( جلوه عشق )

دوش در دل داشتم رنجی کثیر

زانکه باشی یار ما , هل من یسیر

---

خنده ها بر دل نمودم از حسیر

چونکه ناشاید سفر با این فقیر

---

فقر ما هرگز نیابد همدمی

شیر با شیری چو خود ! نی با حقیر

---

گفتمش  رو  با فقیری در  رباط

گفت یا رب زین جهان  جانم بگیر

---

مهر تو جانم به اتش میکشد

جلوه یی دیگر کند این شیخ پیر

---

ای طبیبان مرهمی از بهر دل

جلوه ی عشقی کند  دل مستنیر

---

دل که بی دروازه  و  دروازه بان

چون برانید ش کند  بازم  هریر

---

مهربانی  کن تو با  رنجور  دل

کرده ای در  بند خود  مارا  اسیر

---

زین  اسیری یکسره شادست  دل

انچه  خواهد رافت  و  مهر  امیر

---

تو  امیر این  دل  سرگشته ای

ناله ها بشنو  مگو  انرا  زفیر

---

عشق اگر اینست من  دلداده  ام

باشدم  دلسوز  تنها  مستجیر

---

نام  تو باشد  نشاط  جان  و  دل

گر  خطایی بوده ام  بنما  خبیر

---

شیخ صنعانم  ولی  بی  مکنتم

تو خطا پوشی کن  و باشم   بشیر

---

شیخ  انبانی  ز  زهد  راه  داشت

بیدل  رسوا  همانندش  شهیر

---

سفره  دل  کرده  ام پیش  تو  باز 

گر چه از سوی تو  بودستم  سعیر

---

ساز  و  برگی  من  ندارم  تحفه ای

گر  برانی  کمترم  زان  وشمگیر

---

عشق  باشد مایه ی وجد  و  سرور

دل  که  بی  عشق است  گو  اندود قیر

---

چونکه محرومم کنی  از  عشق  خود

گوشه ای تنها نشینم  استجیر

---

فطرتم گوشه نشین و  خلوتی

من  ندارم رفت و شد با  کس مسیر

---

وان  سپس  من  هو کنم  هو هو کنم

کو همه  دم  باشدم  خیر النصیر

---

شهپر  جانم بدستت  داده ام

پروران و دست اموزش چو طیر

---

تو همه حسنی  و نیکی  و  صفا 

کن  قبولم با  همه  طبع  نمیر

---

گر به شعرم گشته ای  یارا  رضا

یاریم  بنما  توام  دستم بگیر

---

گر  تو  خواهی با  همین  اوراق  دل

می  فرستم شعر  خود  حتی الیسیر

---

من  نخواهم  وصل چون  در  هجر تو 

رویش  شعر  و شعورم  مستدیر

---

گشتن  سبعات عشقم  ارزوست

اربعه  تکبیر  گویم ان  غفورم  دستگیر

-----------------------------------------