تبدار

تبدار

تبدارتر از نقطه ی آغاز زمینم
یک با بیا تا تو را سیر ببینم

تو ماه شدی، دستم نرسد، آه
دریا شده ام تا به تماشا بنشینم

از دور دیدمت، دلم آشوب بپا کرد
بنگر تو مرا، لحظه آشفته ترینم

تو معجزه کردی و به باور رساندی
تا پوچ شود لحظه شکی به یقینم

در لحظه لبخند تو من جان گرفتم
پسِ هر خنده ات همچون جنینم

دوش نگاه مست تو در فال بیافتاد
چشمت را چو حافط در قرآن ببینم

بیمار تو گشتم تا تبم را بنشانی
تبدار تر از این گیرم ز تو نشانی


سرکار خانم حدیث ابراهیمی!
شعر زیبایتان را خواندم و از این که هنوز سروده خامی است نیاز به تصحیح، جا بجائی کلام ، پیرایش کلام و هرس اضافات دارد تا به زیباشناسی شعر کمکی کرده باشد.
بنده حقیر با عرض معذرت ، دست به شعرتان بردم که آن را در فوق مشاهده میکنید!
با احترام و آرزوهای شاعرانه

درود بسیار زیبا

درود دوست ادیب!
جناب فردین مهتاب(سراب)
🙏🙏🙏
از نقطه نظرات شما در نقد اشعار دوستان بهره می برم ولی بسیار خوب بود اگر با هویتی قابل شناسایی، دارای عکس (معتبر خودتان)، ثبت حداقل اطلاعات شخصی (قابل ثبت) و پست کردن تعدادی از سروده‌های خود، در سایت حضور پیدا می کردید.
تا ضمن خواندن نقدهایتان با نوع سرودنتان نیز آشنا می شدیم.
و حتی شعرهایتان را سرمشق خود قرار می دادیم.
از بس آسیب دیده ایم و دیده اند، از حضور افرادی با هویت های چندگانه که بعضاً هویت اول یک فرد نقش پلیس (بخوانید نقاد) خوب و دیگری نقش پلیس بد را ایفا کرده، اعتمادمان را (حتی) به خودمان از دست داده ایم.

با احترام
سلیمانی مقدم
🙏🙏🙏🙏🙏

درود مهربانو
زیبا سرودی
مانا باشید به مهر

سرودبسیار زیبایی بود
پایدار وبرقرار باشید
درود بزگوار وادیب دانا

درود بر شما
زیبا می سرایید
استفاده و به کار گیری نقدهای سازندهء دوستان، به شیوایی و زیبایی سروده هایتان خواهد افزود.
🌷⚘🌷

درودتان بانو 🌹🌹🌹

درود فراوان برشما شاعر خوب
موفق وموفق

بسیارعالی