محبت کن عزیزم تا توانی

مرا می گفت آن دلدار جانی

که هرگز گم نگردد مهربانی

محبت حاصل زیبای عشق است

محبت کن عزیزم تا توانی

کسی که بوده محبوب از محبت

گرفته کام دل از زندگانی

از آنجائی که دنیا بی وفا شد

مبند دل را بر این دنیای ی فانی

زدم جام از لب دلداده ی خویش

شدم از عشق او غرق معانی

خداوندا من از دریای عشقت

نمودم از دو دنیا دلستانی

چو مروارید در کام صدف بود

دلم از موهبت های نهانی

همین آتش که در جانم نهادی

گواهی باشدم از آنچه  دانی

به دلها من شب افروزی نمودم

(شب افروز) است و عشق و مهربانی

---------------------------

شب افروز 19/2./91