اشک آسمان

رنج ستمدیدگان زِ ظلم بی دردان بسی نامنتهاست 
ضَجه معصومین زِ این درد به هر شب تا سماست
نیست اعجازی زِ هیچ کس کین جور و جفاست 
آتش خشم دادار به هر سو می نگرم هویداست
ببار تو ای ابر بهار، اشک شفا بخش بر این درد زمین
بنال تو ای آسمان، به حرمت تمام این اصحاب یمین
مکث چشمان تو ای دادآفرین، بر این غم دواست
چون جور بیش از این بر این اهل پاک نارواست