سرزمین متعالی

درود استاد عزیز
بسیار زیبا و خوش آهنگ بود
دستمریزاد

سلام استاد مثل همیشه فعال و شعرتان زیبا و جذاب و پر معنا

راز آرامشی دگر با توست
آن مکان با حضور سبز عشق
شهر نور است و ،
مقصد غایی ست

بسیار زیبا جناب ناظمی عزیز
اتوپیایی که فرازمینی تعریفی میشود

و امید بر رسیدن با عشق به این آرمان شهر
را بر هر دیاری در روی زمین زنده نگه داشته است.

و زیبا سرودید که عشق بارور میسازد
مسیر سبز شهر نور را.

سلام وعرض ادب استاد ناظمی
بسیار عالیو زیبا

درود فراوان استاد ناظمی ادیب وارسته وارجمند 🌷
چون همیشه زیبا وپر محتوا وخواندنی سروده اید 🌷
دستمریزاد 🌷
ایام بکام 🌷

درود و عرض ادب

جناب ناظمی بزرگوار
شعر زیباتان را همراه با نظرات ذیل آن خواندم
احسنت 💚
با آرزوی سلامتی

درودها...

سلام و درود
پیدا کردن خویشتن خویش
دلنمیراد
قابل تامّل

درودها...قلمتان مانا

درود فراوان
بسیار زیباست

درود بر شما بزرگوار
چقدر باصلابت واستوار بود شعرتان
دستمریزاد واقعا لذت بردم

درودتان باد

سلام و درود بی‌کران
بسیار ارزشمند

سلام و درود
بسیار زیبا است
شادکام باشید

بسیارعالی

درود بر شما استاد ارجمند🌺
.....یهدی الله لنوره من یشاء ....و خدا هرکه را خواهد به نور خویش هدایت کند....
ان شالله همگی از هدایت یافتگان قرار بگیریم در مهر و عشق و نور

باخوندن شعر شما یاد غزلی ناب از مولانای جان افتادم

بر عاشقان فریضه بود جست و جوی دوست
بر روی و سر چو سیل دوان تا بجوی دوست

خود اوست جمله طالب و ما همچو سایه‌ها
ای گفت و گوی ما همگی گفت و گوی دوست

گاهی به جوی دوست چو آب روان خوشیم
گاهی چو آب حبس شدم در سبوی دوست

گه چون حویج دیگ بجوشیم و او به فکر
کفگیر می‌زند که چنینست خوی دوست

بر گوش ما نهاده دهان او به دمدمه
تا جان ما بگیرد یک باره بوی دوست

چون جان جان وی آمد از وی گزیر نیست
من در جهان ندیدم یک جان عدوی دوست

بگدازدت ز ناز و چو مویت کند ضعیف
ندهی به هر دو عالم یکتای موی دوست

با دوست ما نشسته که ای دوست دوست کو
کو کو همی‌زنیم ز مستی به کوی دوست

تصویرهای ناخوش و اندیشه رکیک
از طبع سست باشد و این نیست سوی دوست

خاموش باش تا صفت خویش خود کند
کو های های سرد تو کو های هوی دوست

قفل وکلید دردست ماست . اما دستمان را مشت کرده وبسته ایم وچشم از ان برگردانده وبه دنبال خیال و رویای گشودن قفلیم !!... اما کدام قفل ؟... یک قفل خیالی وتوهمی ست که مارا همچنان بخود سرگرم می سازد وچرا ؟ ....چرا باورِ توهمات برای ما سهل و آسان است ولی درک وفهم این حقیقت که روشن تراز روز است را برای خود دشوار و حتی غیرممکن کرده ایم ؟... آیا ما دچاروسرگشته ی فریبی نیستیم ، که نمی خواهیم نفس آن را بیابیم ؟....بلی ، پاسخ این است ؛ مااسیر ذهن خودیم واین ذهن پوشالی و تیره وکور ونابینای ما ست که مارا دردایره ی بسته ی فریب خود به سخره و بازی می گیرد .... وهمان ذهن است که پرده ی چشم مان شده و مارا از دیدن شفاف حقیقت خویش محروم می سازد .... ولاجرم باید فکری به حال ذهن خود کرد ، که بارشد \\\"خودآگاهی\\\" درباره ی ماهیت وعملکرد ذهن ، این گره برایمان گشوده می شود ....وهرکسی نیز باجدیت وکنجکاوی ومطالعه ی لازم درباره ی ذهن ، می تواند گشایشگر گره ی ذهنی در خویشتن باشد ....ما ، در بن بستی گرفتار شده ایم که درهمان بن بست یک عمر با خیالبافی دست وپا می زنیم وبعدش هم میمیریم... اما هیچ وقت به فکر رهایی خود از بن بست نمی افتیم .... واین فاجعه ی لاینحل بشری ست ....ویابهتراست بگوییم ؛ ماناخودآگاه ونااگاهانه گرفتار چالشی به نام \"خود\" در خود شده ایم و یک عمر سرسختانه دراسارت این چالش موهوم ، با توسل به هرعمل و فعلی ، سعی در فربه کردن و کورتر کردن ابن چالش در خود هستیم ، امانگاهی عمیق در درون خود ، می تواند چشم مان را به حیله گریهای این چالش کذب باز نماید . باید در شناخت خود جدّی بود ، وازتعاریف سنتی وکهنه در گذشت وتنها دردرون خود عمیق شد وریشه ی این نقطه ی کاذب را در خویشتن دید که بعداز این دیدن شفاف و جدی ست که دیگر دربرابر این موجود خبیث سهل انگار نخواهیم ماند

درودهااا جناب ناظمی عزیز

بسیار بسیار زیباست
موفق باشید

جيبها خاليست
به به چه شروع خوبي و پايان عالي

سلام استاد ناظمی گرانقدر
زیبا بوددرافشانی کلامتان
مانا و تواناباشید

درودتان جناب ناظمی
بسیااااار دلنشین سرودید
از قنوتی که قفل شده در سنگ

سلام درود برشما استاد

درود بر شما ........
شاعر ارجمند متعهد
مرحبا ----------------------

درود بر شما

بسیارعالی ماناباشید

زیبا بود وقابل تامل

درودها برشما جناب ناظمی گرانقدر

قلمتون مانا

درود بر جناب ناظمی گرامی🌹
زیبا بود بزرگوار.

دراین دنیای پربیداد وفانی
همه عمرم برفت ازبهر نانی
اگر فرصت شود یک بار ثانی
بجویم کیمیای زندگانی!

🌹🌹🌹🌹🌹

راز آرامشی دگر با توست

آن مکان باحضور سبز عشق

شهرنوراست و ،

مقصدِ غایی ست

درود حضرت شعر

لذت بردم قلمتون نویسا