شاید قلبم دوباره رنگِ غزل بگیره

اَگه ستاره باشی
واسه شبایِ تارم
من می سوزم تو چشمات
وقتی که بی قرارم
اَگه شبایِ پاییز
غمو بدی امتداد
مثه برگِ درختا
می رقصم تو دستِ باد
می خوام مثه یه دریا
غرقِ موجِ صدات شم
وقتی دلم آشوبه
آرومِ لحظه هات شم
می خوام‌ مثه یه ساحل
آغوشِ ردِ پات شم
مثه هوایِ شمال
پُر اَز عطرِ هوات شم
بذار مثه یه جنگل
پُر اَز لمسِ نگات شم
آتیش بگیره تنم
تو بارون سرپنات شم
وقتی مثه یه مهتاب
دستِ شبو بوسیدی
منم ترانه میشم
تو قلبِ نا اُمیدی
مثه برفِ زمستون
تب می کنم با یادت
اَگه بمیرن غمام
هر روز میشه میلادت
وقتی سکوتِ شبم
غرقِ هیاهوت میشه
غربتِ سردِ خونه
می سوزه تا همیشه
شاید قلبم دوباره
رنگِ غزل بگیره
وقتی شبِ نگاهت
تو چشمِ من اَسیره