آن انار و پسته و آجیل
شده در چشم مردمان به نخیل
ضعف و فقر و محنت آحاد
شده اعمال اشقیا بی داد
*****************************
چو آرای مردم پراکنده شد
شکمدان دیوان پر آکنده شد
**************************
خرد چون که در آب ماهی شود
سخن در دهانها تباهی شود
***************************
شکم کو که پر شد ز هر گون خورشت
شکمها همی پر شد از نان خشت
*********************************
هر آن کس که باشد اهل کتاب
کله بر سرش تنگ گردد چو آب
***********************************
بی خردان را چو بود اتحاد
آدم و عالم بدهندی به باد
***********************************
هر دروغی را توان با راست شست
کی توان کار خطا با ماست شست
هر نجاست بایدش با آب شست
کی بشوید جیش شاش ای نادرست
*************************************
دادند این خانه امانت به تو حیف
در کمین سال تو ویران کردی
خوش لمیدی و چریدی چون ....
اهل خانه همه را طعمه دیوان کردی
این امانت که زدی جمله خیانت کردی
آخر کار خودت نکبت و خذلان کردی