ترانه ی اوج صدا

باید عادت کنم با حال و روزم

به دنیایی که فکر می کردم درش پیروزم

به فردایی که پیش چشمامه هنوزم

پشیمونم ببین چه جور می سوزم

خدایا یعنی ازم سیره

که تنهایی داره میره

میره و میمیره آسوده میشه از عشق و عاشقی

تویه سرنوشتی که دیگه نیست هیچ مرد صادقی

صدای من بغض منه از توی سینه

صدایی که هر روز می خونه از نفرت و کینه

وجود عشق مثه نم نم بارون تو کویره

باور کنین که بارونه کویر فقط فریبه

مینویسم از حسم و احساسم تا برسم به اوج صدام

باورش سخته ولی باور میکنم که اثر داره دعام 

.............................................................

انتقاد ار آقای فکری :برادر من آقای فکری لطفا ترانه ها ی ما رو زودتر تایید کن

تشکر میکنیم.