چوپان گرسنه

روستای دورافتاده بی برق
غرق در قحطی و برف...
گاوهای دوشیده ی ناتوان
گوسفندان پشم ریخته ی نَر
خَرانِ کَمَر شکسته ی چُلاق
سگانِ عقیمِ خَفه خوان گرفته
چوپانانِ گرسنه و بی رمق
باحسرت خیره به چهارپایان
بابغض میگویند:
چه سیر میچرند!
چه گوارا مینوشند!
چگونه بفهمانیم گرسنه ایم؟
چگونه بگوییم تشنه ایم؟
یادمان آمد آن روز
لحظه ی ذبح کردنِ اینان
حال باچه رویی بگوایم؟
تقسیم کنن،ذره ای علف وآب با ما...