چهل تکه

بنام خدا
استکان اتفاق زیباییست، چای در عصر نوبهارانی
لب و چشم و نگاه هایش را با قلم بر ورق ببارانی
ماجرای قدم زدن با او، قصه ی دفترم ورق به ورق
دفترم پر شده قدم به قدم از قدم های کوچه و خیابانی
اخم او جنگ نابرابر ما، خنده اش صلح بی معاهده است
بغض او فاجعه، فاجعه است، بدترین فاجعات انسانی 
حین خلق تو عرش می‌رقصید، واژه ی "بی نظیر" پیدا شد
"حق" به دقت تو را اتود میزد- عملیات فوق عمرانی-
قاتلی، مقتلی، خودت تیغی توی دستان حاجب الدوله
من امیرِ کبیرِ دل دادن، قطره قطره تو فین کاشانی
نور کم، عصر، قهوه یا چایی، دست در رشته رشته ی مویت
حاصل سال ها نخوابیدن، حاصل سال ها پریشانی
در کنار تو استکان کم بود، لحظه های عجول می‌دانند
بار بعدی که چای می‌ریزی، استکان نه! فقط لیوانی!!
#احسان_اسکندری