ملک الهی

« ملك الهي »
دلا   در  ملك الهي  ، خدا   را   باش  بر   یادش         
 که هرکس یاد آن می بود،خدا  می بود امدادش
پسر  از  لذت   دنیا  ، نگردد    کام  تو   شیرین           
شنیدی قصه ی  معروف ،آن شیرین  و فرهادش
به  باد  نخوت  دنیا ، هر آن  فردی  تجمّل   چید         
 در  آخر  حیله ي  دنیـا ، تمامـش  داد  بر  بادش
برادرجان زِ من بشنو بدنیا کی خوشی بوده است          
همان  معمار این دنیا،در خوش را که نگشادش
تفحص کن دراین دنیا،خوشی کی بودوکی باشد         
نه  بهـر  ظالمـی بود  و نه  زُهّاد1  و نه  عُبّادش2
کجا  ایجاد  این  دنیا ، ز اول   دست   آدم   بود          
خدا  از دست  خود ، اول چنین  بنمود  ایجادش
خوشی بهر پیامبرها ،کجا بود وکه  بشنیده است         
 نه  از  بهـر  پیامبرها ، نه  اصحاب و نه  افرادش
بیا بنگر  برادر  جان ،که   بود  استاد   این   دنیا          
 بنا  بر  امتحان  ما ،  ز  اول   داشت     استادش
بشردرراه عشق حق،به شوق عشق خود ميکوش          
که از فیضش برتو میآید،زبرگ شاخه شمشادش
برای   هـر   بشر  مرگش ، رسد   مانند   جلادی         
 بشر هر جا که  بگریزد ،  بگردد  صید جلادش
امارتهای3  جباران4 ،در  این   دنیا   بسـا   بوده         
  بـبین   سیل   فنا  آخر ،  تماماً    برده    بنیادش
عدالت گستری بنما،صفات نیک ومرغوب است          
که هر درمانده  را  بتوان ،کنی آزاد  و دلشادش
هدایت   کردن   مردم  ،همان   کار   پیمبر   بود        
 هدایت می نمود از حق،چه مردم را چو اولادش
حسن   از  زجر  این   دنیا ، تمام  عمر  می نالید          
 به  سوی   آسمانهـا  شد ،  تمام  عمر   فریادش
***
  1- پارسايان    2- عابدان     3- حكومت-كاخ    4- ستمگران