جان پدر کجاستی

مرهم جان خسته ام بهر خدا به من بگو
بگو که سالمی به من به این شکسته تن بگو

تمام آرزوی من، جان به لبم رسیده است
صدایت التیام دل، برای من سخن بگو

سکوت کرده ای چنین عمر مرا تو کاستی
چشم به راه مانده ام، جان پدر کجاستی

کاش که می شد این تنم پناه بی پناهیت
چه غمگنانه سوختی، خطاست بی گناهیت

خنده آخرین تو طعنه به دهر میزند
در این طلوع شب زده دست که کرده راهیت

رفتی و مانده ام مگر تو از خدا چه خواستی
بی تو عذاب میکشم، جان پدر کجاستی