زن تنهای سال

بیتو کسی میرودکسی درآخرین شبهای سال

وقتی خاموش میگریدشعر تنهای سال

روزهای غم گرفته سایه بردوشان شب

خاطراتم پرشده از شعرهای غم های سال

پرغرورو پرترانه میشودازچشمانت گذشت

وقت شعر گفتن به لبهای زن تنهای سال

باغ دل را بیاد عشق نرگسم کاشتم

توی چشمانت گرفته قصه زیبای سال

عمر من درحسرت لبخندزیبای توگذشت

با نجابت سر شکسته در شب یلدای سال

بی حضورت لحظه هارنگ تنهائ گرفت

رفتی و خاموش میگرید زن تنهای سال