که این حالم ، بهای موندنم باشه
چقد خوبه که این موندن ، ته آسودنم باشه 
خطوطِ روی افکارم ، طنابِ محکمی هستن
که در دوران یخبندان بدست و پای من بستن
بیا این قُفلا رو بشکن ، بیا دست منو واکن
هوسبازی بسه فکری ، به روزای مبادا کن
چقد خوبه که این حرفا ، بهای موندنم باشه
چقد خوبه که این موندن ، ته آسودنم باشه
 دلم تنگه از این خونه ، از این دنیای وارونه
از اینکه هیچ عهدی تا ، دَمِ آخر نمی مونه
دلم در حال لغزیدن ، به فرداهای موهومه
 چگونه مردنم رازی ، نه پنهانه نه معلومه
چقد خوبه که این مردن ، بهای موندنم باشه  
چقد خوبه که این موندن ، ته آسودنم باشه