بیا از دوستی برگیر دستم

تو را چون جان به تن، من عاشقستم
به خون با عشق تو پیمان ببستم
از آن روزی که در دل خانه کردی
شدم آزاد و از گردون برستم
مرا  عشق تو تعلیم سخن کرد
وگرنه لال و خاموش از الستم
تو را همچون خدا معبود دارم
پس از او  عابد کوی تو هستم
نظر بر من فکن تا جان به معراج
 رسد ورنه  چنان خاکم و  پستم
لبت شیرین و جان در بند آن چشم
ز سودایت ببین   مجنون و مستم
 به نامت صبحها خیزم ز بستر
به بازو حرزی از  عشق تو بستم
کلام مصطفی از عمق جان است
بیا از دوستی برگیر دستم