بسم الله الرحمن الرحیم
سلام و درود،
سروش شماره ی 11
مثل گل های پاک باید بود/
از بدی، شرمناک باید بود/
هست فردا، هلاک مان لابد/
خفته و سر به خاک باید بود/
فرصت بد شدن چه کوتاه است! //
سروش شماره ی 12
ناز گل، شعر نوبهار که هست/
واژه ی ناب "آبشار" که هست/
غزل دشت و کوهسار که هست/
دل چرا اهل عاشقی نشود؟!//
سروش شماره ی 13
با دلم هرچه گفتگو کردم/
در سخن هاش جستجو کردم/
کار با غیر دلشکار نداشت.//
سروش شماره ی 14
دوست دارم به شعرهای خودم/
نقش زیبای چهره ات بکشم/
و قسم می دهم به اشک قلم/
که نبینی بجز به چشم کرم/
که من ای دوست! دوستت دارم. //
سروش شماره ی 15
کاش! باران به داد دل برسد/
مهر تابان به داد دل برسد/
مَه، شتابان به داد دل برسد/
صحبتِ جان به داد دل برسد/
کاش! جانان به داد دل برسد/
داد از این داغ! //
(#محمدعلی_رضاپور)
#سروش،
تا حدود زیادی جامع قالب های
دوبیتی، رباعی و سه گانی
و پلی ست میان شعر سنتی و شعر نو،
در گسترش قالب تازه و توانمند سروش،
سهمی داشته باشیم!
جالب و زیبا بودند