درد ، هر شب در مــــــــیان سینه ی مجروح من
با غرور شوم دارد یـــــــــــــــــکه تازی می کند
چرخ گیتی با مــــــــــــــــن دیوانه دل لج کرده و
با دل مجـــــــــنون عاشق حقه بازی می کند
مــــــــن که با رسم و رسوم یــــــار بیگانه نی ام
واقـــــفم که کوچه های عشق ، بی آزار نیست
بوســــــــــــــــتانها گر بگندد از هزاران شاخه گل
جز گل مینا، گلی شایســـــــــــته عطار نیست
عاشقان می را نه از ساغر که از خم می خورند
انتظار هوش از فـــــرهاد ها ، بس ابلهی است
من همی دانم که در جغرافـــــــــــــــیای عاشقی
دلبرم لیلا فقط شایســـــــــته شاهنشهی است
چشم و ابرویش بسان ســــــــــــــاحر فرعونیان
رخنه در جان و دل و هـــــــفت خوان ایمانم کند
واعظ منبر نشین , حاشا که بتــــــــــــــواند دمی
از شراب کام لیلایم ، پشــــــــــــــــــــــیمانم کند
دل چنین فتوا دهد مستان عاشق پــــیشه را
خواب بر چشمان مجنونان حرام اندر حـــــــرام
هردلی کو در فرق یار بیــــــــــــــــــتابی نکرد
دل نباشد ســــــنگ باشد ، گو بمیرد . والسلام