( شوریده احوال )

نمیدانم چرا ناسفته جانم

بسان مرغک خونینه نایم

---

نمیدانم چرا افسرده جانم

تهی گشته چرا پیمانه جامم

---

خداوندا چرا شوریده احوال

شکسته پیکر و چوبینه پایم

---

چرا در سینه باشد اینهمه درد

شرنگ شوکران نوشیده کامم

---

چرا بی سو شده چشمان پر خون

چرا از مردمان نومیده جانم

---

چرا اوضاع دوران نابسامان

به دل بنگر که پر جوشیده خالم

---

چو افکندم دلم در پای یاران

کمر خم گشته و پوسیده شالم

---

سحر گفتم که ای دادار هستی

دلم پر غم چنین ژولیده زارم

---

خداوندا منم جویای مهرت

تهی این دست و بی سامانه مالم

---

خداوندا به درمانت نیاز ست

چو بیدل گشته و شایسته نامم

-----------------------------------------