مثنوی برگ

برگِ درختانِ سبز،هرچه شودزرد وخشك
بازهمان آيت است ، گرندهد بوی مشك
چرخش الوان آن ، جمله به فرمان تست
هركه تاسف خورد ، بنده ی نادان تست
هركه درآن برگِ سبز ، ديده صفای تورا
خوانده درآن زردی اش ، رازِبقای تو را
جامه ی زرّين به تن ، سينه خود چاك كرد
خسته چو شدازقيام ، سجده براين خاك كرد
خش خشِ آن زيرِ پا ، وِرد و ثنای تواست
عشقِ فنا در دل و سر به لقای تو است
سبزی وزردی برگ، حدِّ دوحركت بُوَد
فاصله ی بينِ آن ، قّدِ دو ركعت بود
من كه نی ام كمتراز ، برگِ درختان تو
اف كه اگر وانهم ، گوشه ی دامان تو
سبزی اگرزندگيست، زردی آن مرگ نيست
عشق توجمعی هنوز، يك رگِ آن برگ نيست

درودو سپاس بر استاد بزرگوار و فرهیخته ام
جناب استکی
با پوزش از مشکلی که درموقع ارسال رخ داده است

حضورتان را ارج می نهم و از محبتهایتان صمیمانه پساسگزارم

دستبوسم عزیز

با مهرو ارادت

برگِ درختانِ سبز،هرچه شودزرد وخشك
بازهمان آيت است ، گرندهد بوی مشك
چرخش الوان آن ، جمله به فرمان تست
هركه تاسف خورد ، بنده ی نادان تست
هركه درآن برگِ سبز ، ديده صفای تورا
خوانده درآن زردی اش ، رازِبقای تو را
جامه ی زرّين به تن ، سينه خود چاك كرد
خسته چو شدازقيام ، سجده براين خاك كرد
خش خشِ آن زيرِ پا ، وِرد و ثنای تواست
عشقِ فنا در دل و سر به لقای تو است
سبزی وزردی برگ، حدِّ دوحركت بُوَد
فاصله ی بينِ آن ، قّدِ دو ركعت بود
من كه نی ام كمتراز ، برگِ درختان تو
اف كه اگر وانهم ، گوشه ی دامان تو
سبزی اگرزندگيست، زردی آن مرگ نيست
عشق توجمعی هنوز، يك رگِ آن برگ نيست

درودو سپاس بر استاد بزرگوارو فرهیخته ام
جناب شریف شریفیان
حضور عزیز و ارزشمندتان را عزیز می دارمو از این
همه حسن نیت آن بزرگوار سپاسگزارم
با مهرو ارادت

برگِ درختانِ سبز،هرچه شودزرد وخشك
بازهمان آيت است ، گرندهد بوی مشك
چرخش الوان آن ، جمله به فرمان تست
هركه تاسف خورد ، بنده ی نادان تست
هركه درآن برگِ سبز ، ديده صفای تورا
خوانده درآن زردی اش ، رازِبقای تو را
جامه ی زرّين به تن ، سينه خود چاك كرد
خسته چو شدازقيام ، سجده براين خاك كرد
خش خشِ آن زيرِ پا ، وِرد و ثنای تواست
عشقِ فنا در دل و سر به لقای تو است
سبزی وزردی برگ، حدِّ دوحركت بُوَد
فاصله ی بينِ آن ، قّدِ دو ركعت بود
من كه نی ام كمتراز ، برگِ درختان تو
اف كه اگر وانهم ، گوشه ی دامان تو
سبزی اگرزندگيست، زردی آن مرگ نيست
عشق توجمعی هنوز، يك رگِ آن برگ نيست... (غلامحسین جمعی)

برگِ درختانِ سبز،هرچه شودزرد وخشك
بازهمان آيت است ، گرندهد بوی مشك
چرخش الوان آن ، جمله به فرمان تست
هركه تاسف خورد ، بنده ی نادان تست
هركه درآن برگِ سبز ، ديده صفای تورا
خوانده درآن زردی اش ، رازِبقای تو را
جامه ی زرّين به تن ، سينه خود چاك كرد
خسته چو شدازقيام ، سجده براين خاك كرد
خش خشِ آن زيرِ پا ، وِرد و ثنای تواست
عشقِ فنا در دل و سر به لقای تو است
سبزی وزردی برگ، حدِّ دوحركت بُوَد
فاصله ی بينِ آن ، قّدِ دو ركعت بود
من كه نی ام كمتراز ، برگِ درختان تو
اف كه اگر وانهم ، گوشه ی دامان تو
سبزی اگرزندگيست، زردی آن مرگ نيست
عشق توجمعی هنوز، يك رگِ آن برگ نيست

با درودو سپاس بر استاد بزرگوارم و فرهیخته ام
سرکارخانم نسرین حسینی
مقدمتان را عزیز می دارم و از این همه حسن نیت و
محبتهایتان صادقانه تشکرو قدردانی میکنم
و برایتان بهترین ها را آرزود ارم
با مهرو ارادت فراوان

برگِ درختانِ سبز،هرچه شودزرد وخشك
بازهمان آيت است ، گرندهد بوی مشك
چرخش الوان آن ، جمله به فرمان تست
هركه تاسف خورد ، بنده ی نادان تست
هركه درآن برگِ سبز ، ديده صفای تورا
خوانده درآن زردی اش ، رازِبقای تو را
جامه ی زرّين به تن ، سينه خود چاك كرد
خسته چو شدازقيام ، سجده براين خاك كرد
خش خشِ آن زيرِ پا ، وِرد و ثنای تواست
عشقِ فنا در دل و سر به لقای تو است
سبزی وزردی برگ، حدِّ دوحركت بُوَد
فاصله ی بينِ آن ، قّدِ دو ركعت بود
من كه نی ام كمتراز ، برگِ درختان تو
اف كه اگر وانهم ، گوشه ی دامان تو
سبزی اگرزندگيست، زردی آن مرگ نيست
عشق توجمعی هنوز، يك رگِ آن برگ نيست

با درودو سپاس بر شاعر فرهیخته و بزرگوارم
جناب ابوالفضل زندیه شاهین
مقدمتان را عزیز می دارم و
از محبتهایتان صمیمانه سپاسگزارم
با مهرو ارادت فراوان

برگِ درختانِ سبز،هرچه شودزرد وخشك
بازهمان آيت است ، گرندهد بوی مشك
چرخش الوان آن ، جمله به فرمان تست
هركه تاسف خورد ، بنده ی نادان تست
هركه درآن برگِ سبز ، ديده صفای تورا
خوانده درآن زردی اش ، رازِبقای تو را
جامه ی زرّين به تن ، سينه خود چاك كرد
خسته چو شدازقيام ، سجده براين خاك كرد
خش خشِ آن زيرِ پا ، وِرد و ثنای تواست
عشقِ فنا در دل و سر به لقای تو است
سبزی وزردی برگ، حدِّ دوحركت بُوَد
فاصله ی بينِ آن ، قّدِ دو ركعت بود
من كه نی ام كمتراز ، برگِ درختان تو
اف كه اگر وانهم ، گوشه ی دامان تو
سبزی اگرزندگيست، زردی آن مرگ نيست
عشق توجمعی هنوز، يك رگِ آن برگ نيست

درودو سپاس بر شاعر فرهیخته و برزگوارم
جناب بهرام معینی ( داران)
مقدمتان را عزیز می دارم و از محبتهایتان
صمیمانه سپاسگزارم
با مهرو ارادت فراوان

برگِ درختانِ سبز،هرچه شودزرد وخشك
بازهمان آيت است ، گرندهد بوی مشك
چرخش الوان آن ، جمله به فرمان تست
هركه تاسف خورد ، بنده ی نادان تست
هركه درآن برگِ سبز ، ديده صفای تورا
خوانده درآن زردی اش ، رازِبقای تو را
جامه ی زرّين به تن ، سينه خود چاك كرد
خسته چو شدازقيام ، سجده براين خاك كرد
خش خشِ آن زيرِ پا ، وِرد و ثنای تواست
عشقِ فنا در دل و سر به لقای تو است
سبزی وزردی برگ، حدِّ دوحركت بُوَد
فاصله ی بينِ آن ، قّدِ دو ركعت بود
من كه نی ام كمتراز ، برگِ درختان تو
اف كه اگر وانهم ، گوشه ی دامان تو
سبزی اگرزندگيست، زردی آن مرگ نيست
عشق توجمعی هنوز، يك رگِ آن برگ نيست

با درودو سپاس بر استاد بزرگوار و فرهیخته ام

جناب ناظمی گرامی

حضور عزیز و ارزشمندتان را گرامی می دارم و

از محبتهایتان صادقانه تشکر وقدردانی می کنم

فعلا یه نقدی بر شعر سرکارخانم طاهره حسین زاده کوهواره

در دست دارم . چشم حتمن درخدمتتان خواهم بود بزرگوار

با مهرو ارادت

برگِ درختانِ سبز،هرچه شودزرد وخشك
بازهمان آيت است ، گرندهد بوی مشك
چرخش الوان آن ، جمله به فرمان تست
هركه تاسف خورد ، بنده ی نادان تست
هركه درآن برگِ سبز ، ديده صفای تورا
خوانده درآن زردی اش ، رازِبقای تو را
جامه ی زرّين به تن ، سينه خود چاك كرد
خسته چو شدازقيام ، سجده براين خاك كرد
خش خشِ آن زيرِ پا ، وِرد و ثنای تواست
عشقِ فنا در دل و سر به لقای تو است
سبزی وزردی برگ، حدِّ دوحركت بُوَد
فاصله ی بينِ آن ، قّدِ دو ركعت بود
من كه نی ام كمتراز ، برگِ درختان تو
اف كه اگر وانهم ، گوشه ی دامان تو
سبزی اگرزندگيست، زردی آن مرگ نيست
عشق توجمعی هنوز، يك رگِ آن برگ نيست

درودو سپاس بر شاعر فرهیخته و با ذوقم

سرکارخانم مهدیس رحمانی

حضورتان را عزیز می دارم و از محبتهایتان

صمیمانه وصادقانه تشکرو قدردانی میکنم

با مهرو ارادت