گلدون

به نام خدا 

مثل گلدان ترک خورده مرا
دور ننداز اگر بند زنی
من پر از ریشه ی مریم و تو هم
همچو سنجد به سرت چند زنی

دل اگر دشت شود باز تو را
سایه گستر به کویری بیند
چون که یک کوزه ی گلدان دلم
بود فرناز خروج از دیند؟

رنج یک کوزه چه ارزش دارد
ریشه ات جانشود در دل من ؟
این فقط سفسطه ای سنگین است
مثل قطعنامه ی ننگین ویین

همه تحریم کنند این دل را
همه گویند به من نیست خبر
همه تردم بکنند چون تو سعید
من نرنجم زه تو ای شاه پسر