جهان بی تو

من اون نگاهو میشناسم
پرِ حرفه.. پرِ درده..
دیگه مثل قدیمامون
با چشم من نمیخنده..

من این اشکارو میشناسم
مث بارون پاییزه..
یه دنیا حسرت و آهه
که از چشمات میریزه..

داری میری ازین خونه
ازین رویای دل مُرده..
ازین خونه که دیواراش
یه عمره رنگ غم خورده..

رسیده قصه اونجا که
نه میمونم نه میمونی..
چرا این قسمت ما بود
نه میدونم نه میدونی..

ته این قصه ایستادم
سر راه جهان بی تو..
شروع تلخ دنیای
بدون من بدون تو..