کجا سفر بکنم

کجا سفر بکنم

کدام صبح سپیده تو را نظر بکنم
کدام نیمه شبی جز غمت سحر بکنم

اگرچه هر غزلم مخزنی ز اسرار است
کجاست حوصله تا صحبتی دگر بکنم

بجان لاله و ریحان و مریم و سوسن
مباد مهر تو را از دلم بدر بکنم

کجا روم که تو در کوچه باغ آن باشی
کدام جاده بگیرم؟! کجا سفر بکنم؟

برای دیده ی من بهترین تماشائی
بجاست در قدمت عمر خود بسر بکنم

اگرچه دست من از دامن تو کوتاه است
هزار شکوه از این بخت بی ثمر بکنم

بسان شعله ی آتش به جانم افتادی
مخواه آنکه جهان را پر از شرر بکنم