تکیه گاه

روز شاعر گرامی باد
تبریک به همه شاعران عزیزم
برای درک روح لطیف یک شاعر
اندیشه و نگرشی نو لازم است


تکیه گاه

دوباره غرق می شوم، به بستر نگاه تو
چو عود ناله میزنم، درون خانقاه تو

تو در سراب سینه ام، چو ابر چکه میکنی
ببین هزار تکه ام، به قلب بی پناه تو

بدون وزن و قافیه دوباره شعر میشوم
به تیر واژه میروم، به جنگ با سپاه تو

و حمله میکنم شبی به بغض های سرد ِ  تو
که گاه زخمه می زند، به حنجر سه گاه تو

شبیه کودتای من، سکوت تو که جیغ شد
شبانه صلح میکنم،  میان چشم ماه تو

و پرت میشوم سپس درون شالیِ دلت
چو خوشه رقص میکنم، به مستی پگاه تو

ز پیچ و تاب دامنم، شکوفه ریز می شوی
چو خضر سبز می شوم، مطیع و سربراه تو

 دلم چو سرو می شود، میان بازوان تو
خمیده بود قامتش، بدون تکیه گاه تو 

۳۱ مرداد ۱۳۹۸