حیله باز

« حيله باز »
آنكس  كه  تكيه كرد ، به  دنياي  حيله باز           
 كوته   بُد  آستينـش ، دستـش   بُدي    دراز
صحبت  مكن  زِ  گردش دنياي  كج  مدار           
 واضح  بگو، كه چرخ  نگردد  به يك  فراز
بر   درگه   گدا   بگذارد    سـرِ          نياز            
دهري  كجا  به  ذوق  شتابد   سوي   نماز
زِ  نيرنگ   مردم    نـباشد     در          امان           
 كَس   اَر   زهد   و  تقوا   كند   در    نماز
دلا    گر    موحد    شدي  ، چاره   نيست            
به  نيرنگ    بدگـو   و  بدبيـن          بـساز
هوسهـاي    مخلوق   دور    از           خدا           
 زِ   عهـد      صداقـت    رَود    بـر      فراز
حسن  گر  تو  را  عهد  و  اقرار       هست           
 به   عهد   ازل     داده اي   ،  خود    بـساز
٭٭٭