سیمرغ

برکدامین درخت
   برکدامین شاخه
کبوتر احساس را خواباندی
برکدامین درخت
   برکدامین شاخه
کبوتر احساس را خواباندی
با کدامین چشم 
پلک های سنگین زمانه را
به خواب خواندی
مگرمی شود؟
درودت گفت
بی هیچ مقدمه ای
که تو 
بالهای فرشته ی شب نما شده ای 
پروازت،به وسعت بال کبوتر نیست
ای گمشده در کوی غریبان
فرود بیا
ای سی مرغ شاهنامه ام
دیگر زمانه ی فسون وافسانه نیست
که شاپرک های قصه ،بی تاب شده اند
رقص دوباره ات!!!!