چهل و سه

سلام دوستِ من
اول_ چرا چهل و سه؟ چرا عدد واضحِ دیگری نیاورده ای؟ آیا این اعداد و تاریخ مناسبت خاصیست؟
اگر چنین است پس چرا خواننده سردرگُم است؟ نمیدانیم منظورتان چه بوده.دست کم بایست در ابیات بعدی اشاراتِ کوتاهی به آن میداشتید
دوم_ آهنگ شعرتان بسیار دلنواز و گوشنواز است یک هارمونیِ ضربآهنگ گونه که یادآورِ اوزانِ ضربیست.

سوم_موضوع دیگر وزن شعرتان میباشد
فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن است

بلندکوتاه بلندبلند بلندکوتاه بلندبلند بلندکوتاه بلندبلند بلندکوتاه بلند _ U _ _ و الی آخر که بایست مطابق آن آورده میشُد.
با اختیارات و سکته یِ کوتاهی که در قسمتِ اولِ مصرع دومِ بیت آخر داشته ای، شعر را به پایان رسانده ای

چهارم_ بعضی واژگان قربانیِ واژه گزینی و ظواهر گردیده اند که پریشدگی را به ارمغان آورده اند.

پنجم_ دوست عزیزم، بحث دیگر رعایتِ قوافیست که به استثنایِ مصاریعِ اول و دوم و چهارم که به ترتیب:
واژگانِ پنهان و نادان و زندان هستند و کاملا ایرادی ندارند ولی مابقیِ قوافی،هم قافیه نیستند چرا که اگر یایِ ( ی ) کلمات را برداریم میشوند:

راه
شاه
همراه
گمراه و غیره که مستحضر هستید که روّی شان نونِ ( ن) مورد نظر نیست و رعایت نشده است. برایِ قالبِ غزل حتما بایستی روّی صحیح استفاده گردد.

کُلا شعر خوبی بود.

پینوشت:

بنا دارم که فقط و فقط شعرِ جوانانِ ناشناس و بااستعداد را واکاوی و نگاهی بیندازم.
دیگران به اندازه یِ کافی،هزار ماشاالله از نظر دوستان بهره برده اند. اصلا رسالت شعر و ادبیات و پارناسِ هنری همین است وَ الا نُهِمان گِروِ دَهِمان میماند.

سپاس از اینکه شعرتان را به سمتِ پویش و نگره پذیری برده ای

بامهر_ عیسی نصراللهی