آیینه جاوید (شعر)

گشته ام خاکستر خورشید می بینید
من که بودم روزگاری بید می بینید
.
سرنشین ابرها در کوچه ی بیداد
ماه را سرگشته و نومید می بینید
.
می ستایم عشق را تنها در این دنیا
مهر را در چهره ی ناهید می بینید
.
شرم بر تقویم بی معنای این دنیا
گاه پائیز است و گاهی عید می بینید
.
نیستم هم فال دنیا شعرهایم را
یادگار و نقش مروارید می بینید ؟
.
جان من در کوچه سار مهربانی ها
شاعران را تشنه در تبعید می بینید ؟
.
شعرشان شبرنگ پر احساس خونین است
جام رنگین در کف جمشید می بینید ؟
.
بیشتر با این جماعت مهربان باشید
بر تغزل مِهر را تشدید می بینید ؟
.
چون که با هر بیتشان تاریخ می رقصد
شعر را آیینه ای جاوید می بینید ؟
.
شعر تا افروخت دیگر هفته ها زیباست
شنبه را بر جمعه ها تمدید می بینید
.
نوش بر احساستان این لذت آرام
مُهر ما را از طرف ، تایید می بینید
.
حالتان خوب و هوای عشقتان پرجوش
این دعا را هم نمی بینید ، می بینید