ابر های جدائی

سالهاست دایره فکرم

بر محور آن روزها میگردد

آن روز های آبستن عشق

آن لحظه های پر آشوب انتظار

آن نگاه های ملتهب

چه زود

ابرهای جدائی  در آسمان عشقمان

دمیدند

چه روزهای قشنگی بود

آسمان صاف آنروزها

درلابلای خنده های یک کودک

در دنیای محبت آمیز یک مادر

برای همیشه غروب کرد

اما من برای آن قله

در زیر همان تک درخت

خواهم ایستاد

وبیاد خواهم آورد

که با آخرین باور

یک عشق

دوستت داشتم

وخواهم داشت