انتحار

بسیار زیبا و جالب بود

باعرض سلام
بسیاردلنشین بود
درودبرشما

سلام :

درود بر شما
--------------------------------
.........
عشق پدیده‌ای است پیچیده،
هنر نیز چنین است.
از قدیمی‌ترین اثر تجسمی شناخته‌شده که عشق‌ورزی جسمانی را باز می‌نمایاند(تندیس کوچک دو عاشق هم‌آغوش متعلق به عصر سنگ) تا تصویر دلنشین دو عاشق در آغوش یکدیگر در تابلوی بوسه گوستاو کلیمت(۱۹۰۸-۱۹۰۷)، نبض تاریخ هنر همواره با ضربان عشق تپیده است.
گرچه آثار هنری همچون دو چهره‌نگاره‌ چشم‌نواز و پرشور عروس یهودی(۱۶۶۹-۱۶۶۵) اثر رامبرانت و نیز تندیس بوسه(۱۹۰۴-۱۹۰۱) کار آگوست رودن، که معاشقه دو دلدار را بازنمایی می‌کند، از آن رو که احساسات سوزان عاشقانه را به تصویر می‌کشند ارجمند شمرده می‌شوند، در درون خود تناقضاتی دارند که در نظر نخست به چشم نمی‌آیند.
اگر به این شاهکارهای هنری به دقت بنگریم، به سرعت تنش‌های ظریفی را که در بطن آن‌ها پنهان است، تشخیص خواهیم داد. جزییاتی از این دست که معمولا در نگاه اول دیده نمی‌شوند، این آثار به‌ظاهر ساده و مسحورکننده را به کارهایی رازآلود و پیچیده و نیز از نظر عاطفی متناقض بدل کنند. پابلو نرودا سرده است: "دوستت دارم، چونان کسی که به چیزهای مبهم عشق می‌ورزد" و در ادامه کلماتی آورده که به روشنی ژرفای این احساسات رازآلود را بیان می‌کند:" نهانی، در میان سایه و روح".
مجسمه دلدادگان عین‌الصخره، اثری برجسته با قدمت یازده‌هزارساله، از سنگ کلسیت تراشیده شده و عنوانش را از نام غاری در اردن در نزدیکی بیت‌اللحم که اعراب بادیه‌نشین در سال ۱۹۳۳ در آن‌جا یافتندش گرفته است. دلدادگان عین‌الصخره با بازنمایی عشقی سوزان، در حالی که مجسمه خود از سنگی سرد پدید آمده، در نگاه نخست بیننده را افسون می‌کند. انگار به تندیسی زمخت از والنتینی(قدیس حامی عاشقان) پیشاتاریخی نگاه می‌کنیم. این مجسمه ۱۱ سانتی‌متری از زوجی که درهم‌پیچیده‌اند، گویی خاصیت خودایثارگری در عشق را ستایش می‌کند. دو عاشق چنان در هم تنیده‌اند که انگار به یک تن بدل شده‌اند و حتی نمی‌توانیم جنسیت‌شان را تشخیص دهیم.